♥. i will show you my sunbeams.♥ #14

Sayuri pov
Ik kijk naar Sasuke die gehurkt voor me zit. Zelfs in deze situatie laat hij vlinders door mijn buik vliegen.
‘Sasuke,’ zeg ik zacht en ik leg mijn hand op zijn schouders. Ik moet zijn trui stevig vastgrijpen om niet om te vallen. Sasuke heeft het door want hij grijpt mijn polsen vast. Langzaam komt hij overeind zodat ik niet omval en gaat naast me zitten. Ik klem mijn handen weer stevig om mijn beker water heen.
‘Sayuri… Is Kakashi…Echt je vader?’
Ik knijp mijn ogen dicht en zwijg.
‘Sayuri?’
Tranen wellen op in mijn ogen. Dan knik ik. ‘Ja.’
Ik kijk naar Sasuke. Ik kan het nu net zo goed vertellen. Zo’n scherp joch als hij komt er toch wel achter. ‘Hij is mijn vader. Alleen na… het ongeluk… mocht ik hem niet meer zo noemen. Hij was bang dat…dat zij erachter zouden komen… En mij zouden vermoorden… Om zo hem te raken.’ Ik hef mijn hoofd op en kijk naar Sasuke. ‘Niemand. Vertel niemand wat je nu weet. Behalve Naruto en Sakura.’
Sasuke knikt. ‘Oké.’
‘Beloof het me… Beloof het me, Sasuke!’
‘Oké! Oké, Sayuri. Ik beloof het je.’
Ik kalmeer weer een beetje en knik. ‘Goed.’ Ik kom wankelend overeind en kijk naar Sasuke. ‘Ik ga naar binnen.’ En ik loop weg van Sasuke.
Ik kan dit er nu niet bij hebben. Ik kan nu niet gevoelens gaan hebben voor Sasuke! Kakashi heeft me nu nodig. Meer dan ooit.
‘Sayuri!’ Ik draai me om en zie Sakura en Naruto het ziekenhuis binnen komen rennen.
Ik kijk naar Sakura. Zij is een vriendin van me geworden. Ik kan het haar ook niet aandoen. Als zij erachter komt dat ik gevoelens hebt voor Sasuke, vermoordt ze me! Nee, het is het beste om mijn gevoelens voor Sasuke helemaal aan de kant te zetten. Waarom vindt ik dat toch zo verdomd moeilijk?