Hs 15

Ik sta met mijn koffers klaar voor Alius. Mijn enkel doet minder pijn dan gisteren. Als ik spring of ren voel ik het we nog maar het gaat. Ik zet de koffers in de bus die voor ons staat. Dan loop ik naar Xavier, of tja... ik hoop dat het Xavier is en niet weer Xene. "Doei," zeg ik als ik naar de grond kijk. "Je moet de bus in anders vertrekt de boel zonder jou," zegt hij alleen maar. Ik slik maar knik dan toch en ga de bus in. Ik ga op een lege stoel zitten, er zit nog niemand naast me en dat blijft ook zo. Jordan zit voorin met een van zijn vrienden van Gemini Storm. Ik pak oortjes en mijn telefoon en zet wat muziek aan. Dan vertrekken we, terug naar Sun Garden.

Onderweg zie ik een heleboel herkenbare dingen. Aangezien Sun Garden altijd dicht bij Mount Fuji lag hebben we er vaak gelopen en keken we naar hoe alles onder ons kleiner werd. Altijd totdat ik terug wou omdat het te hoog was. Ik kijk weer voor me op mijn telefoon en zie dat ik een bericht heb. Ik klik hem aan en lees wat er staat.

Je hebt me niets verteld over The Chaos, maar we hebben ze verslagen, we komen naar Alius! Groetjes Lina.

Ik kijk er even naar. Waarom komt zij naar Alius als wij weg zijn? Wat heb ik ooit fout gedaan om dit alles te verdienen? Als ik in een god geloofde zou ik hem nu om genade smeken of zo, maar jammer dat ik er niet in geloof (no offence voor mensen die wel in een god geloven).

We zijn bij Sun Garden en we stappen uit. Ik wacht tot iedereen zijn koffers heeft gepakt en loop dan naar de kofferbak om mijn eigen koffers te pakken. Ik hoef niet lang te zoeken aangezien er maar twee over zijn. Ik loop naar binnen en zonder iets te zeggen loop ik naar een lijst die op hangt om te zien met wie ik een kamer deel. Niemand. Lekker lonely weer. Ik loop naar boven en begin uit te pakken. Ik zet de foto van de vroegere Sun Garden op mijn bureau, misschien moet ik eens stoppen met de boel weg te stoppen.

Ik loop naar de eetkamer, ik weet nog altijd waar alles is aangezien er niks is verandert. Ik ga zitten en Jordan komt naast me zitten. "Hoe gaat het? Je hebt vandaag nog niks gezegd," zegt hij als hij naast me komt zitten. "Mwaah... en om precies te zijn ik zei goedemorgen en doei tegen Xavier," antwoord ik. "Bijdehandje," lacht Jordan. "Ik weet het, dank je," zeg ik met een kleine glimlach. "Niet zo zielig kijken!" zegt Jordan dan. "Sorry, ik voel me gewoon niet zo goed, ik denk dat ik zo maar ga slapen," zeg ik als ik een hap van mijn kroket neem. "Oké, bij wie slaap je eigenlijk?" vraagt Jordan. "Niemand, ik ben loner, en jij?" antwoord ik. "Ik slaap samen met Dave, goed uitgekozen, of niet soms?" antwoord Jordan. Ik knik als ik mijn eten snel naar binnen werk. Dan sta ik op. "Ik ga maar eens slapen, welterusten!" zeg ik als ik naar mijn kamer loop om te gaan slapen.

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker. Of tja wakker... ik heb nauwelijks geslapen. Ik loop dus als een zombie naar de kledingkast om wat kleren aan te doen en daarna naar de badkamer voor mijn haren. Dan loop ik naar de eetzaal waar de wedstrijd Raimon tegen Genesis groot opstaat. Ik draai me om en loop naar de voordeur. Dan gaan we maar het park in en skippen we voor een keer het ontbijt.