Hoofdstuk 2

Draco's POV

Toen liep ze weg, jammer. Ik zag meteen dat ik haar wou. Ze was zo mooi..... Hoe Hete ze? Was ze wel even oud als ik? Ik weet het niet.
Ik luister niet naar Patty die de hele tijd tegen me aan zit te kletsen. Ik kan alleen maar aan haar denken. Vindt ze mij eigenlijk ook wel leuk?
Ik ging naar buiten staren, maar ik dacht wel de hele tijd aan haar. Patty schudde me helemaal wakker uit mijn gedachte. Hallo luister je eigenlijk wel?!
Vroeg ze. Moest dat zo hard?! Snauwde ik. Sorry.... zei ze zachtjes terug. En ik luisterde niet, voegde ik er nog aan toe.
Nou wil je nu wel luisteren? Nee! Zei ik terug. De snoepheks kwam langs, maar ik wou niks. In tegenstelling tot mij namen korzel en kwast heel veel snoep,
Ze waren het echt aan het opslokken. Het was erg vies om te zien. Ik zag Patty ook kijken. Het zijn echte vreetzakken.
Ik staarde naar buiten, en weer dacht ik aan dat meisje. Maar ik mocht nog geen gevoelens voor haar hebben, want ik weet nog geen eens hoe ze heet!
Maar ik heb wel een raar gevoel in mijn buik wat ik nog nooit heb gehad. Vlinders. Draco kom op! Het kan nog niet! Maar het gevoel bleef nog wel.
Ach ja. Het was trouwens bijna tijd dus gingen we ons omkleden, Patty moest weg van ons. Want ze is een meisje!
Na een minuut of twee waren we klaar. We praten nog heel even over modderbloedjes en hoe erg ze wel niet zijn, en dan stopt de trein langzaam.
We stappen snel uit, nou ja Patty die weer naar ons toe was gekomen deed dat. Ik lette meer of op ik dat meisje nog zag. Ze had net zulk wit-blond haar als ik.
En ja hoor daar loopt ze met lijpo leeflang over het perron. Ik was niet echt zo van loena, dus noem ik haar lijpo. We liepen naar de koetsen,
En ik probeerde in een koets bij haar te zitten. Ik keek weer naar haar en blijkbaar zocht ze iemand, toen ze mij zag, stopte ze met zoeken.
Ik zag haar mooie donkerblauwe ogen. Ze glimlachte onzeker, en ik glimlachte terug. Daardoor was ze niet meer onzeker en glimlachte ze ook, ze is heel mooi als ze glimlacht. Patty verstoorde het weer en vroeg kijk je nou naar dat meisje?! Zei is een modderbloedje! Ik antwoorde terug: dat weet je geen eens!
Toen hield ze wijselijk haar mond. Toen liepen we naar de koetsen, jammer genoeg zat ik niet bij haar. Toen waren we bij Zweinstein, het was prachtig zoals altijd!
Toen liepen we naar binnen de grote zaal in.