Hoofdstuk 1: de excursie

ALLEMAAL HIER KOMEN!!!! Marten was niet bang voor Mallo Berkins, maar hij had er gewoon zin in. Vandaag gingen ze naar de kliffen. Hij wou graag. De andere jongens en meisjes kwamen gespannen aanlopen. Zij waren ook niet bang vool Mallo, maar we voor Marten. Ze hadden één keer wraak op hem genomen, maar dat liep niet goed af. De volgende dag waren al hun spullen verbrand.
Eindelijk was het zo ver. Ze vertrokken. Tenminste, dat was de bedoeling. Marten wou op het laatste moment nog naar de wc. Daar bleef hij een hele tijd zitten, zodat ze te laat zouden komen voor de rondleiding. Dan kon hij daar zelf rondscharrelen. Ook hij pakte zijn medaillon die hij in zijn zak had, en hij deed hem om zijn nek.
Na 1,5 uur in een bus te hebben gezeten, komen ze aan. Ze moeten nog in bootjes er naar toe varen. In de verte zie je een rots, met daarin een dunne, pikzwarte spleet. Daardoor gingen ze naar binnen. Nu was het nog warm. Daar niet meer. Terwijl ze in de bootjes wegvaarden probeerde hij nog wat uit de jaszakken te jatten. Toen kwamen ze aan...