Chapter 5

Ik word wakker van geklop op de deur. Ik was blijkbaar in slaap gevallen. Ik check mezelf nog even snel in de spiegel en zie dat ik dikke, rode, opgezwollen ogen heb van te wenen. Ik loop naar de deur en open ze. Het is Theo. “Shai?” vraagt hij geschrokken. Hij komt mijn kamer binnen en geeft me een dikke knuffel. Voor ik het weet, stromen de tranen weer over mijn wangen.

Theo trekt me op zijn schoot en houdt me de hele tijd stevig vast, ondertussen wrijft hij geruststellend over mij rug. Als ik een beetje gekalmeerd ben, vraagt Theo wat er is. Omdat ik amper iets kan zeggen, geef ik hem gewoon mijn gsm en toon hem het artikel. Theo kijkt met grote ogen naar het artikel en knuffelt me dan nog steviger. “Shai toch” zegt hij zacht. “Als hij zoiets doet, is hij je helemaal niet waard. Je verdient zoveel beter, dat weet ik gewoon.” Ik knuffel Theo stevig terug.

Enkele minuten later dringt het plots tot mij door dat ik nog altijd op Theo zijn schoot zit. Ik verontschuldig me en ga naast hem op het bed zitten. “Jij hoeft helemaal nergens sorry voor te zeggen.” Zegt Theo lief. Opeens springt Theo recht en roept hij “Ik weet wat je op gaat vrolijken! Ik ben zo terug!” en zonder nog iets te zeggen loopt hij de kamer uit. Ik blijf even verdwaasd zitten en besluit dan snel mijn gezicht even op te frissen voor hij terugkomt. Als hij nog terugkomt.
Enkele minuten later hoor ik geklop op de deur. Theo staat voor de deur met een volle mand in chocolade gedopte aardbeien, chocolade ijs en komediefilms. “Niets helpt beter tegen liefdesverdriet dan aardbeien, chocolade ijs en grappige films” zegt Theo enthousiast. “En leuk gezelschap” antwoord ik al lachend. Ik ga op mijn bed zitten. Theo zet de film op en komt dan naast mij zitten. “Dankjewel om dit voor mij te doen” zegt ik tegen hem. Hij glimlacht en geeft me een dikke knuffel. “Dat is heel graag gedaan” antwoord hij.