II.

Beste Briefschrijver,

Met mij gaat het formidabel, dank voor het vragen. Toch wil ik mijn ongenoegen tonen over jouw houding tegenover de ketelbodemkwestie. De huidige standaarddikte voor ketelbodems is te dun. En een te dunne ketelbodem is zeer gevaarlijk. Ik neem aan dat jij op Hogwarts hebt gezeten, dus denk er maar eens aan hoe vaak jouw ketel werd gebruikt in een week! Een te dunne bodem kan dat niet aan en smelt, of erger, zorgt ervoor dat de ketel uit elkaar valt! De inhoud gaat dan vrij en je weet niet wat voor een gevaarlijke substantie in de ketel zat. Een mislukte toverdrank is nog gevaarlijker dan een gelukte. Je weet niet wat die doet als die uit de ketel vloeit en in aanraking komt met andere ingrediënten! Dat het Ministerie eindelijk gaat debatteren over de standaarddikte is een zegen.
Om terug te komen op de PS van jouw brief, ik flirt niet. En het flirten met een totaal onbekend persoon van brieven lijkt me niet meer dan ongepast. Ik denk ook dat flirten via brieven onnodig is. De slechte openingszinnen die de meeste mannen hebben, verdienen het totaal niet om vastgelegd te worden op papier.

Met vriendelijke groet,

De Boekenlezer.

‘De meeste mánnen?’ Oliver las de zin nogmaals, en daarna nog een keer. Het stond er echt, de meeste mannen. Uit alle brieven die er gewisseld waren, leek het alsof de Boekelezer een man was, een man die erg volgens de regels leek. Daarom leek het Oliver ook niet meer dan overduidelijk dat deze man een standaard voorkeur had voor een gezin: vrouw en kinderen.
‘Ach Oliver, maak je niet zo druk. Misschien is dit wel een vrouw.’ Oliver las de brief nogmaals over. Hij trok zijn wenkbrauwen op bij het gedeelte over de ketelbodems. Wat was daar nou interessant aan? Hij legde de brief bij de stapel fanmail en ging door met zijn stapel.