2.2

Wafelaar liet de studenten de zaal verlaten. De eerstejaars begeleid door de Perfects, Maarten in het geval van Zwadderich, en de ouderejaars in groepjes vrienden. De docenten trokken zich terug in een gezamenlijke personeelsruimte. Verschillende huiselven gingen rond met dienbladen voor drankjes en hapjes. De verschillende docenten en geesten zaten en stonden in groepjes verspreid over de kamer. De muren waren volgehangen met schilderijen van docenten die die de eeuwen heen op Zweinstein les hadden gegeven. Er waren nors uitziende tovenaars in Middeleeuwse mantels. Heksen met Victoriaanse gewaden met kapsels die Queen Elisabeth I niet hadden misstaan.
‘We hebben bijzondere voorgangers gehad,’ merkte een zware lage stem op. Een lichte rilling schoot over Keira’s rug. Met een glimlach draaide ze zich om.
Malik Wolfskers stond daar, nonchalant, goed gekleed en met een zeer aantrekkelijke grijns op zijn lippen.
‘Malik Wolfskers,’ stelde hij zichzelf voor en stak zijn hand naar haar uit.
‘Aangenaam. Keira, Keira Telk,’ ze schudde zijn hand.
Haar handen leken zo klein in de zijne.
‘Française?’ vroeg hij.
Zijn hand gleed in de binnenzak van zijn mantel, haalde een zilveren sigarettendoosje tevoorschijn en bood Keira er een aan.
‘Is dat niet duidelijk?’ glimlachte ze en pakte een sigaret uit het doosje en stak hem aan met het eigenaardige metalen vuurdoosje die Malik aan voor hield.
‘Een aansteker,’ vulde hij mij in toen hij mijn vragende blik zag.
‘Aha. Dus vertel… Dreuzelkunde,’ stak Keira van wal.
‘Ja, merkte je het uitzinnige enthousiasme van de Zwadderaars?’ vroeg hij grinnikend.
‘Het is een dappere zet in deze tijd,’ merkte ze op.
‘Ik ben er heilig van overtuigd dat als we nu geen begrip gaan creëren nieuwe oorlogen onafwendbaar zijn,’ verklaarde hij.
Keira knikte en nam een trekje van haar sigaret.
‘Maar jij Verweer tegen de zwartekunsten? Je gaat mij toch niet vertellen dat je geheime ambities hebt om het Verboden bos veilig te stellen dit jaar?’
Keira trok haar wenkbrauw op.
‘Ligt er helemaal aan hoeveel tussenuren ik heb,’ glimlachte ze, ‘Nee ik heb geen ambitie om al het kwaad in deze wereld te vernietigen. Sterker nog Zwarte magie was een vak op zichzelf op mijn oude school’.
‘Werkelijk?’
‘Zeker. Wij hadden een gezegde op Beauxbatons…’ ze dacht even na, ‘… vertaald is het zoals Er is een tijd en plaats voor ieder soort magie'.
‘En hoe denk jij daarover?’ vroeg hij weer met die lage stem.
Keira haalde schouders op en liet de vraag in haar hoofd spelen.
‘Ik denk dat we alle kennis tot ons moeten nemen. Hoe kunnen we anders de juiste beslissingen maken?’ besloot ze uiteindelijk.
‘Misschien… We zouden dit soort gesprekken vaker moeten voeren Keira. Ik geloof dat het nodig is in deze tijd. Bereid ons voor op vragen waar studenten misschien op een dag mee komen’.
Ze knikte en nam een laatste trekje van haar sigaret voor ze hem uitdrukte in een kleine kristallen schaal.

'Ah jullie hebben elkaar al ontmoet,' merkte Albus goedkeurend op die erbij was komen staan met een kristalen champagneglas vol amberkleurige drank.
‘De charmante Keira en ik waren net onze interessegebieden aan het uitwisselen,’ vatte Malik hun gesprek kort samen.
‘Goed, zeer goed. Keira ik verwacht jou morgen om elf uur om mijn kantoor. Malik…’
‘Om halftien,’ vulde Malik Albus aan.
‘Altijd goed georganiseerd,’ knikte Albus goedkeurend, ‘Misschien kunnen jullie daarna nog even naar Zweinsveld. Ik geloof mij te herinneren dat Keira nog het een en ander nodig had’.
‘Dat zou mij een genoegen zijn,’ glimlachte Malik beleefd.

Zo smeulde de avond nog zachtjes door toen uiteindelijk de laatste gesprekken waren uitgedoofd. Iedereen ging terug naar zijn privéruimte. Keira’s kamer bevond zich in een van de vele torens. Niet ver weg bij de astronomieruimtes. Het eerste wat haar opviel was het adembenemende uitzicht van haar kamer. Ze keek uit over het grote uitgestrekte zwarte meer waarin de sterrenhemel perfect weerspiegeld werd.
Na enkele minuten wist ze haar blik af te wenden, maakte haar gezicht schoon en maakte zich klaar voor het slapen gaan. Met een glimlach op haar gezicht viel ze in slaap.