#5 Op visite

'Ja natuurlijk, alsof dat niet gevaarlijk voor ons allemaal is! Je weet dat Edward...' Rosalie werd onderbroken door Alice. 'Rosalie!' Riep Alice kwaad. 'Zie je, het kwam door mij.' Ik wierp een blik op Jasper. 'Bella, je snapt het niet.' Jasper deed een stap naar mij toe. 'Ik snap het heel goed!' Snauwde ik. 'Nee, Bella, alsjeblieft..' De stem van Alice klonk smekend. 'Ik wou dat ik het je kon uitleggen.' Zei Jasper. 'Laat maar, ik snap het al.' Ik draaide me om, en rende weg, Jasper haalde me in en pakte me bij mijn schouder. 'Bella, denk goed na. Denk je dat wij liegen?' Hij keek me doordringend aan. 'Nee, maar..' 'Nou dan, ga mee naar ons huis. Wees niet bang, Edward is op bezoek bij familie, we mochten niks vertellen omdat hij eigenlijk op school hoort te zitten.' Hij glimlachte flauwtjes. 'Écht waar, Bella.' Alice stond naast me en streek langs mijn wang. Ik zuchtte 'het spijt me.' mompelde ik. 'Maar vandaag kun je niet mee,' zei Alice met een blik op Jasper. 'Wij gaan vandaag ook naar die familie, maar een andere keer?' Vroeg Alice lief. 'Ja, graag.' Glimlachte ik flauwtjes. 'Oké, afgesproken.' Zei Emmet terwijl hij een arm om me heen sloeg. Rosalie stond er maar bij, woedend. Ze keek me kil aan, ik kreeg er de rillingen van. 'Tot maandag!' Riep Alice en ik knikte, tot maandag. Ik draaide me om en liep naar mijn pickup. Ik ging in de auto zitten, en een warme lucht vormde een deken om me heen. Ik zette de radio aan, en reed naar mijn huis. Ik parkeerde de auto op de oprit, en zag dat Charlie nog niet thuis was. Ik deed de deur open, en deed mijn schoenen uit. Ik knipte het licht aan, en besloot tosti's te maken. 'Bella?' Hoorde ik een stem. 'Wie anders?' Vroeg ik lachend. Ik legde de tosti's op de twee borden, en schoof aan bij de tafel. 'Lekker, Bella!' Mijn vader keek glimlachend. 'Dankje, pap.' Ik nam nog een hap van mijn tosti en staarde voor me uit. 'Zeg Bella, heb je zin om zo naar Billy en Jacob te gaan?' Vroeg hij glimlachend. 'Ja, tof!' Jacob was altijd zo aardig, mijn humeur zal vanavond de honderd bereiken. Nadat we gegeten hadden gingen we naar Billy en Jacob. 'Jake!' Ik gaf hem een knuffel. 'Bells, hoe is het met je?' Hij keek me grijzend aan. 'Goed hoor, met jou ook?' Ik lachte. 'Alles op zijn tijd.' Hij glimlachte, en schoof een pluk haar achter mijn oor. Mijn vader en Billy waren de woonkamer ingegaan, en wij zaten samen op de trap. 'En hoe beval de Forks High School je? Als je het teminste een school wilt noemen.' Hij moest lachen. 'Ja, het lijkt nou niet echt een school. Ik vond hem door het naambord. Maar ik heb het naar mijn zin.' Lachte ik terug. 'En al vrienden?' Vroeg hij. 'Ja, de Cullens.' Ik glimlachte. 'De Cullens? De bloedzuigers zul je bedoelen!' Ik keek hem niet begrijpend aan.