MS 20

Ik schreeuwde nog door een minut of 3, maar Ryan bleef rustig en na dat ik klaar was met schreeuwen en mijn keel droog en pijn deed kwam hij naast me zitten.
En ik barstte in huilen uit, hij pakte voorzichtig mijn hoofd en legde hem op zijn schouder.
Ik kon niet denken, mijn hoofd zat helemaal vol ik kon ook niet bedenken wat ik er nou van vond dat mijnn hoofd op zijn schouder lag.
Hij pakte een papiertje die blijkbaar in mijn zak zat enn gaf het een beetje moeilijk aan mijn.
Ik maakte me handen een beetje schoon en veegde me tranen weg, ik keek naar boven en zag zijn gezicht.
Zijn ogen nu bruin, maar niet fel of zo gewoon bruin.
Hij keek me aan en kuste me, maar zo hard dat ik bijna geen adem meer kon halen.
OMG dacht ik, Ik duwde hem met wat moeite weg en keek hem heel verbaast aan.ik probeerde weer te denken maar het enige dat ik kon bedenken was dat de jongens hier niet klopt, en gewoon raar waren .
Ik stond op en rende nu weer schreeuwt naar binnen.