Hs 8

We zijn aangekomen in Storybrooke en gaan van het schip af. Henry, of eigenlijk Peter, zegt iets tegen Regina en Emma en dan worden ik en Felix opeens vastgepakt. We worden meegenomen naar een gebouw dat er al best oud uit ziet en als ik beter kijk zie ik dat het een politiebureau is. Er zijn twee cellen en we worden beiden in een andere gegooid. "Wat is dit?" vraag ik als de deur op slot word gedaan. "Een cel," zegt Droomprins. "En wiens idee was het om ons hierin te gooien, Droomprins?" ik spreek zijn naam spottend uit. "Henry," antwoord hij kortaf. Verdomme Peter! Ik kan me nog net inhouden om het niet hardop te zeggen waar Droomprins bij is. Ik loop heen en weer. "Wat probeer je?" vraagt Felix na een tijdje. "Hier weg komen," zeg ik als ik weer nadenkend heen en weer loop. "En je ziet de meest voor de hand liggende oplossing niet?" vraagt Felix. "De deur maar wat moet ik... wacht eens..." mompel ik in mezelf. "Ik ga wat te eten halen, ik wil niks terugzien op de videobeelden, duidelijk?!?" zegt Droomprins bijna dreigend. "Tuurlijk niet," zeg ik met een honingzoete en dan loopt hij weg.

Na een paar minuten ben ik er zeker van dat hij er niet meer is en bevries ik het slot. Na een keer eraan te hebben getrokken breekt die af en kan ik de deur gewoon openmaken. "Je kan je toch ook teleporteren?" vraagt Felix. "Ja, maar een beetje beschadiging achterlaten maakt de boodschap alleen wat duidelijker," antwoord ik. "Overal op straat lopen mensen die ons zullen herkennen, hoe komen we hier weg?" vraagt Felix zich dan hardop af. "Kom eerst met het idee teleporteren en daarna vergeet hij het weer, ik vraag me soms echt af of je nou slim bent of dom," zeg ik lachend als ik mijn arm uitsteek. Hij kijkt me vragend aan. "Pak vast, dan zijn we hier zo weg," sis ik als de voordeur alweer opengaat. Hij pakt mijn pols vast en met mijn andere pols maak ik een draaiende beweging waarna we verdwijnen.

We staan bij de rand van een bos. Aan de ene kant zie je alleen bomen en aan de andere Storybrooke. "Waarom deed Peter dat?!?" Nu kan ik het eindelijk hardop zeggen. Ik ijsbeer en uit woede komt bij elke stap een klein platformpje met ijs onder mijn voet. "Inge?" zegt Felix dan. "Wat?" vraag ik boos. "Ik weet niet of dat gaat opvallen," zegt hij sarcastisch. Ik stop met ijsberen en adem in en uit. "Ik kan nog steeds niet geloven dat Peter ons gewon de gevangenis in heeft gegooid. Geen regels, dat was toch de enige spelregel?" vraag ik me hardop af. "Ik weet zeker dat hij dat alleen maar deed om in zijn rol als Henry te blijven," zegt Felix. Ik knik maar.

Na een tijdje komen er een paar figuren richting het bos. "Shit! Ze zijn een zoektocht gestart!" vloek ik hardop als ik Felix aan zijn bovenarm mee een paar dichte bosjes intrek. Ik krijg een idee. Voordat de silhouetten hier zijn zorg ik ervoor dat er spoor van ijs naar de andere kant leid zodat ze de verkeerde kant oplopen en wij ten minste voor even veilig zijn.

De 'Helden' zijn langsgelopen. Ik sta op en er verschijnt een vrouw. "Shit," vloek ik weer. "Mooi spoor," zegt ze alleen maar. "Maar weet je dat je veel meer met je krachten kan dan alleen teleporteren en wat ijsjes maken," zegt de vrouw. "Wie ben jij?" vraag ik achterdochtig als ik hoor dat Felix ook opstaat. "Ik ben Ingrid," zegt de vrouw. "Oké, Ingrid, ik weet dat jij niet een van die 'Helden' bent maar wedden dat je wel met ze samenwerkt," zeg ik als ik me klaar maak voor de aanval. "Ik wil ze juist verslaan en ik wil jou hulp, ik kan jou krachten goed gebruiken. Als we onze ijs-krachten samen gebruiken zijn we onoverwinnelijk!" zegt Ingrid. "Ik heb dan maar twee voorwaarden," begin ik, "ten eerste: je gaat me alles leren dat je ook kan. Ten tweede: Felix en ik mogen bij jou blijven en we zijn daar veilig." Ingrid kijkt me even aan maar knikt dan. "Les was ik sowieso van plan, de logeerkamer word niet gebruikt dus daar kunnen jullie slapen en ik zal eten en drinken voor jullie meenemen," zegt ze. Dan steekt ze haar hand uit. Ik schud haar de hand. "Waar is je huis?" vraag ik dan. Ze steekt beide armen uit. "Dit gaat makkelijker," zegt ze. Ik pak een arm vast en Felix het andere en we verdwijnen.