COTM maart 2017

Je idealen laten varen. Je wilt het niet, soms moet je het toch. Ik ken het vooral bij de ruitersport en muziek, maar ook op vele andere momenten moet je het totaalplaatje uit je hoofd kunnen zetten. Dan moet je aan één klein stukje even werken. Een travers rijden op je paard, een moeilijk loopje op je instrument. Je oefent niet de hele wedstrijd of muziekstuk opnieuw, maar een klein stukje ervan. Dat gaat met precisie en het kost tijd. Soms is je idealen laten varen moeilijk, want je wil dat alles perfect gaat. Maar het gaat nooit in één keer perfect. Hetzelfde is met mensen. Natuurlijk wil je altijd dat je perfect bent, in elk schoolvak en op elk sociaal gebied. Maar dat ben je niet. Soms moet je je idealen laten varen, omdat het niet reëel is. Je kan niet voor alle vakken een 10 staan. Je kan niet elke gênante situatie vermijden. Ik denk dat mensen dat vergeten, dat mensen alleen nog maar denken aan perfect zijn, dat dat hun ideaal is. Je bent niet perfect, je kan het nooit worden. Mensen zijn nooit uitgeleerd. Misschien beheers je dat moeilijke loopje op je instrument na een tijdje eindelijk. Dan gaat er weer iets anders minder goed. Dat maakt niet uit. Je kan een muziekstuk nooit perfect spelen. Je kan een travers nooit perfect rijden. Je kan tevreden zijn. Dat is waar mensen meer over moeten nadenken. Tevreden zijn dat je een klein doel hebt bereikt. Nog lang niet ideaal, maar daar werk je aan. En misschien is jouw ideaal helemaal anders dan dat van andere mensen of Quizletters. Zoek je eigen ideaal en werk ernaartoe, maar wees tevreden met de kleine stapjes die je bereikt.