Horizon Zero Dawn
Deze review is vrij van grote spoilers van de mainstory.
Horizon Zero Dawn
Ruim anderhalf jaar heb ik Horizon Zero Dawn angstvallig in de gaten gehouden. Hoewel de trailer en vrijgegeven screenshots er allemaal fantastisch uit zagen en journalisten erg lovend waren over de, tot dat moment vrijgegeven content, was ik erg bang dat de game het lot zou treffen wat vele games in de vergetelheid heeft doen verdwijnen: overhyping. Niettemin zat ik dinsdagnacht om precies 0:00 uur 's nachts klaar om het zelf te beoordelen.
Janken en janken
De allereerste seconde nadat mijn avontuur van start was gegaan, zat ik al haast met tranen in mijn ogen. Niet omdat het spel zo slecht was. Niet omdat het begon met een emotionele opening zoals in the Last of Us. Nee, omdat het klopte. De graphics, de muziek, het verhaal... Vanaf het eerste moment sleurt de game je mee de story in. Dat, in combinatie met de namen van Nederlandse game-developers in beeld, zorgde even voor een kippenvel momentje wat maar zelden voorkomt. Ik durfde opgelucht adem te halen omdat ik op dat moment wist dat het allemaal in orde zou komen.
Aloy
Laat ik beginnen bij het hoofdpersonage van Horizon Zero Dawn: Aloy. Ik kan me nog goed herinneren dat Sony destijds zijn twijfels had over een vrouwelijke lead, en uitgebreid onderzoek liet doen onder gamers of ze dit wel konden waarderen. (
Orginaliteit
Vrij vroeg in het verhaal krijg ik te horen over een oorlog tussen twee grote tribes. 'Nee hé,' denk ik, 'Kan ik dadelijk weer voor soldaat spelen en een nutteloze ruzie oplossen.' Dan kom ik erachter dat dat helemaal niet het geval is. De oorlog is al achter de rug en in Horizon Zero Dawn zie je juist wat voor sporen dit heeft achter gelaten. Wacht even, dat is vrij orgineel voor een game. Ook andere side missies zijn niet zo langdradig als ik in andere spellen tegenkom. Horizon Zero Dawn kent 'extra missies' en 'klusjes.' De klusjes zijn helaas wat saaier. 'Haal dit' en 'Praat met die en die.' De extra missies zijn daarentegen dan wel weer vrij orgineel. Hoewel het in principe vaak op hetzelfde neerkomt, heb je niet het idee dat je dezelfde acties oneindig herhaalt en dat is best fijn in een game als deze.
De echte kracht zit hem in de main story. Van de trailer weet je al dat de game zich afspeelt in de verre toekomst en dat de wereld zoals wij die kennen, niet meer bestaat. Maar wat is er dan gebeurd? En hoe? Die vragen zijn de gehele game zo groot, en worden met elke missie groter, dat je in één keer naar het einde wil door rushen. En het antwoord? Zonder te spoilen kan ik je wel vertellen dat het geen teleurstelling is. Absoluut niet.
Gameplay
We hebben allemaal zo onze eigen voorkeur hoe we een game spelen. De ene rent brullend een kamp vol bandieten in en de ander laat hun innerlijke assassin los, door sneaky een paar kelen door te snijden. Goed nieuws, want het kan allebei! Tijdens mijn hele gameplay heb ik er de voorkeur aan gegeven om alles zo stealth mogelijk te doen en het was fijn om te zien dat Guerrilla Games hier ook echt zorg en aandacht aan besteed heeft. Kies je voor brute kracht, dan moet je misschien iets meer moeite doen maar het is mogelijk. Je kan zien dat sommige elementen van Assassins Creed zijn afgekeken, maar ook geperfectioneerd. Aloy klimt en springt soepel, rolt de ene struik na de andere in (
Na enige tijd leer je hoe je machines kan overnemen en voor je kan laten vechten en sommige zijn zelfs als mount te gebruiken, wat erg fijn is in de enorme open wereld van de game. Wees trouwens ook niet bang dat je eindeloos moet grinden om te levelen; dit gaat vrij snel zonder dat het je overdreven veel inspanning kost. Met elk nieuw level kan je vaardigheidspunten besteden en hiermee nieuwe dingen unlocken die van Aloy een betere vechter maken. Denk hierbij aan stealth kills op sterke enemies, het afschieten van meerdere pijlen, en ga zo maar door. Vaardigheidspunten zijn trouwens ook te verdienen tijdens verschillende quets en opdrachten, mocht je er meer nodig hebben. Kortom: de gameplay is af te stemmen op jouw voorkeur, maar wanneer je Aloy niet goed voorbereid op een gevecht, is ze morsdood. De uitdaging blijft er altijd in zitten.
Nadelen?
Is deze game dan alleen maar positief? Nou... ja. Eigenlijk wel. Toegegeven, er zijn wat kleine dingetjes. Soms loopt de voice synchronisatie met de monden niet helemaal lekker. Op mijn PS4 kostte het heel af en toe een momentje om de graphic details te laden en ik heb één keer een framedrop gehad. Sommige NPC's die een quest voor je hebben, schreeuwen alsof ze naast je staan, terwijl je in werkelijkheid nog een halve kilometer moet lopen om ze vervolgens ergens bovenop een rots te vinden. Maar verdere nadelen heb ik er niet uit kunnen halen. Geen gamebrekende bugs, geen quests die vastliepen, niets.
Conclusie
Als Nederlander ben ik best een beetje trots op wat Guerrila Games bereikt heeft. Het komt niet vaak voor dat een game het op alle gebieden juist heeft, maar ze hebben het geflikt. Na 50 uur speeltijd zit je nog steeds met open mond te staren naar de adembenemende graphics, wil je sommige characters door het scherm sleuren om ze een klap in hun gezicht te geven en heb je een box tissues nodig om de gruwelijke waarheid achter de game te leren. Ik zou alles van de game kunnen bespreken wat het zo geweldig maakt (de helft staat hier niet eens in) maar het zou teveel spoilen en bovendien gaat het om jouw eerste ervaring in het spel. Horizon Zero Dawn is een meesterwerk en een grote kanshebber om Game of the Year te worden.
Er zijn nog geen reacties.