Foto bij Beschermengel

Het is donker. Ik kijk om mij heen en zie dat ik in een donkere kamer zit. Niet wetend waar. Het laatste wat ik mij kan herinneren waren de vuisten die tegen mijn hoofd kwamen. Tegenover mij gaat er een deur open en een fel licht komt de kamer binnen. Met mij arm bescherm ik mijn ogen tegen het licht. In de deur opening vormt een silhouet. waar het witte licht als een een wit aura omheen hangt. Ze staat met haar rug naar mij toe maar door het warme gevoel dat er binnen in mij ontstaat weet ik wie het is. Ik probeer op te staan, maar mijn benen komen niet in beweging. Mijn armen rek ik uit, maar ik kan haar niet aanraken.Alsjeblieft, draai je om en red mij.

Het goede pad ben ik allang geleden verloren. Ik heb haar nooit in deze rotzooi mee moeten sleuren. Ik had niet zo koppig moeten zijn en naar haar moeten luisteren toen het nog kon. Als ik naar haar geluisterd had was dit nooit gebeurd. Stom dat ik was had ik besloten om voor haar te vechten, wat ik natuurlijk verloor. Alles wat goed was heb ik verpest. Ze heeft alle recht om mij te haten en mij hier weg te laten rottenMaar alsjeblieft, draai je om. Ik heb je nodig. Jij bent de enige die mij kan helpen. Alleen jij kan deze kwellende dagen verlichten.

Ze vroegen elke keer meer van mij. De druk werd mij te veel en ik heb alles gedaan waar ik bang voor was dat ik zou doen. Voor eens in het leven was ik te zwak om te overleven en koos de makkelijkste weg, de weg naar de afgrond. Het spijt mij dat ik zo een idioot ben.

Het licht om haar hen wordt feller. Ze draait zich om. De glimlach op haar gezicht doet mij smelten, de glimlach die al mijn zorgen laat smelten als sneeuw voor de zon. De warmte in mij word groter.

Ik geef mij over. Weer rek ik mijn armen naar hij haar uit.

Kom mij halen. Langzaam komt ze dichter bij. Door haar lange witte jurk lijkt ze te zweven. Het witte haar hangt sluik om haar gezicht. Om haar heen vormt er rook dat in sierlijke bochten oom hoog cirkelt.

Je bent er bijna. Ik hoor haar melodieuze stem in mijn hoofd.

Langzaam stijg ik op en voel haar armen onder mij. Het felle licht komt dichterbij tot dat het donker helemaal verdwenen is. Ik sluit mijn ogen en hoor haar stem.

Zonder mij overleef je het niet. Het enige wat je nodig hebt ben ik.

Mijn bescherm engel.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen