Dit is het laatste hoofdstuk. Ik hoop dat jullie dit een leuke story vonden. Laat in de reacties even weten of ik een deel 2 zal maken van het FFI, alles gaat verder vanaf deze storyline. Als ik genoeg keer een ja heb gekregen komt er zeker een deel 2!

Ik loop weer terug naar binnen. Het is al twee uur geleden sinds ik het park in ben gelopen en ik denk dat de wedstrijd al afgelopen is. Ik loop de eetzaal in om een banaan te halen als laat ontbijtje als Jordan opeens naast me staat. "Genesis heeft verloren en Alius is letterlijk vernietigd, gewoon ingestort," zegt hij. Ik kijk hem even verbaasd aan. "En wij zitten hier..." zeg ik somber. Ik moet denken aan Lina. Wedden dat Lina nu al lang weg is met Xavier, met een beetje geluk komen ze hierheen. "Wat is er? Ik dacht dat jij zo graag wou dat Alius ten onder ging," zegt Jordan als hij mijn hand pakt. "Lina is daar... ik wou haar zo graag zien maar nu kan dat niet," zeg ik als ik tranen voel opwellen. "Word eens rustig, ik wist zeker dat Alius zou vallen en dat is gebeurd, ik weet ook zeker dat Lina en Xavier wel terugkomen," zegt Jordan. Ik knik. "Zullen we een film gaan kijken? Net zoals we vroeger altijd deden," vraag ik Jordan dan.

Na een hele discussie zijn we er eindelijk uit. Expelled. Ik zoek de film op en stream hem naar de TV. Jordan kijkt nogal zuur. "Wat is er?" vraag ik hem met een honingzoete stem. "Jij wint altijd als het gaat over films," zegt hij. Hij doet boos maar aan de manier kan je zien dat hij maar een grapje maakt. "Dan moet je maar tegen puppy-oogjes kunnen," lach ik. "Makkelijker gezegd dan gedaan," zegt Jordan nu ook lachend. Ik reageer er niet meer op maar nestel me tegen Jordan aan en zet de film aan.

"Dat was toch een grappige film, of niet soms?" vraag ik Jordan als de film is afgelopen. "Ja, je hebt gelijk," zegt Jordan als hij de TV weer uitzet. "Pfff.... de chips is op," zeg ik wijzend op twee lege zakken chips die we (stiekem) mee hadden genomen naar mijn kamer. Eigenlijk mogen we geen eten op onze kamers dus we hebben net met twee zakken chips de regels alweer overtreden. "Ik heb nauwelijks wat gehad," zegt Jordan. "Leugenaar, we hebben beiden evenveel gehad," zeg ik als ik opsta. "En hoe ga je dat bewijzen?" vraagt Jordan als hij opstaat. "Dat is gewoon gemeen, ik kan niet bewijzen wat je hebt opgegeten," lach ik. "Zorg er dan maar voor dat ik toegeef," zegt hij uitdagend. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om zijn nek. "Geef je zo toe?" vraag ik hem. Hij schud zijn hoofd. Ik geef hem een kus op zijn wang. "Nu?" Ik wil gewoon dat hij toegeeft! Hij schud weer zijn hoofd en dan kus ik hem... Na een tijdje trekt hij terug. "Oké, misschien heb ik evenveel als jou gegeten," zegt hij lachend. Ik grijns. "Ik wist het!" zeg ik triomfantelijk.

Na een tijdje praten over van alles en nog wat horen we een stem van onder. "Arianne! Er zijn twee mensen voor je!" "Zouden dat..." Ik kan mijn eigen zin niet eens afmaken. Jordan lijkt me toch te begrijpen. "Maar een manier om daarachter te komen," zegt hij met een knipoog. We lopen naar onder en ik zie Lina en Xavier staan. Ik geef Lina eerst een knuffel. "Ik heb je zo gemist!" zeg ik blij. "Ik jou ook," antwoord ze. Dan laat ik los en geef ik Xavier een knuffel. "Sorry voor hoe ik je behandeld heb, ik beloof dat ik het nooit meer zal doen," zegt Xavier. "Het is al goed, dat was Xene niet jij. JIj bent Xavier," antwoord ik.

Na een tijdje praten over de wedstrijd word Lina opeens serieuzer. "Ik heb een appartement en wou vragen of jij en Xavier mee wouden, dan kunnen we een nieuw leven opbouwen," zegt Lina als ze me aankijkt. "Dat lijkt me geweldig!" roep ik maar als ik me omdraai zie ik Jordan verdrietig kijken. "Wat is er?" vraag ik hem. "Nou gewoon, als je weg bent... dan zal het hier aders zijn," zegt hij. "We houden contact via Whatsapp, Skype, bellen, noem maar op," zeg ik als ik hem een knuffel geef. "En voor als je er bang voor bent, ik zal je nooit vergeten," fluister ik in zijn oor. "Ik jou ook niet," fluistert Jordan. Dan laat ik los. "Ik ga mijn spullen maar weer inpakken!" zeg ik als ik naar boven toe ga. Eind goed, al goed! Toch?

Reageer (3)

  • Samanthablaze

    Ik denk dat je op dit moment wel andere verhalen hebt, waar je misschien beter eerst aan kan werken...

    "We houden contact via Whatsapp, Skype, bellen, noem maar op,"

    Oké. Hier is een stukje harde realiteit.
    Het werkt niet. Nooit lang, in ieder geval. Zodra je in een nieuwe omgeving terecht komt bouw je nieuwe relaties op en die laten de oude vervagen. Daar door werkt het skypen en appen en bellen nooit helemaal: jullie levens scheiden en soms is dat ook gewoon oké. Je moet immers leren om los te maken en accepteren dat sommige mensen niet voor altijd bij je zullen zijn. Focus op de toekomst, niet op het verleden, want dat brengt je alleen maar pijn.

    7 jaar geleden
  • Amberfoster

    MAAK EEN DEEL 2

    7 jaar geleden
  • DeNaamIsGideon

    The Skype relations though.
    Het was een leuk verhaal.
    Ik denk dan je gewoon moet doen waar jij zin in hebt, en misschien als je dat later wikt kan je een vervolg maken.

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen