Foto bij Deel 66

Tom pov

Ik was me aan het omkleden om straks met Ria naar de bioscoop te gaan. Had het beloofd maar ik wilde eigenlijk liever thuis blijven. Het praten met Bill heeft geholpen. Ik ben verliefd op Melanie aan het worden maar het mag gewoon niet. Ze is mijn stiefzusje en als mam en haar vader er achter komen, zitten we echt in grote problemen. Ik moet naar Melanie toe en der uit leggen hoe het nu zit. Het moet gewoon. Dat ben ik der gewoon verschuldigd. Ze heeft het recht om te weten hoe het zit. Ik haalde diep adem en liep naar haar kamer. Daar gaan we dan!

Ik kopte op de deur en liep naar binnen. Ze keek op en deed er oortje uit. “Wat moet je Tom?” vroeg ze bot wat te recht is. “Ben jou een uitleg verschuldigd” zei ik rustig en ging naast der op bed zitten. “Oké vertel maar” Ik haalde diep adem. “Ik ben verliefd op jou maar ook nog op Ria, alleen ik kan niet met jou gaan… dan hebben we alle twee problemen en dat wil ik jou niet geven” zei ik snel achter elkaar. Met grote ogen keek Melanie mij aan. “Meen je dat echt?” vroeg ze verbaasd. Ik knikte dat het waar is. “Ik vind je echt leuk maar je bent mijn stiefzusje… als mam en jouw pap er achter komen zitten we in de problemen” “Dat is waar, ik vind het moeilijk om jou met Ria te zien maar je hebt wel gelijk” Ik knikte en keek naar der. Ze was echt super mooi. “Danke dat je het toch kwam vertellen” zei ze zachtjes. Ze glimlachte lief waardoor ik ook moest glimlachen. Ik kon me niet langer in houden en drukte me lippen op die van haar. Meteen kuste ze terug. Dit voelde zo veel beter als met Ria! Dit is echt liefde! We lieten elkaar na een tijdje los. “Ga nu maar naar Ria” zei Melanie zachtjes en blozend. Ik knikte en gaf der nog een kusje op der wang. “Tot straks, ik breng je morgen naar je zusje trouwens” “Is goed, danke Tom” Ik knikte en liep der kamer uit.

Paar uur later . . .

Rustig liep ik met Ria terug naar mijn auto. We waren net naar de bios geweest. Het was een leuke film op zich. “Tom wanneer met je weer touren?” vroeg ze ineens. “Over een maand en dan een paar maanden” “Jammer, wilde op vakantie met jou gaan” “Dat gaat niet, dat had je eerder moeten plannen” zei ik rustig en maakte mijn auto open. “Ik had mijn werk! Het was zo druk” “Ik ook nu, we moeten dingen voorbereiden” zei ik mopperend. “Sorry hoor dat niet eerder kon” zei ze pissig. Ik rolde met mijn ogen en stapte in. Waarom deed ik dit ook al weer? Ria stapte ook in en rustig reed ik de garage uit. We zeiden geen woord, terwijl ik rustig naar huis reed. Dit wordt nog wat.

Angel pov

Ik lag rustig weer tegen Bill borst even te slapen. Was een beetje moe geworden na het bezoek van Melanie. Het was wel super gezellig en was blij dat Melanie langs was geweest. Morgen komt ze weer langs. Daar keek ik heel erg na uit. Moest vanavond van mijn arts ook weer rustig aan doen even. “Hey, wakker worden, je eten is er?” Zachtjes schudde die me wakker. Ik bromde zachtjes en legde me dichter tegen Bill aan. “Nee, dat gaan we niet doen, wakker worden” Bill kietelde mij zachtjes waardoor ik wakker werd. Langzaam opende ik mijn ogen rustig. “Je eten is net gebracht, je moet weer even eten” Ik knikte en ging zachtjes recht op zitten. Ik zag 2 borden met eten al klaar staan. “Het is soep geworden, met een beetje brood” zei Bill. “Komt wel goed Bill” Rustig begon ik de tomatensoep op te eten. Het was niet super lekker aar wel te doen. Toen alles op had legde ik me rustig tegen mijn kussens neer.

“Hoe voel jij je nu meis?” vroeg Bill terwijl hij het tafeltje weg rolde. “Beetje moe en voel me wond” zei ik eerlijk. Meten keek Bill mij bezorgd aan. “Je hebt ook blauwe plekken op je heup gekregen, en je ribben?” “Die zijn al aan het healen, voel ze al minder” zei ik eerlijk en keek naar Bill. “Gelukkig maar, je zal zo wel weer nieuwe medicijnen krijgen” Bill heeft het nog niet gezegd of de zuster kwam binnen gelopen. “Ik kom je weer even meten en je medicijnen geven” Ik knikte dat het goed was en Bill stond op van mijn bed. Ze verwisselde mijn infuus zak en spoot er nieuwe medicijnen meteen in. Rustig werd mijn temperatuur opgenomen erna. “Je zit nog steeds op 39,1” zei ze en schreef het op. “Hoe kan ze koorts hebben nu nog steeds?” vroeg Bill ineens. De zuster kek op en keek naar hem. “Weten we niet, misschien omdat het lichaam alles aan het herstellen is en de wond nog aan het healen is” zei de zuster rustig en schreef rustig dingen over mij op en liep daarna weer weg.

“Dat schiet op” mompelde Bill en kwam weer bij mij zitten. “Het komt wel goed, de koorts stijgt gelukkig al niet meer, het komt wel goed met mij” zei ik rustig om hem geruststellen. Bill knikte en gaf mij een kusje op mijn wang. “Ja dat komt het zeker met je” Ik moest glimlachte lief. Bill pakte mij vast en wreef over mijn rug. “Ik maak me echt zorgen om je maar het gat ook goed met je komen. Ik knikte en zachtjes wreef die over mijn rug.

“Wil je iets voor me zingen?” vroeg ik rustig aan Bill. Verbaasd keek die mij aan. “Waarom?” vroeg die lachend. “Je hebt een mooi stem en ik word er rustig van…” zei ik blozend. Bil moest grinniken en knikte dat het goed was. “Als jij rustig blijft liggen” Ik knikte en Bill begon zachtjes een liedje te zingen. Ik genoot rustig terwijl ik tegen hem aan lag.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen