Charpter nineteen

Bill point of vieuw:
Ik werd wakker met een zwaar gevoel op mijn borst. Ik keek op en zag dat mijn liefde daar in slaap lag. Ik ging langzaam met mijn handen door haar haren zonder haar wakker te maken. Vandaag weer op tour, voor het eerst had ik er echt géén zin in, ik zou de wereld moeten zeggen dat ik iemand gevonden had, ze zou worden lastig gevallen door de pers en haar normale leven zou helemaal verperst worden. ‘’Hey.’’ Zei een schor stemmetje. ‘’Goedemorgen.’’ Antwoordde ik het. Ze wou iets overeind komen alleen ze sliep zo te zien nog half en liet zich weer naast me neervallen. ‘’Lekker geslapen?’’ ‘’Nooit beter.’’ En ze gaapte kroop weer in elkaar en sliep weer. Ze was niet zo normaal geloof ik. Ik draaide me op mijn zij en bleef naar het slapende hoofdje kijken. Ik had zolang verlangd naar iemand die ik kon lief hebben en dat ze hetzelfde zou voelen. Ik gaf haar een plofzoen op haar wang, we moesten opstaan. Ze murmelde wat maar bleef gewoon door slapen. Dan maar kietelen dacht ik gemeen. Langzaam ging ik met mijn vingers naar haar nek en begon met kietelen, die slaapt werkelijk overal doorheen! Ik ging overeind zitten met mijn armen in de lucht en wou haar dan maar wakker laten schrikken. Op dat moment deed ze haat ogen open en begon ze te gillen, van schrik viel ik achterover naast het bed. Die is wakker. ‘’Bill! Gaat het?’’ Riep ze geschrokken toen ze naast het bed keek. ‘’Prima.’’ Zuchtte i k en kroop het bed weer op. ‘’Jij slaapt overal doorheen heb ik gemerkt.’’ ‘’Oja?’’ vroeg ze met een vragend gezicht. ‘’Ja.’’ Ik liet me op het bed vallen en rolde naar haar toe. ‘’We moeten zo weg.’’ Ze boog iets naar voren en kuste mijn lippen. ‘’Dan moeten we ons maar aankleden.’’ En ze kroop het bed uit. Ik zocht een kleding setje in mijn koffer. ‘’De rode of de zwarte?’’ vroeg ik toen ik twee shirts omhoog hield. ‘’De rode.’’ Zelf trok ze het jurkje aan dat we samen gekocht hadden, het staat haar echt geweldig! ‘’Bill staar alsjeblieft niet.´´ zei ze ongemakkelijk. Staarde ik dan? Ik begon beschaamd met me verder aan te kleden. We liepen naar beneden waar mijn moeder een ontbijtje aan het maken was. ‘’Goedemorgen.’’ Zei ze blij toen we beneden waren. ‘’Goedemorgen mam.’’ En gaf haar een kus op haar wang. ‘’Ik ben wat eieren aan het maken, wil jij ook wat Destiney?’’ ‘’Graag.’’ Zei ze blij. Toen we aan de tafel gingen zitten trok ik Destiney bij me op schoot. ‘’Mijn moeders ontbijt is altijd heerlijk.’’ Verzekerde ik haar. ‘’Hey!’’ zei Tom die nu ook naar beneden kwam. Hij schoof naast ons aan en pakte alvast een broodje. ‘’Tom Kaultiz! We wachten tot iedereen eten heeft! Waar zijn jullie manieren gebleven?’’ Zei ze boos tegen Tom toen hij het halve broodje in zijn mond had gestopt. ‘’Ory.’’ Zei hij met zijn mond vol. Lachend pakte we ook wat brood en belegde het met ei. ‘’En hoelang gaat deze tour duren?’’ Vroeg mijn moeder die ook aan tafel was gaan zitten. ‘’Ongeveer drie maanden, maar er is ons beloofd dat we soms een paar dagen vrij hebben.’’ ‘’Misschien kan ik dan naar jou komen?’’ Zei ik tegen Destiney. ‘’Ja, leuk.’’ Ze klonk wat somber. ‘’Wat is er?’’
comment?