1.0

Buurman en Buurman waren altijd al beste vrienden. Nooit waren ze van elkaar gescheiden, en het was altijd al Buurman en Buurman , en Buurman en Buurman . En zo was het altijd al geweest.
Tot dat Buurman op reis ging en Buurman alleen achterbleef. Buurman ging namelijk naar Pigfarts, op Mars, omdat hij een tovenaar was. Helaas was Buurman geen tovenaar en mocht hij niks weten van de tovenaarswereld. Buurman vertelde hem dat hij naar de maan moest om Canadese beren te onderzoeken. Natuurlijk was dat niet zo, maar dat wist Buurman niet.
Buurman vond het erg vervelend dat hij zijn beste vriend en buurman niks kon vertellen over zijn wereld. Hij had zoveel mee gemaakt met Buurman , en ze vertelden elkaar altijd al hun verhalen en geheimen. Nu dat niet kon, voelde hij zich slecht, als een verrader. Maar hij wist dat hij zich daarover heen moest zetten. Want anders zou hij verbannen worden uit de tovenaarswereld.

Nu stonden ze op het rakettenvliegveld. Het had een tijdje geduurd om aan een raket te komen, maar uiteindelijk was het toch gelukt, met hulp van Buurman . Diezelfde Buurman stond nu hartverscheurend te huilen naast zijn beste vriend. 'Wanneer ben je weer terug?' vroeg hij. Buurman haalde zijn schouders op. 'Waarschijnlijk ben ik niet terug voor de zomer volgend jaar. Het is erg belangrijk dat we de beren elk seizoen onderzoeken, omdat hun gedrag erg veel verandert.' Even stopte hij met praten. Toen zei hij: 'Ik ga je missen, Buur.' Ze knuffelden elkaar kort, maar daarna was het tijd voor Buurman om in te stappen.
Opeens gebeurde er iets vreemds; een groen licht verblindde iedereen voor een paar seconden, waarna er iets aan de hemel verscheen wat ook van groen licht gemaakt leek. Langzaam veranderde het licht van vorm en werd het gedetailleerder. Toen de buurmannen beter keken, zagen ze dat het het een doodshoofd was, met een slang die beetje bij beetje uit de mond van het doodshoofd kroop.