Inleiding

Na een drukke dag komt Hermelien terug van haar extra baan bij de bibliotheek. Als ze terug komt in haar appartement zit Ron op haar te wachten. ´He schat´. ´Het spijt me Ron, ik was hellemaal de tijd vergeten´. ´Het geeft niet Hermelien alleen ik had vanavond voor ons een eetentje gemaakt´. Hermelien kijkt achter haar en ziet een tafel half gedekt met kaarsen hellemaal uitgebrand. ´Ik was het hellemaal vergeten Ron´. ´Geef niet Hermelien, heb je wel gegeten?’ ‘Ja, maar ik ben kapot dus ik ga maar naar bed’. ‘Hermelien voor je gaat’. Ron stond op van de bank en liep naar de tafel toe. Ron pakte van de tafel een groen boekje. ‘Ik was aan het opruimen en ik vond dit boekje’. Hermelien kijkt naar het boekje. ‘Volgens mij is het van jou’. Hermelien kijkt Ron raar aan. 'Je weet toch dat ik nooit een dagboek bij hield op Zweinstein ' . 'Alsjeblieft lees het voor mij'. Ron kijkt Hermelien smeekend aan’. ‘Ron wat doe je raar, waarom zou dat boekje van mij zijn? Ik heb nooit dat boekje gezien’. Ron geeft het boekje aan Hermelien en geeft dan een kus op haar voorhoofd. ‘Slaaplekker en lees dat boekje’. Hermelien loopt naar boven. Als op hun slaapkamer komt legt ze het boekje op hun bed en ze loopt naar de badkamer. In de badkamer gooit ze haar haar los van haar knot en poetst haar tanden. Terug in hun slaapkamer hoort ze Ron de tafel afruimen. Als Hermelien haar pyjama aan heeft komt Ron ook naar boven. In bed pakt Hermelien haar oude boekje en bladert er even door heen. Net als ze wilt gaan lezen komt Ron binnen. ‘Is het goed als ik het licht uit doe?’ Hermelien knikt. Als Ron het licht uit doet en gaat liggen. Pakt Hermelien haar toverstok. ‘Lumos’. Wat Hermelien niet kan zien dat Ron een kleine glimlach op zijn mond heeft. Hermelien begint te lezen.

'Lief Dagboek
Ik ben Hermelien Griffel'.