Eindelijk

Lena

Ik zat in de zetel, kei-ongerust. Toen Gilian een paar maanden geleden terug kwam van haar trip naar forks kwam ze mee vertellen dat ze,
1. Charlotte had meegenomen naar de Cullens op school.
2. Charlotte toen veranderd was in het openbaar
3. Al die mensen stonden te bibberen van schrik
4. zij toen maar de tijd stil zette
5. Ze toen doodleuk met charlotte naar la Push ging om haar af te zetten.

Sindsdien heb ik niks meer van Charlotte gehoord.
Ik heb Gilian onder haar voeten gegeven en naderhand alles teruggenomen. Het was niet helemaal haar schuld. Ik heb toen ook tijdelijke ruzie gehad met jonathan en Floris omdat ik tegen hun zusje was. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een geur die me maar al te bekend voor kwam. Charlotte, wat deed die hier? Ik stormde het huis uit. Op zoek naar haar. Ik zag haar en liep op haar af om haar een knuffel te geven. Ik remde mijn aanloop toen ik zag wie er bij haaar was. Die weerwolf kende ik ondertussen maar al te goed. Was ze terug bij hem? Moet wel zeker. Ze had me ondertussen ook opgemerkt en kwam naar me toe. 'O Lena, het spijt me. Ik had moeten laten weten waar ik was.''Heeft Gilian al gedaan.' antwoordde ik. Ze haalde opgelucht adem. Ik voelde - voor een van de weinige keren - helemaal niks van slechte energie bij haar. Iets trok mij aandacht. Een flits van slechte energie. Die direct weer verdween. Het was iets in de aard van verveeldheid/irritatie. Ik keek naar haar partner, embry. Bij hem was alleen maar ongerustheid te bespeuren. Ik bestudeerde Charlotte nog eens goed. 'Wat nu?' vroeg ze. Het duurde een tijdje voor ik antwoordde. 'Ik voelde iets. Een vlaag slechte energie, niet sterk genoeg om door me opgenomen te worden. Niet sterk genoeg om van een van ons te zijn.' fluisterde ik. Wat niks uitmaakte, Embry had een even goed gehoor als haar. Hij keek nog wantrouwender dan daarnet. Charlotte begon te blozen. 'een van die 2 moet de a,nder gestampt hebben denk ik' zei ze. Nu voelde ik heel wat woede oplaaien bij embry, ik nam het meteen allemaal weg. 'Ik ben zwanger' beantwoordde ze mijn ,iets te late, nieuwsgierige blik.