And so the day began

Wanneer ik wakker wordt lig ik nog steeds in Bills armen maar we zijn wel in onze kamer. Ik wil niet opstaan, ik wil blijven liggen zodat Bill alleen voor mij is. Maar ik weet dat Bill de fans niet in de steek mag laten. Ik hou van niemand anders dan hem maar ik denk dat er veel moeilijkheden gaan komen.
:Valerien? Ben je wakker?: fluistert Bill terwijl hij door mijn haren strijkt. :Neen, ben ik niet: Hij moet lachen. Vanavond is het eerste concert en hij moet persé opstaan voor de repetities. Hij geeft me een kusje en gaat zich douchen.

Even later komt hij uit de badkamer. Wilde haren waarvan het water nog wat drupt over zijn ontbloot bovenlijf. Hij zoekt naar de kleren die hij vandaag zal aandoen. Ik kan niet anders dan met open mond naar hem blijven staren. Hij ziet er zo zo goed uit! Als hij het opmerkt, glimlacht hij lief en komt naast me zitten. :Het spijt me zo van gisteren, als ik wist dat die fan me ging k...: Ik leg mijn wijsvinger op zijn lippen en zeg dat het niet erg is. Ik reageerde ook overdreven vind ik nu achteraf gezien. Ik trek hem naar me toe en kus hem. :Valerien, Du weißt das ich weg müss: Maar toch blijft hij op me liggen. Hij kust zacht en lief terug. Weliswaar durft hij nog geen french kiss te geven. Maar voor mij moet dat nog niet, het is goed zo. Hij streelt mijn gezicht en gaat door mijn haren. Zijn huid voelt zo zacht aan om nog maar over zijn lippen te zwijgen.
Hij kijkt me aan :Nu moet jij je maar snel gaan omkleden want we moeten nu echt gaan eten: Nog een laatste kus en dan staan we op. Ik duik de badkamer in en hij zoekt zijn kleren bij elkaar.

And so the day began.