Deel 6

Angel pov

Rustig werd mijn make-up gedaan. Was net op tijd in de studio en moest meteen omkleden en naar de make-up. Mijn begeleidster Ella (die mij op tijd naar de set brengt zeg maar) kwam binnen. “Goedemiddag Angel, ben je er klaar voor?” “Altijd, vandaag nog moeilijk scenes?” “Nee, we gaan startte met het nieuwe seizoen he, eerste 2 afleveringen gebeurd nog niet veel bijzondere dingen” Ik knikte en stond op van de stoel. Ik was klaar met make-up en moest ik meteen met Ella mee naar de set waar we moesten gaan filmen. Ik zag Ian en Paul al staan. “Klaar voor vandaag jongens?” vroeg ik rustig. Ze keken op en knikte. “Ja wij wel, ook al is het weer even wennen na 2 weken niet” Paul sterkte zich uit en keek naar mij. “Dacht dat jij niet hoefde te draaien vandaag Ian?” “Ze vroegen of het kon en het kon” Ik knikte en de regisseur kwam onze kant op en legde rustig uit wat de bedoeling.

Paar uur later…

Moe liep ik achter Ella naar mijn kleedkamer. Het was al bijna 12 uur nachts. Had gelukkig al aan pap door geven dat moest werken tot laat anders zat die met eten. “Ben zo kapot na 14 uur opnames” Ella keek mij grinnikt aan. “Je mag nu lekker naar huis en morgen ben je vrij, jullie lopen nu al een beetje voor op schema” “Dat zijn ze ook wel geraden” mopperde ik zachtjes wat Ella liet lachen. “Hey mopperkontje, ga je omkleden en naar huis toe” Ik stak mijn duim op dat ik dat ook zeker ging doen. In mijn kleedkamer gaf ik der een knuffel. “Ga jij maar vast, ik kleed me snel om en ga ook” “Is goed, hou je op de hoogte mocht er dingen veranderen” Ik knikte dat het goed was en liep mijn kleedkamer in. Ik was blij dat ik hier reserve kleding had liggen en deed snel mijn snoopy shirt en jogging broek aan. Helemaal klaar pakte ik mijn tas op. Nu naar huis lopen. Rustig liep ik de studio uit.

Rustig liep ik over straat naar huis toe. Het was rustig op straat waar ik blij van ben. Onderweg haalde ik bij de Starbucks een grote beker thee. Ik had daar zo behoefte aan en zo kreeg ik weer een beetje energie van. Ineens kwam er een jongen op mij afgelopen die niet vertrouwde. “Hey meisje, wat doe je zo alleen over straat?” “Wat dacht je van lopen?” Ik liep meteen door. Echter bleef die jongen naast mij lopen. “Vertel eens, heb je ruzie gehad thuis?” “Nee en laat me met rust” zei ik dreigend en liep stevig door. “Kom op je loopt niet zomaar om half 1 nachts over straat” “Laat der met rust” Beide schrokken we op van die stem. Bill en Tom kwamen aangelopen met hun honden denk ik. “Bemoeien jullie er niet mee” zei de jongens en pakte mij vast.

Voor ik het door had liet de jongen mij los en lag die op de grond. Bill had hem neer geslagen. Tom had mij naar zich toe trekken. “We zeiden dat je der los moest laten” Bill liep naar ons toe en met zijn drieën liepen we naar huis toe. “Danke jongens” “Graag gedaan” Rustig liepen we naar binnen toe.