Hs 10
Ik word wakker door de speakers.
Iedereen die mee wilt helpen met de voorbereidingen van het feest kan naar de eetzaal komen, het ontbijt word voor een keer verplaatst naar de keuken.
Ik loop snel naar de badkamer om me om te kleden en mijn haren te doen en haast me dan naar de eetzaal. "Wil je helpen?" vraagt Vader. "Ja, ik heb niks beters te doen, of mag ik eindelijk in een team?" vraag ik als ik snel een broodje pindakaas pak en hem naar binnen werk. "Oké, als je even helpt met de tafels verschuiven," zegt Vader. Er zijn een paar kinderen komen opdagen die ook geen training hebben maar verder niemand. Ik verschuif een paar tafels naar de kant en stapel de stoelen op in een hoek. "Kunnen jullie naar deze kamer gaan en wat spullen halen?" vraagt Vader als hij me een briefje geeft met een nummer erop. Nummer 104. Ik weet welk lokaal dat is... daar zijn ik en Jordan geweest voor die nep Alius-rots. Ik loop met een groepje kleuters weg. De rest is dus al weg.
We komen aan bij de kamer als ik de hendel naar onder druk. "Oké, eens even kijken..." zeg ik als ik om me heen kijk. Van de spullen die we kunnen gebruiken staan er een paar speakers, wat gekleurde lichten en kabels om de boel aan te sluiten. Ik pak ook een paar verlengsnoeren. Ik geef twee kleine meisjes wat verlengsnoeren. Drie jongens van twee keer acht en een keer negen geef ik vier staven voor de lampen om te tillen en daarna pak ik zelf een hefkarretje en leg er twee speakers op met wat lampen. Dan begin ik te trekken. Het is best zwaar maar ik heb geen zin om drie keer te moeten lopen.
Na tien minuten kom ik terug aan bij de eetzaal. "Bedankt Arianne," zegt Vader als ik de boel heb neergezet en de speakers naar de hoeken begin te schuiven. Dan zet ik de lampen op de palen en zet ik die ook een beetje bij de hoeken. Als laatste steek ik alles in de verlengkabels. In totaal kost me dit twee uur. Het is nu half een. "Ga nog maar even voor wat vrije tijd, wij kunnen zelf wel de slingers ophangen," zegt Vader tegen mij. Ik knik en loop weg.
Ik loop door de gang als me wat te binnen schiet. Xavier zei dat alle jongens een meisje moesten vragen maar ik ben nog niet gevraagd, dan sta ik daar dalijk helemaal alleen. Wat maakt het ook uit? Het is maar een feest. Ik loop door naar mijn kamer waar ik ga lezen, dan komt Xavier binnen. "Zijn de voorbereidingen al klaar?" vraagt hij. "Nadat ik al het zware werk had gedaan omdat de kleintjes het niet konden en Vader stond iedereen alleen maar rond te commanderen," zeg ik als ik mijn boek dichtklap. "Volgens mij zat je nogal in je boek, over een uur begint het feest," zegt Xavier. "Wacht, ik heb vier en een half uur gelezen?!?" roep ik verbaasd. Er ligt een redelijk dik boek naast me dat ik net heb uitgelezen en ben weer in een heel spannend boek begonnen dus niemand kan het me kwalijk nemen. Ik schiet toch maar de badkamer in om me klaar te maken.
Ik kom de badkamer uit. Ik heb een lichtblauwe jurk aan die tot aan mijn knieën komt en mijn haren los, ze golven een beetje door de vlecht die ik vandaag in had maar dat vind ik wel mooi. Ik heb ook lichtblauwe gympjes aan omdat hakken zo onhandig lopen. Ik heb me makkelijk opgemaakt, wat mascara en een beetje lippenstift die niet veel verschilt van mijn normale kleur. "Wat vind je ervan?" vraag ik aan Xavier. Hij heeft zijn tenue uit en een net pak aan, dat merk ik ook meteen aan zijn karakter. "Als nu geen jongen je vraagt dan weet ik het ook niet meer maar zorg maar dat je nee zegt," zegt hij met een knipoog. "Jij ziet er ook wel netjes uit," zeg ik met een twijfelend gezicht. "Is er iets mis?" vraagt hij als hij kijkt. "Misschien..." zeg ik als ik tegenover hem ga staan. Dan wrijf ik door zijn haar. "Alsjeblieft!" zeg ik blij als ik begin te lachen. Hij loopt naar de badkamer en doet zijn haren weer goed. "Gaan we?" vraag ik dan. Xavier knikt.
We zijn op het feest en bijna iedereen is er. Ik ben zowat de enige die alleen is totdat ik Jordan zie binnenlopen. Hij is ook nog helemaal alleen. Ik kijk een tijdje naar hem tot hij opkijkt, dan kijk ik snel naar de grond. Hij komt op me afgelopen. "Oh... hoi," zeg ik als hij voor me staat. "Ben je hier alleen?" vraagt Jordan. "Ja, wie heb jij gevraagd?" vraag ik dan. "Ik wou eigenlijk het mooiste meisje hier vragen... maar ik ben bang dat ze me afwijst," zegt Jordan. "Je kan het altijd proberen," mompel ik. Zie je... ik word nooit gevraagd. "Wil je dansen?" hoor ik opeens. Ik kijk om me heen of er nog een eenzaam meisje is van onze leeftijd maar Jordan kijkt echt mij aan. "Ja..." zeg ik dan. "Maar je moet niet zo overdrijven," voeg ik er lachend aan toe. "Ik overdreef niet," zegt hij als hij me meetrekt. Dan gaan we dansen op de muziek.
Na het feest lopen ik en Jordan samen terug naar mijn kamer als Jordan me opeens een andere kant op trekt. We komen in een lege gang, met allemaal lege kamers. Deze plek is gewoon te groot. Dan komt Jordan opens dichterbij. Ik doe een stap naar achter. Dan pakt hij me vast en knuffelt hij me weer. "Wat heb je de laatste tijd met knuffelen?" vraag ik lachend. "Dat komt door jou," zegt hij als hij een hand onder mijn kin legt. Ik doe weer een stap naar achter. "Ik ga maar weer eens terug naar mijn kamer," zeg ik als ik onhandig over mijn eigen voeten struikel en bijna val. "Nu ga ik terug," zeg ik met een glimlach als ik weer stevig overeind sta en doorloop...
Reageer (3)
Oh guys... Ik zie dit fout gaan. Zulke relaties zijn vaak gebaseerd op de druk en verwachtingen van de omstanders, gaan fout omdat wat ze voelen geen echte liefde is maar vriendschap, het gaat awkward uit en de vriendschap wordt nooit meer wat het geweest is.
7 jaar geledenGewoon wegrennen, zonder die arme jongen wat uitleg te geven.
7 jaar geledenEn ja, het is vanaf nu mijn persoonlijke taak om al deze stories die geschreven zijn door meisjes commentaar gegeven vanuit een jongens oogpunt.
maar verder: JARIANNE
SHIP
7 jaar geleden