1.1

Opeens hoorden Buurman en Buurman wat geritsel in de bosjes dichtbij. 'Wat is dat nu weer?' vroeg Buurman . Buurman haalde zijn schouders op, want ook hij wist het niet.
Maar toen werd hun vraag beantwoord. Langzaam kroop er iets uit de bosjes. Het was groen, had schubben, en was vooral heel erg groot. Het was een krokodil.
Buurman wilde gillen, maar Buurman legde een hand op zijn mond. 'Ik weet niks van krokodillen', fluisterde hij, 'Maar bij Canadese beren moet je vooral zo stil mogelijk zijn als je niet wil worden opgemerkt. We moeten gewoon wachten totdat hij weg is.'
'Dan kan je nog lang wachten. Ik kom namelijk een boodschap brengen.'
Het duurde even voordat Buurman en Buurman in de gaten hadden dat de krokodil dat gezegd had.
Voordat ze ook maar iets konden zeggen, begon de krokodil al weer te praten. Nu viel het ze op dat hij met een zwaar Tsjechisch accent praatte.
'Ja, Pat à Mat, ik heb het tegen jullie. Ik heb namelijk een bericht voor jullie. Jullie hebben nog heel veel schulden. Een tijd geleden kwam er iemand naar jullie om te vertellen dat jullie ze voor vandaag betaald moesten hebben, en dat is niet gebeurd.'
Buurman protesteerde. 'Er is niemand naar ons toe gekomen. En we heten trouwens-'
'Niks mee te maken.' De krokodil keek even naar de raket die Buurman naar Mars zou brengen, waarna hij weer verder ging. 'Die reis naar Mars kan je trouwens wel vergeten. Zeg maar dag dag tegen Pigfarts!' Buurman en Buurman hadden nog veel vragen en bezwaren, maar de krokodil was alweer verdwenen.
Opeens bedacht Buurman zich iets.
' Buurman ? Wat is Pigfarts? Ik dacht dat je Canadese beren ging onderzoeken!'
Buurman werd bleek. Hij wist dat hij een leugen kon vertellen, maar dat voelde gewoon niet goed.
'Pigfarts, is een school voor tovenaars', zei hij daarom. 'Ik mocht ernaar toe omdat ik een tovenaar ben, maar... jij bent geen tovenaar, dus kon ik je niks vertellen. Dat wilde ik wel, hoor!' voegde hij er snel aan toe toen hij de boze blik van Buurman zag. Hij was bang dat Buurman erg lang boos zou blijven, maar gelukkig zei die: 'Het maakt niet uit. Jij kan er ook niks aan doen. Vind je het niet erg vervelend dat je nu niet naar Pigfarts kan?'
Buurman antwoordde: 'Het is natuurlijk jammer, maar nu kan ik wel bij jou blijven.'
En samen liepen ze weg.

'Wacht, sorry dat ik dit moment verpest, maar was er geen raar verdacht teken dat aan de hemel scheen?' Vroeg Buurman opeens.
'Inderdaad! Sorry lezers, we dwaalden even af. Laten we opnieuw beginnen.'

'He, wat is dat? Het lijkt wel een soort groene doodskop met een slang die uit de mond komt!'
'Je hebt geloof ik gelijk! Laten we op onderzoek gaan, want ik denk dat dit nog wel een staartje gaat krijgen.'
En samen liepen Buurman en Buurman al weer weg, zonder ook maar een idee te hebben van de avonturen die hen te wachten stonden.