Deel 30

Angel pov

Moe stapte we naar binnen. Zo te zien was iedereen al naar bed. Alles was donker. “Wil je nog wat drinken?” vroeg ik rustig terwijl ik naar de keuken liep. “Ja, daarna naar bed, ben echt moe” “Het is ook vermoeiend en het is ook al half 4 in de nacht he” Melanie knikte. Ik gaf der een flesje water en pakte er zelf ook 1. “Hoe vond je het nu je eerste prom?” “Spannend en soms best eng” “De eerste keer is ook eng, de spanning hoort erbij, dat heb ik ook nog steeds” Rustig nam ik een slok van mijn water. “Maar jij was goed en was niet te merken dat je de spanning vond” “Ik had nog steeds spanningen, en blijf het eng vinden hoor, jij deed het ook super goed” “Danke zusje” We gaven elkaar een knuffel. We lieten elkaar los en kletsen nog een beetje na over de prom.

Na een tijdje liepen we naar boven toe. Het was 5 uur en we waren alle twee helemaal gesloopt. “Welterusten” zeiden we tegelijk tegen elkaar. Lachend liepen we onze kamer in. Rustig gooide ik mijn kleren uit en in de wasmand. Ik nam nog snel een douche voor ik ging slapen. Voelde mij vies door al dat zweet. Na de douche deed ik mijn pyjama aan en legde me rustig in bed neer. Legde nog wel mijn mobiel op de lader en deed hem op stil zetten. Rustig legde ik me neer en sloot mijn ogen. Al snel lag ik in een diep slaap.

De volgende ochtend…

“Hey wakker worden we gaan vandaag met zijn alle ontbijten” riep iemand uit. Brommende draaide ik mij om en trok me dekbed verder over mijn hoofd. “Hoe laat het is” bromde ik boos. “9 uur, tijd om het je bed te komen” Mijn dekbed werd weggetrokken en ik dat het pap was. Waarom wilde die nu ineens dat we gingen ontbijten met zijn alle? Dat wilde die alleen met mama. “Geef mijn dekbed terug, ben kapot na gisteren” “Moet je maar niet tot laat feesten” zei die grommend. “Ga jij dan maar om 5 uur in de ochtend te werken tot in de avond door gaan, ben kapot” Boos greep ik mijn dekbed terug en legde me weer goed in bed neer. “Jij komt nu uit je bed, is familietijd” “Wat weet jij nu van familietijd” bromde ik nijdig naar hem. “Maar als je moeder” Dat laatste wat die zei viel bij mij in de verkeerde keelgat. “GA GODVERDOMME ME KAMER UIT! DAT JIJ INEENS DE PERFECTE VADER WILT SPELEN MAAKT MIJ GEEN REET UIT!” Woest keek ik hem uit. “Sla niet zo toon tegen mij aan!” zei pap woest nu ook. “JE BENT VERANDERD NA DE DOOD VAN MAMA” Er rolde tranen over mijn wang toen ik dat zei. Woest liep die mijn kamer uit en sloeg de deur dicht. Ik liet me terug tegen mijn kussen vallen. Mam was jij er nog maar, Melanie en ik missen je zo erg.