Hs 14

Xavier komt de kamer binnen. "Hoi Arianne," zegt hij als hij aan het bureau gaat zitten. "Hoe ging de wedstrijd van Diamond Dust?" vraag ik als ik rechtop ga zitten. Ik heb namelijk een tijdje op mijn bed gelegen terwijl ik voor me uit staarde en nadacht over mijn gesprek met Lina. "Ze hebben gelijk gespeeld, ze liggen er dus uit," zegt Xavier. "Maar... Je ligt er toch alleen uit bij verliezen?" vraag ik na. "Nee, je moet winnen," zegt Xavier als hij zich omdraait. "Xavier," zeg ik dan. Ik wil hem gaan vragen over Dun Garden maar eigenlijk durf ik niet. "Wat is er?" vraagt hij met een geïrriteerde ondertoon. "Is het waar? Gaan jullie ons terugsturen naar Sun Garden?" vraag ik dan. Xavier lijkt te schrikken. "Hoe weet je dat?" sist hij. "Dan moet je maar niet met Vader op een gang overleggen," antwoord ik nonchalant. Ik gedraag me nu veel stoerder dan dat ik me voel. "Oké, luister goed. Jullie gaan inderdaad terug, maar hier op Alius is te weinig ruimte," zegt hij. "Er zijn weet ik veel hoeveel lege kamers, ik wil de waarheid!" roep ik boos. "Dat is de waarheid," zegt Xavier als hij dreigend op me afstapt maar ik laat me niet bang maken. Niet meer. "Je liegt! Jullie vinden gewoon dat we in de weg staan en daarom moeten we weg!" roep ik als mijn stem overslaat. "Ik lieg niet!" zegt Xavier nu boos en voordat ik het doorheen lig ik op de grond. Xavier heeft tegen mijn enkels aangetrapt die nu echt pijn doen. Ik kijk hem bang aan... Vergeet maar wat ik eerder zei, ik laat me wel bang maken. Ik sta moeizaam op en ga op mijn bed zitten. "Arianne..." zegt Xavier dan. Zijn toon maakt me alleen maar bozer, alsof hij spijt heeft. Tuurlijk! "Laat me met rust," zeg ik. "Ik ga wel trainen, je gaat morgen weg dus pak je tas in," zegt Xavier voor hij wegloopt.

Even later hoor ik geklop. "Wie is daar?" Ik ben net bezig mijn enkel te verbinden. "Jordan." Ik twijfel even of ik moet zeggen of ik hem binnen moet laten maar hinkel dan toch naar de deur, haal hem van het slot, en weer terug. Jordan komt naar binnen. "Waarom lukt dit niet?!?" roep ik gefrustreerd als ik de rol verband door de kamer smijt. "Wat is er met jou gebeurd?" vraagt Jordan als hij het verband oppakt. "Ik had Xene gevraagd of het waar is of we weggaan en het antwoord was ja, toen ik vroeg hoezo zei hij dat hier te weinig ruimte was. Ik geloofde hem niet en dat resulteerde hierin," antwoord ik als ik naar mijn enkel wijs. "Je had nog hulp nodig, neem ik aan," zegt Jordan dan lachend. Ik knik en ga iets verder op mijn bed zitten als ik mijn voet voor me neerzet. Ik pak mijn eigen knieën vast. Jordan komt naast me zitten en verbind mijn enkel. "Auw... dat zit strak," zeg ik als hij klaar is. "Ik doe hem wel wat losser, zeur," zegt Jordan plagend. Hij doet hem ietsje losser en maakt hem vast. "Dankjewel," zeg ik als ik mijn broekspijp weer omlaag doe en mijn schoen aan.

Na een tijdje ben ik toch maar gaan inpakken, met de hulp van Jordan omdat ik nogal langzaam bezig ben met mijn enkel, dan schuift er ene briefje onder mijn deur door. "Gemini Storm en Epsilon worden teruggestuurd naar Sun Garden, zorg dat je morgen om drie uur 's middags klaarstaat," lees ik hardop voor. "Ik heb die brief ook gehad," zegt Jordan. "Ik weet dat ik nogal vaak zeur over deze plek maar dat Xavier me zomaar wegstuurt... ik kan het niet geloven," zeg ik als ik de tweede koffer dichtmaak en de boel check. Ik check onder mijn bed en vind de foto die we gemaakt hebben op Sun Garden. Claude staat er grijnzend op terwijl hij door Bryces haar heen wrijft die nogal beledigt kijkt, ik hang om Xavier nek en we lachen beiden naar de camera, Jordan kijkt naar alles terwijl hij lacht en Dvalin staat met zijn rug naar de camera. Ik kijk even naar de foto. "Wat heb je daar?" vraagt Jordan dan. "Verleden tijd," zeg ik als ik de eerste koffer openmaak en hem erbij prop. "Ik denk dat dat weer waarheid kan worden, als we weg zijn bij Alius," zegt Jordan. "Maar Xavier, Claude en Bryce gaan niet mee," protesteer ik. "Dan nog, Alius moet ooit vallen," zegt Jordan. Ik knik maar instemmend. Ik wil hem zo graag geloven.