Hs 1

Ik kijk om me heen. Overal om me heen zijn bomen, bos, struiken en meer natuur. We staan nu op een open plek in dit woud, er liggen een paar boomstammen om het kampvuur en er lopen een paar oudere jongens rond. Dan landen we. "Jongens, hier zijn een paar nieuwelingen en een speciaal persoon!" roept Peter. Iedereen luistert meteen. Hij is blijkbaar nogal belangrijk. "We hebben onze eerste 'Lost Girl'," zegt hij als hij mij naar zich toe trekt. "Dit is Inge Cold, behandel haar met respect of voel de gevolgen," zegt hij voordat hij me loslaat. Nu weet ik niet meer wat ik van hem moet vinden maar hij glimlacht alleen maar. Dan komt er een oudere jongen op hem afgelopen. Hij ziet er nogal... eng uit. Ik loop naar Peter. "Wat is de bedoeling van dit alles?" vraag ik als ik kijk naar de jongens die losgaan en nogal ondoordachte dingen doen. Ze beschieten elkaar met pijlen en zo... "Je kan hier helemaal losgaan, geen regels zei ik toch?" zegt Peter glimlachend. Ik weet even niet wat ik moet zeggen, bedoelde hij het zo letterlijk? "Iedereen luisterde meteen naar je, hoe kan dat?" vraag ik dan. "Ik heb hier nogal wat respect omdat ik degene ben die iedereen haalt en hiernaartoe brengt," zegt hij. "Dus je bent een soort van... de baas?" vraag ik dan. "Ik wil mezelf niet de baas noemen maar als er een belangrijke beslissing moet worden genomen doe ik het," zegt hij lachend. Dan loop ik weer weg en ga rond het kampvuur zitten.

Even later komen een paar jongens aangelopen. Ze zijn duidelijk gaan jagen want ze hebben een paar dode dieren bij zich en beginnen ze klaar te maken. "Eten jullie altijd zo?" vraag ik aan Peter. Aangezien hij de enige is die ik ken hier vraag ik hem alles. "Ja, we jagen en daarna eten we de jacht op, hier is nergens een snackbar," zegt hij. Ik knik begrijpend. Dan loop ik naar de jongens die de dieren aan het villen zijn. "Kan ik ergens mee helpen?" vraag ik. "Als je wilt mag je de vacht van dit dier afhalen," zegt hij als hij me een klein mesje geeft en een dood konijn. Ik pak beiden aan en hou me een tijdje bezig met alle overbodige delen van het konijn af te halen zodat we het daarna kunnen braden.

Als we klaar zijn ligt er een berg met vlees. De jongens stormen er meteen op af. Ik weet niet wat ik moet doen dus wacht ik maar totdat de jongens klaar zijn en loop er dan op af om een botje te pakken met konijnenvlees. Er is bijna niks over en dus moet ik het maar doen met wat er over is. Ik loop naar een boomstam rond het kampvuur en ga daar zitten met mijn stukje konijnenvlees als ik het langzaam opeet. Aangezien ik het enige meisje ben is het nogal moeilijk voor me om vrienden te maken... daar ben ik sowieso nooit goed in geweest maar met jongens is het nog erger dan met meisjes.

Even later loop ik richting de struiken, ik zoek een wat groter blad zodat ik mijn handen kan afvegen. "Wat doe je?" vraagt Peter als hij naast me komt vliegen. "Ik zoek een groot blad," antwoord ik. "Waarom zou je zoeken naar een blad als je hier zoveel leuke dingen kan doen?" vraagt Peter verbaasd. "Ik ben kennelijk de enige die iets om persoonlijke hygiëne geef aangezien ik mijn handen wil afvegen," zeg ik als ik mijn handen laat zien die nog onder het bloed van het konijn zitten. Het was niet echt een smakelijk gezicht. "Duidelijk, meisjesdingen," zegt Peter lachend. Ik moet ook lachen en vind dan eindelijk een goed blad. Er zitten nog een paar dauwdruppels op waardoor ik mijn handen extra goed schoon krijg.

Na een paar uur gek gedaan te hebben met de jongens, en er dus ook achter te zijn gekomen dat die ondoordachte dingen het leukst zijn om te doen, gaan we slapen. Ik leg een paar bladeren neer zodat ik niet op de grond hoef te slapen en ga liggen. Een boel jongens zoeken een plekje in een boom of in een struik om goed te kunnen slapen. Dan komt Peter. "Slaap lekker!" En hij vliegt weer weg. Ik weet niks uit te brengen en van vermoeidheid val ik binnen de kortste keren in slaap.