02. Happy Birthday pt. 2

Skyler Jones

Exactly five years, three months and 10 days ago my world fell apart.

"Why did you invite him!" siste ik tussen mijn tanden zodat hij me niet kon horen. "Skyler he is your friend. I don't get why you are so upset about this." zegt Ally op een vriendelijke manier. Ik haal de telefoon van m'n oor en begin als een gek meerdere malen op het rode telefoontje drukken. Ik stak m'n telefoon in mijn achterzak en haalde enkele malen diep adem voordat ik de kamer verliet. "Look Josh," zeg ik en ik adem nogmaals diep in "I am sorry but there is no party today, there is no reason to celebrate. I think it would be better for you to go home" voegde ik er aan toe en er volgde een lange stilte. De stilte vulde langzaam de ruimte totdat hij antwoordde: "Well I guess I will see you later then." Hij nam zijn jas en liep de deur uit. Ik plofte op de sofa en begon te huilen.

People keep telling you everything will be fine. You will get over it. You are going to move on. Find a new kind of happiness.
I never believed in that.
People say you need to have faith. You have to believe that everything will slowly go back to normal.
I can not even remember what normal feels like.
How am I supposed to live like this?

Ik werd uit mijn gedachten getrokken door enkele kloppen op de deur. Ik nam het fleece deken deed het rondom mijn schouders en slofte naar de deur. Ik opende de deur en voordat ik iets kon zeggen liep Josh mijn woonkamer weer binnen. "Look, I tought there was something wrong, I stayed at the door and listend, you were crying, and I tought to myself it's here birthday why is she crying, then there was silence and I was worried you harmed yourself -" zegt hij totdat ik hem onderbrak: "Josh I am fine." "I wasn't finished. You are not fine. I don't know what happend and honestly I don't need to know and shit but I am going to run you a hot bath. I will make you a cup of thee and I will put you to bed." zegt hij haast zonder adem te halen. Ik forceerde een glimlach en volgde hem naar de badkamer. Ik deed mijn haar in een dot en wachte tot hij de badkamer verlate. Ik ontdeed me van mijn kledij en ging in het warme bad zitten.

Toen het water van het bad bijna koud was stapte ik eruit en begon me af te drogen. Ik gooide wat comfortabele kleren aan en ging naar de keuken. Ik hoorde het koffiezetapparaat en de geur van verse koffie drong mijn neusgaten binnen. "Sit" zegt hij. Ik weet niet of ik deed gemeen moest opvatten of niet. Hij gaf me iets te eten en gaf me ook mijn warme kop koffie aan. Daar zaten we dan stil aan de keukentafel beiden geen enkel idee wat te zeggen. "Waarom?" vroeg ik hem terwijl ik naar hem opkeek. "I kinda hate you but it really looked like you needed it. I know I am not the person you want to talk to and believe me I am not the person who wants to listen so here is the number of my psychiatrist." zegt hij. Ik glimlachte en stond op. Hij volgde mijn voorbeeld en volgde me naar de slaapkamer. Ik kroop in bed en hij legde het donsdeken over me. "Goodnight" zegt hij. "Goodnight," zeg ik "and maybe we should pretend this never happend." Hij knikte en liep de kamer uit. Ik hoorde de voordeur dichtslaan en in het slot vallen. Enkele tranen rollen over mijn wang en ik val in slaap.

AN: I think I am kinda bad at this...