002

Ik sta vroeg op en vraag me plots af wat ik hier in mijn tent doe. Dan herinner ik mij alles van gisteren weer. Ik stap naar buiten met een geweldig gevoel. Ik breek mijn tent af en eet een paar oran bessen. Ik weet dat je de sommige bessen gewoon kunt op eten. Dan roep ik froakie uit zijn pokeball. “Oke Froakie we moeten trainen vandaag en dan kunnen we misschien een pokémon vangen” zei ik. We begonnen meet een spurtje van 120 meter ongeveer. Daarna klommen we in hoogst boom die we konden vinden en sprongen van tak naar tak. Springend van tak naar tak gingen we in de richting van Lumio city. Uiteindelijk namen we een pauze op een van de takken. Tot opeens mijn tak af brak. Alles gingn plotseling zo rap. Froaki gebruikte zijn frubbels om mij aan zijn tak wast te maken maar zijn tak was veel te dun om mij te dragen en brak dus ook. Daar lagen we dan met allebij bedolven onder een paar takjes. We keken elkaar aan en schoten in de lag. Tot we plots iets hoorden kraken in de stuiken achter ons. We slopen er voor zichtig op af toen ik een paar takjes weg duwde zag ik vlug nog iets geels en toen was het weg. We keken vlug nog ergens rond of we het nog ergens konden zien maar es was geen spoor meer te bekennen. Ik zei tegen froaki dat we het een andere keer wel te pakken krijgen. Ik maakte vlug een vuurtje. Bakte er een beetje vlees dat ik mee had genomen. Ik legde froaki uit dat hij pokemon voer kreeg. Ook legde ik uit waar alle kook spullen voor waren dat als ik hem vroeg iets uit te halen dat hij wel wist wat hij uit moest halen. We aten rustig en ruimden toe af. Plots kreeg ik een idee. Er moest afgewassen worden maar er was helaas geen beekje in de buurt. Dus hield ik de pan in de lucht en riep “ Froaki dor water pulse op de pan. Hij had plots een bol tussen zijn kleine handjes en vuurde die af op de pan. Er ontstond een beetje rook maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ik keek naar de pan na de rook was opgetrokken en er was geen spoortje van vuil te bekennen. Ik stak de pan terug in de rugzak maar zorgde ervoor dat het beeldje niet de kans kreeg om gebroken te worden. We klommen weer in een boom en gingen verder. Ik zei tegen Froaki ”Gaan we onze snelheid is meten.” We sprongen meteen rapper maar toen zag ik froaki meerdere keren en veel sneller. Ik maakte een nog een extra sprongetje van vreugde. Froaki had Double team geleerd. Ik riep naar froaki dat hij naar hier moest komen. Ik knuffelde hem van vreugde. We gingen terug naar de grond om te kijken of ik een pokémon kon vangen. Ik zag iets grijs traag over het pad kronkelen het was een Scatterbug. “Froaki doe frubbels op die scatterbug”riep ik. Froaki gehoorzaamde meteen. Ik riep meteen daarna” Nu pound”. Recht in de roos. Scatterbug had niet veel HP meer over zag ik. Maar het verzette zich toch met een goed gemikte string shot. Ik zag het al aankomen en riep vlug” froakie spring en gebruik daarna bubbel”. De Scatterbug was uitgeschakeld. Plots herinner ik mij de droom van Gardevoir. Ze had gezegd dat als ik een pokemon kan vangen die ik niet echt nodig heb, die schattig is en kan teleporteren dat ik die dan naar huis moest brengen. We liepen door met een geweldig gevoel dat we onze eerst pokémon hadden verslaan. We oefende nog een beetje op de water pulse en de double team en gingen daarna weer slapen. Ik val als een blok in slaap.