Hoofdstuk 15: Area 51

Een paar uur later had Anna Coby eindelijk overgehaald om met Pokémon Go te stoppen. ‘We moeten echt verder!’ zei Sarah. ‘Waar is het volgende portaaldeel?’ Coby opende het boek en keek op de kaart. ‘Het volgende deel ligt ergens genaamd Area 51.’ ‘Dat meen je toch niet?’ zei Anna. ‘Juist daar?’ ‘Wat is er met Area 51?’ vroeg Coby verbaasd. ‘Dat is de meest geheime militaire basis ter wereld!’ zei Sarah. ‘Niemand weet precies wat er daar gebeurd.’ ‘We moeten er wel heen.’ zei Coby. ‘We kunnen dat portaaldeel niet zomaar overslaan.’ ‘Oké dan.’ zei Anna. ‘Laten we gaan!’ Ze sprongen alle drie op Enders rug en vlogen weg.

Nadat ze een tijdje rondgevlogen hadden, besloot Coby om lager te gaan vliegen. Zo konden ze beter zien waar Area 51 precies was. Dit zorgde er alleen voor dat ze in een zandstorm terechtkwamen. ‘Mijn ogen!’ zei Anna. ‘Het zit in mijn mond!’ zei Sarah. ‘Dit was geen goed idee.’ zei Coby. ‘Ender, ga weer omhoog!’ Maar Ender had ook zand in haar ogen. Ze kon niks meer zien, en stortte neer. ‘AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH!’ schreeuwde Anna. ‘Dit gaat fout! Dit gaat fout!’

Ender viel met een harde klap op de grond. Coby, Anna en Sarah gleden zo van haar rug af en kwamen terecht in het ruwe zand. Kreunend kwamen ze overeind. ‘Waar zijn we?’ vroeg Sarah. ‘Geen idee, ik kijk wel op Google Maps.’ zei Coby. ‘Alsof je hier bereik hebt.’ zei Anna. ‘We zitten midden in een woestijn!’ In plaats van Google Maps startte Coby Pokémon Go op. ‘Wat voor nut heeft dat?’ vroeg Anna. ‘Ik wil kijken of hier nog zeldzame Pokémon zijn!’ zei Coby. ‘Meen je dit nou?’ zei Sarah. Coby rende zonder verder iets te zeggen weg. Ze had een melding gekregen dat er een zeldzame Pokémon in de buurt was. ‘Fijn, nu moeten we weer achter haar aan!’ zei Anna geïrriteerd. ‘Laten we dan nu gelijk gaan, want anders raken we haar kwijt!’ zei Sarah. Ze renden beiden achter Coby aan en lieten Ender achter.

Ze vonden Coby weer bij de ingang van een groot gebouw. Ze zat tegen de deur te bonken omdat ze net niet bij de Pokémon kon. ‘Wat is dit voor gebouw en waarom staat het midden in een verlaten woestijn?’ vroeg Sarah. ‘Geen idee.’ zei Anna. ‘Maar het geeft me een naar gevoel.’ ‘Laat me binnen!’ schreeuwde Coby. ‘Ik moet die Mewtwo hebben!’ ‘Waarom smelt je de deur niet gewoon met je vuurkrachten?’ vroeg Sarah. ‘Dat ik daar niet eerder aan dacht!’ zei Coby. Ze schoot een vuurbal naar de deur toe, maar net op dat moment opende iemand hem. De man die de deur opendeed kon de vuurbal nog net ontwijken. ‘Oeps…’ zei Coby. De man zei niks, maar keek de meiden wantrouwend aan. ‘Wat moeten jullie hier?’ vroeg hij. Zonder reactie te geven rende Coby langs de man. ‘Hé, je mag hier niet binnenkomen!’ schreeuwde de man kwaad. ‘Ze komt zo wel terug.’ zei Anna. De man keek Anna paniekerig aan en zette zijn achtervolgingsactie in. ‘Moeten we nu weer achter haar aan rennen?’ vroeg Sarah. ‘Ik denk dat dat het beste is.’ zei Anna en ze renden achter de man aan.

Coby was het hele gebouw doorgerend en had eindelijk Mewtwo gevonden. Na een paar Ultra Balls had ze hem gevangen. ‘YES!’ riep Coby blij. ‘Eindelijk heb ik dat rotding!’ Toen Coby opkeek van haar scherm zag ze tot haar grote verbazing een portaaldeel liggen. ‘Yes, twee vliegen in één klap!’ zei ze blij. Net toen ze het portaaldeel oppakte kwam de man aan rennen. ‘Eindelijk, ik heb je!’ zei hij uitgeput. ‘Waarom kwam je hier zomaar binnen? Dit is een ultrageheime basis van… Ik heb al teveel gezegd.’ ‘Ik ga al weer!’ zei Coby. ‘Maar ik neem dit portaaldeel mee!’ ‘Wacht, wat?’ zei de man. ‘Hoe weet je wat dat is?’ ‘Ik en mijn vriendinnen verzamelen ze al een tijdje.’ zei Coby. ‘Als we ze allemaal hebben kan ik terug naar Elvenar gaan.’ ‘Jullie zijn de uitverkorenen…’ zei de man. ‘De wat?’ zei Coby. ‘Laat maar.’ zei de man. ‘Mijn naam is trouwens Lance.’ ‘Ik ben Coby.’ zei Coby. ‘En mijn vriendinnen daar heten Anna en Sarah.’ Ze wees naar de twee meiden die net aan kwamen rennen. ‘Coby, ga weg bij die man!’ riep Anna. ‘Waarom?’ vroeg Coby verbaasd. ‘Hij staat aan onze kant!’ ‘Oh…’ zei Anna. ‘Oké dan.’ ‘Wacht eens even, dit is toch Area 51?’ vroeg Sarah. ‘De basis waar alien experimenten worden gehouden?’ ‘Wie heeft je dat verteld?’ vroeg Lance. ‘Aha, ik wist het!’ zei Sarah. ‘Het is dus waar!’ ‘Ik zeg niks meer…’ zei Lance. ‘Ik denk dat we hier wel klaar zijn.’ zei Coby. ‘Laten we weer verder gaan!’ Ze liepen weer naar buiten.

‘Dat was wel heel makkelijk.’ zei Anna. ‘Ik heb het gevoel dat er nog iets moet misgaan.’ ‘Eh, meiden…’ zei Sarah. ‘Waar is Ender?’ ‘Die hadden we toch een eindje verder achtergelaten?’ zei Anna. ‘Jullie hebben WAT?’ vroeg Coby kwaad. ‘Geen zorgen, ze moet hier ergens zijn.’ zei Anna. ‘Het is niet alsof zo’n gigantische draak opeens kan verdwijnen.’ Plotseling zagen ze in de verte een vreemd schip vertrekken. ‘Ik heb het gevoel dat Ender in de problemen zit.’ zei Coby.