Deel 42

Tom pov

Rustig lag ik met Melanie een film te kijken in der bed. Had net ruzie met Ria. Ria was boos omdat niet mee kon naar een feest van der werk. Dat was precies op de dag dat ik met de jongens een optreden hadden staan. Ik moest dat maar af zeggen! Dat kan dus niet en dat weet ze. Toen ging ze boos naar huis toe. Ze moest der moeder nog helpen ofzo. Ik ben daarna naar Melanie gegaan. Was benieuwd hoe het met de ging en wilde even rust om me heen. Ze lag nu ook rustig tegen mij aan terwijl we de film keken. Ik ben blij dat Melanie mijn zusje is geworden. Ze is lief en aardig tegen mij. Ben echt blij dat ze mijn zusje is geworden.

Ineens schoot ze omhoog en spuugde ze in de emmer. Ik hield der haar uit der gezicht. Toen ze klaar was legde ze zich weer neer. “Rustig maar meis” “Sorry dat moest spugen” “Kan jij niks aan doen meis” Ze knikte en legde zich weer rustig neer. “Moet morgen weer naar de studio” zei ze zachtjes. “Is dat wel verstandig als je koorts en misselijk bent?” “We moeten verder met de serie draaien” zei ze zachtjes. “Als het niet gaat dan gaat het niet meis” Ze knikte. “Kijk morgen hoe ik me voel en gaat” “Is goed, anders thuis blijven gewoon” “Doe ik wel Tom” Ik knikte. “JONGENS WE GAAN ETEN!” Werd er ineens door me moeder geroepen. “Moet ik je naar onder tillen?” vroeg ik rustig. “Wil je dat?” vroeg Melanie zachtjes. Ik knikte en stond op. Voorzichtig tilde ik Melanie op en liep naar onder toe.



Angel pov

Ik werd zachtjes door elkaar geschud. Vermoeid opende ik mijn ogen en keek naar Bill. “We gaan eten kom op” Ik knikte en stond op. Als een soort zombie liep ik achter Bill aan naar eetkamer war Tom en Melanie ook aan kwamen. Tom zetten Melanie voorzichtig neer. “We eten soep met stokbrood vandaag” zei Simone die soep neer zetten. Pap zetten de stokboord neer. “Eet maar wat je op kan” ze me vader tegen Melanie die knikte. “Jij moet ook eten” zei Simone tegen mij. “Ja ja” zei ik zuchtend. Toen iedereen een kom soep had begonnen we allemaal met eten. “Staan er nog dingen op de planning jongens?” vroeg Simone aan Bill en Tom. “Nee maar morgen wel” vertelde Bill en vertelde meteen wat ze allemaal gingen doen in de studio morgen. Ik luisterde niet echt naar de verhalen en keek soms naar Melanie die voorzichtig een beetje eet. “Gaat het nog?” vroeg ik rustig. Ze keek op en knikte. “Ja gaat wel, eet wat ik op kan” “Dat is goed” Rustig aten we verder.

Na het eten bracht Tom Melanie weer naar bed. Ze was bleek en misselijk. Pap liep meteen mee om der medicijnen te geven. Ik ruimde de tafel af met Simone. “Wil je niet meer zo laat thuis komen?” vroeg ze rustig aan mij. “Dat gaat niet met me werk” zei ik rustig en zetten de borden in de vaatwasser. “Waarom niet? kan je dat niet gewoon zeggen” “Nee, want als een scene af moet, moet die af” Zei ik. Ineens ging mijn mobiel af en ik keek er op. Ella stuurde een sms dat we moeten filmen. “Nee dat meen je niet” Verbaasd keek Simone mij aan. “Ik moet naar de studio, extra scenes maken” “Ga maar dan” Ik knikte en liep weg. Toen ik de trap op liep botste ik tegen Bill aan. “Wat ga jij doen?” vroeg die verbaasd. “Naar me kamer, snel omkleden en naar de studio” “Moet je dat nu wel doen? Je bent al zo moe” “Het komt wel goed” zei ik rustig en liep naar mijn kamer en pakte mijn spullen. Daarna rende ik de trap af en ging snel mogelijk naar de studio toe. Daar gaan we weer.