004. Rubeus Hargrid

'Ik vond dat hij maar raar deed' Kiara keek argwanend, '-maar hij is wel leuk' vervolgende ze zichzelf. Ik glimlachte en moest haar kon haar geen ongelijk geven. Maar ik voelde niet de behoefte om het hardop te zeggen. 'Tja, hij zit bij ons op de afdeling' glimlachte ik en keek opzij naar Kiara, 'ja maar hij is ouder. Wat zou hij nu met een van ons willen?' ergens voelde het als een steek onder water. Het gevoel zorgde ervoor dat ik me onbehagelijk voelde.
'Ik zou me er maar niet te druk over maken, als hij in het bezit is van een lovepotion vindt hij waarschijnlijk al iemand leuk' Silve zuchtte en drukte haar boeken dichter tegen haar borst. 'Ik wilde dat ik een lovepotion had' verbaasd keken Kiara en ik haar aan. 'Waarom dat?' 'nou, Joshua-' het kwartje leek bij haar te vallen. 'Ik ben zo terug!' ineens begon ze voor ons uit te rennen, haar boeken klem onder haar arm houdend.
'Waar heeft zij ineens last van?' Kiara keek mij verbaasd aan. Haar bruine ogen vertelde altijd meer dan dat ze lief was. Ze wilde het liefst achter Silve aan gaan, op onderzoek. Want dat was iets waar ze erg goed in was. Kiara wilde zich later dan ook voegen bij het Ministry om gevaarlijke tovenaars op te zoeken. 'Ze verteld het ons vast straks wel' antwoordde ik nuchter en we liepen door. Ineens verscheen er iemand uit een zijgang, geschrokken trokken Kiara en ik onze wanden. 'R-rustig mar dames! I-ik doe juullie niks!' hij was een grote man. Hij leek al vele klassen boven ons te zitten, maar toch leek hij beangstigd door het feit dat we met twee wanden tegenover hem stonden. 'Wie ben je en wat doe je hier?' Kiara sprong meteen in de aanval en liet haar wand niet zakken. 'Ik kom hier om te rusten weet je, ik heb namelijk iets gekregen-' de man leek zich ineens wat te realiseren. 'Mar das iets wat ik eigenlijk niet zou motten zeggen' hij glimlachte en krabbelde op zijn achterhoofd. Het viel op dat zijn hand gigantisch groot was in vergelijk met de onze. 'Nom mij maar Rubeus Hagrid, juullie zitten bij Hufflepuff hé? Hoe is da?' hij glimlachte vriendelijk en probeerde wat meer te ontspannen. Kiara had nog steeds haar wand op hem gericht. Ik had mijne allang laten zakken en drukte zacht op haar arm als teken dat zij hem ook moest laten zakken. 'Hoi Rubeus, ik ben Novaly en dit is mijn vriendin Kiara. Sorry dat ze haar wand nog op je richt' ik bedrukte het laatste deel van mijn zin en duwde wat harder op haar arm. 'Sorry Rubeus, ik ben Kiara. Ik dacht dat je ons misschien wilde vermoorden. Maar zeg eens, je bent veel langer dan ons' Rubeus glimlachte ongemakkelijk en kleurde rood. 'Ik ben denk ook wel iéts ouder dan juullie' ik rolde met mijn ogen. 'Nogmaals sorry voor Kiara. Maar wat doe je zo dicht in de buurt van Hufflepuff?' 'Oh, is da zo? Ik had geen idee' hij leek met de minuut ongemakkelijker. 'Je bent geen Slytherin toch?' zijn ogen werden groot, 'nee nee! Ik zit bij Griffoendor' 'Kiara! alsjeblieft man!' beschaamd stompte ik haar op haar schouder. 'Wat?' kwaad keek ze om, 'het is geen kruisverhoor! Als hij zegt dat hij geen idee had dat hij zo dicht bij onze Basement was, is het toch goed' ik keek medelevend naar Rubeus. 'Dankje, ik mot mar weer eens gaan!' hij maakte zich net zo vluchtig uit de voeten als Newt.

Toen hij weg was wierp ik een blik op Kiara, 'hoe wil je zo ooit vrienden maken?' 'ik hoef geen nieuwe vrienden als ze ineens uit het duister komen' 'Uhgh, begin jij ook al met je complot theorieën? Ik denk echt niet dat er iets mis kan gaan!'