Sabina..

18 Februari

Luna was net wakker het was Zaterdag.
Vandaag ging ze buiten nog wat spreuken proberen.
1 uur later
Luna had wat spullen mee naar buiten genomen om mee te oefenen.
Ze zette een doos neer tegen een stenen muurtje.
''Bombarda!'' De doos ontplofte. Ze hoorde stemmen opgewonden praten.
Luna pakte een stuk karton wat van de doos overgebleven was, ''stupefy!'' Het stuk karton vloog uit haar hand tegen een kliko aan.
Ze pakte een kever van de grond en zette hem op haar tas, ''Imperio!''
De kever begon heen en weer te lopen. na een paar minuten stopte hij.
Er liep een vrouw het tussen straatje in waar Luna stond te oefenen.
''Hallo!'' Zei de vrouw ''Hoe heet je? mijn naam is Sabina.''
''Ehm ik heet Luna..'' ''Hoi Luna zou je me misschien willen vertellen wat je aan het doen bent?''
''Niks, in ieder geval niks wat u iets aangaat.'' zei Luna vastberaden.
''Hoezo wilt u dat weten?'' ''Ik hoorde jou een paar spreuken zeggen meisje, ik denk niet dat jij voor dat soort magie bestemd bent.''
Luna keek naar haar voeten, ze voelde een hand op haar schouder.
Ze richtte haar staf op Sabina, die ineens achter haar stond.
Sabina glimlachte ''kom anders even met mij mee ik wil je wat laten zien.''
Luna stapte naar voren, draaide zich om en richtte opnieuw haar toverstok op Sabina.
Sabina was ineens weg Luna keek om zich heen, waar was ze? ''Aparecium!''
Sabina verscheen bij de kliko's, kruipend naar de kever.
''Bracchiabindo!'' Sabina zat vastgebonden
''CRUCIO!'' Gilde Sabina
Alles werd zwart.