Hs 47 :marly

"Volg mij maar, ik dwaal hier langer rond.." zei ik. We liepen door gangen. Langs alle kamers en langs de eetzaal. "Hier is het voetbalveld van Genisis!" zeg ik triomfantelijk als we aankomen op onze bestemming. Maar die trots verdwijnt zodra ik Xavier zie. De trots maakt plaats voor onrust. "Mar, gaatie?" vraagt Kyky opeens. "Ja, het gaat prima," zeg ik als ik mijn blik losscheur van Xavier. "Als er iets is moet je het gewoon zeggen, oké? Ik maak wel wat tijd," zegt Kyky voordat ze wegloopt terug naar Jude. Dan lopen we het voetbalveld op.

We zijn klaar met opwarmen en ik ben een van de eerste die het veld op mogen. Kyky staat naast me en dan beginnen we...

Na een helft staan we nog steeds achter, wel al minder dan de vorige keer dat Genisis tegen Raimon speelde maar oké... toen zat ik er ook nog bij. Ik loop naar het voetbalteam. "Luister er is een ding dat ik jullie nog niet heb verteld..." zeg ik tegen iedereen. "Wat dan?" vraagt Mark. "Zie je die ronde dingen op de borst van iedereen?" vraag ik. Merendeels knikt. "Dat is een begrenzer, het zorgt ervoor dat ze niet hun volledige fysieke kracht kunnen gebruiken omdat dan hun spieren overbelast worden," leg ik uit. "Dus dit is nog niet eens hun volledige kracht?!?" vraagt Mark verbaasd. "Nope, practisch gezien zijn ze gedwongen om zich in te houden, dus we moeten scoren voordat Opa zegt dat ze hun begrenzer moeten uitzetten," antwoord ik nonchalant. "Dus we moeten er volledig voor gaan!" roept Kyky hard. "Ja," zeg ik zacht. "Kom op, we maken Xavier in, beschadigen zijn ego en gaan dan terug," zegt Kyky als ze bemoedigend een arm om me heen slaat. Ik hoop maar dat het goed komt...