Hoofdstuk 23

Het einde van het jaar leek opeens veel sneller dichterbij te komen. De studiebollen waren alvast bezig met studeren voor de examens, maar Nouvelle bracht al haar vrije tijd door met Draco. Ook al leek hij steeds vaker uitvluchten te zoeken.
Op een vrijdagavond kwam Draco aarzelend naar Nouvelle toegelopen. "Ik kan niet mee naar Zweinsveld." Draco keek naar de grond en mompelde zacht. Nouvelle keek niet eens meer verrast. "Waarom niet?" Vroeg ze met een vlakke stem. Ze raakte zo erg gefrustreerd door dit. Waarom waren ze toch niet in staat om hun relatie levendig te houden? Het verwaterde steeds meer, hoe erg ze ook haar best deed. Draco deed helemaal niet zijn best. Het leek alsof hij het gewoon over zich heen liet komen. Alsof er wel licht brandde, maar niemand thuis was. Het was weer net zo als net voor hun vorige break-up. "Moet strafwerk..." Nouvelle zuchtte. Hij deed niet eens meer moeite om een nieuw excuus te verzinnen. En ze wist ook zeker dat Draco wist dat ze hem niet geloofde. Al lang niet meer. "Oke, andere keer dan maar." Antwoordde Nouvelle, niet erg hoopvol. Draco knikte en ging geruisloos weer weg. Nouvelle stortte zich ook maar eens op haar huiswerk. Dan voelde ze zich tenminste nuttig.
Zonder Draco wilde Nouvelle niet meer naar Zweinsveld gaan. Het was nu alweer drie weken geleden dat ze nog geweest was. En Lauren had het ook al opgegeven om haar toch mee te sleuren. Nouvelle zat elke zaterdag gewoon op de binnenplaats te wachten tot Draco terugkwam van zijn verzonnen strafwerk. Zo ook deze zaterdag. Nouvelle liet een paar blaadjes in de lucht zweven met een simpele zweefspreuk. Toen Matthew opeens naast haar plofte, schrok ze en de blaadjes vielen naar beneden. Waarom wist hij haar altijd te vinden? "Hey, wat is er?" Alsof Matthew dat niet wist. Hij keek van Nouvelle, naar de blaadjes en weer terug. "Ga asjeblieft weg. Ik wil alleen zijn." Mompelde Nouvelle. Ze wees haar toverstok weer op de blaadjes en herbegon. "Nee, dat denk ik niet. Dat ben je de laatste tijd al te veel. Of niet soms?" Matthew frutselde aan de kraag van zijn hemd. Nouvelle liet de blaadjes maar voor wat ze waren en keek strak opzij. "Wanneer ga jij je eens met je eigen zaken bemoeien?" Wees ze hem terecht. Matthew grijnsde alleen maar. "Ik heb dus gelijk." Mompelde hij enthousiast tegen zichzelf. Nouvelle rolde met haar ogen. "Waar is Malfoy?" Matthew keek opeens weer serieus. "Weg. Strafwerk." Snauwde Nouvelle. Hij zat zich weer te bemoeien hoor! Matthew trok een wenkbrauw omhoog. "Van wie?" Nouvelle haalde haar schouders op. "Weet ik veel. En wat maakt jou dat uit?" Matthew tuitte zijn lippen en dacht na. "Het maakt mij niks uit. Maar vraag jij je niet af waarom hij tegen je liegt?" Een steek ging door Nouvelle heen. "Wat bedoel je daar nou weer mee?!" Ze srpong recht en keek Matthew kwaad aan. Maar hij was niet diegene waar ze echt boos op was. Ook al had ze het zelf al lang geweten, dat iemand anders het ook wist deed het haar opeens echt beseffen. Matthew keek ongerust. "Nouvelle, hij liegt tegen je. En dat doet hij volgens mij al een tijdje." Nouvelle beet op haar lip en duwde de opkomende tranen terug. "Niet waar!" Wel waar, en dat wist ze ook. Matthew schudde zijn hoofd langzaam. "Hij heeft helemaal geen strafwerk. Hij zegt nooit een woord in de les, zijn huiswerk is altijd in orde. Hij is gewoon een voorbeeldige leerling. Hoe zou hij dan strafwerk kunnen hebben?" Nouvelle kon haar tranen niet langer bedwingen. Opeens zag ze alles wazig en brandden haar ogen van de inspanning. Matthew stond op en spreidde zijn armen om haar een knuffel te geven. Maar Nouvelle stapte snel achteruit. "Doe maar niet alsof we vrienden zijn!" Haar stem klonk schokkerig en de tranen liepen geluidloos over haar wangen naar beneden. Matthew liet zijn armen zakken en keek gekwetst. Of dat leek maar zo, door Nouvelles tranen heen. "Waarom haat je me nog steeds?" Vroeg hij ongeduldig. Nouvelle veegde over haar wangen. "Omdat.. Omdat." Matthew grinnikte, maar minder gemeend als anders. Minder vrolijk en minder aanstekelijk. "Jeetje, ik wéét dat we uit twee verschillende afdelingen komen. Maar dat is zo'n flauwe en afgezaagde reden om iemand te haten. Zet je daar maar overheen. Verzin maar een beter excuus, of geef gewoon toe dat je me niet haat." Nouvelle staarde hem een paar tellen aan. "Ik heb genoeg andere redenen om je te haten!" Verdidigde ze zichzelf. Matthew keek haar uitdagend aan. "Zoals?" Nouvelle trok haar neus op. "Je bent een ziek persoon die in meiden hun nek gaat hijgen!" Snauwde ze kwaad. Die keer in de gang, bah. Toen haatte ze hem echt. Matthew haalde zijn schouders op. "Denk je nou echt dat ik zo ben?" Hij keek Nouvelle afwachtend aan. "Ja dus." Zei hij toen hij geen antwoord kreeg. "Maar dat was slechts een simpele wraakactie. Meer niet. Ik ben geen type die meisjes tegen de muur gaan nemen." Nouvelle fronste. "Als je niet zo bent, waarom deed je het dan?" Matthew zuchtte. "Wraak, zoals ik al zei." Nouvelle fronste nog dieper. "Wraak voor wat?" Haar tranen waren alweer opgedroogd. "Voor het feit dat jij me gebruikte om je vrienden jaloers te maken, natuurlijk." Matthew schudde lachend zijn hoofd. "Ik vond het een prima idee. Want normaal gezien spelen Slytherins altijd vuile spelletjes met anderen. En nooit nam er eens iemand wraak, of toch niet succesvol. Maar ik vond mezelf wel behoorlijk succesvol toen." Zijn trots bleef maar toenemen. Nouvelle keek hem argwanend aan. "Zit jij wel in de juiste afdeling?" Vroeg ze zich luidop af. Matthew grinnikte weer. "Dus je bent onder de indruk?" Merkte hij grappend op. Nouvelle schudde kordaat haar hoofd. "Nee, dat zei ik niet." Maar Matthew was meteen alweer vol van zichzelf. "Je hoeft het niet te zeggen hoor. Ik snap je zo ook wel." Nu lachte hij zo vrolijk en zo aanstekelijk dat Nouvelle haar eigen grinnikje niet meer kon onderdrukken. Matthew keek haar glunderend aan. Maar toen werd hij weer serieus. "Het spijt me dat je het van mij hebt moeten horen." Nouvelle ging weer op het bankje zitten. "Hmmnee, ik wist het eigenlijk wel al. Ik gaf het gewoon niet graag toe." Matthew knikte en keek begrijpend. Nouvelle zuchtte en keek omhoog. "Ik weet niet wat ik moet doen. Ik houd van hem, maar op één of andere manier kunnen we niet langer dan twee weken met elkaar omgaan. Hij gaat steeds uitvluchten zoeken om niet bij me te hoeven zijn. Volgens mij heeft hij bindingsangst." Matthew keek naar de grond en knikte. "En er zijn ook zoveel dingen die hij me gewoon niet wil vertellen." Nouvelles stem sloeg over en er drupte een traan op haar been. Beschaamd veegde ze haar wangen weer droog en stond op. "Sorry, ik wilde je niet lastig vallen met.." Ze wilde snel weglopen, maar Matthew hield haar tegen. "Sjj, het is wel goed." Nouvelle snikte nu luidop en Matthew sloeg zijn armen om haar heen. Nouvelle drukte haar natte gezicht tegen zijn schouder en klemde zich aan hem vast.
Net op dat moment kwam Draco uit één van de gangen de binnenplaats op gelopen.