Hs 48: Kyky

"Kyky, je gaat op de bank, Hurley, het veld in," zegt coach Travis na de pauze. "Win voor mij, oké?" zeg ik tegen Mar als ze onrustig naar Xavie staart. Ze knikt afwezig. Ik moet haar zowat het veld opduwen voordat ze realiseert dat ze weer moet voetballen. Ik ga terug zitten. Gelukkig kan ik met de managers praten, denk ik bij mezelf. "Hey, Kyky. Nu we de kans hebben, hoe gaat het tussen jou en Jude?" vragen ze alle drie in koor. Wat heb ik mezelf aangedaan?

Na een tijdje praten horen we iets breken. Het zijn de muren. "Raimon heeft gewonnen maar volgens mij moeten we weg," zeg ik als ik naar het scorebord kijk. "Goed idee," zegt Celia. Dan komt het Inazuma-busje aangereden. "Goede timing," zeg ik als ik instap. Mar blijft buiten staan. "Mar, kom nou!" roep ik uit het openstaande raampje. "Ja, maar..." zegt ze en dan zie ik Xavier bij Vader zitten. "Ik heb niks gezegd over een goede timing..." mompel ik tegen mezelf. Na een tijdje komt Vader eindelijk mee en Xavier dus ook. Mar loopt achter Xavier aan de bus in. "Wat bezielt je?" vraag ik als de bus begint te rijden.

We staan buiten en ik trek Mar de bus uit. "Nogmaals: wat bezielde je?" vraag ik Mar, meer bezorgd dan boos. "Nou, Xavier... ik..." mompelt ze. Ik zucht. "Xavier!" roep ik dan. Xavier komt bijna meteen aangelopen. "Je bent haar een bedankje verschuldigd," zeg ik tegen hem. "Hoezo dat dan?" vraagt hij. "Ze bleef wachten tot jij in de bus was, ze wou niet zonder jou gaan," zeg ik als ik wegloop. Ik ga naar Jude en ga naast hem staan. Hij pakt mijn hand vast. "Het is voorbij," zegt hij als we samen naar het ingestorte Alius kijken. Ik knik. "Het is allemaal voorbij..." mompel ik. "Wat is er?" vraagt hij. "Niks, ik ben net gewoon enorm geschrokken door Mar," zeg ik. Hij slaat een arm om mijn schouder. "Gaat het weer beter?" vraagt hij dan. Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder...