Twee!

Het leek wel alsof Amelie vaker in dit huis was, zo goed kende ze de weg. Binnen mum van tijd stonden ze dan ook buiten waar ook een grote groep mensen stond. Kleuren verlichtten de hemel en het leek alsof er non-stop knallen om hen heen waren. Ook buiten was het niet rustig zoals Mike had gehoopt.
Hij nam een slokje van de champagne en zijn gezicht betrok. Oke, alcohol smaakte echt heel erg goor. Dit was niets voor hem. Hij wierp een vlugge blik op Amelie, die een sigaret aan het pakken was en met een vlugge beweging gooide hij de champagne over zijn schouder.
‘Lust je geen champagne?’ hoorde hij Amelie vragen en hij staarde haar schuldig aan. Hij had het waarschijnlijk minder wild weg moeten gooien. Nu had hij haar vast beledigd.
‘Uh- ik… sorry!’ stotterde hij weer en hij staarde schuldig naar de grond. Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe Amelie grinnikend haar hoofd schudde. Was ze niet boos?
‘Dan moet je het ook niet aannemen, slimpie,’ zei ze toen en Mike glimlachte naar haar, ‘kom, we gaan opzoek naar Valerio!’ Hij keek even toe hoe ze haar sigaret aanstak en er vervolgens een trekje van nam.
Ze begonnen weer met lopen door de mensen heen en Mike begon zijn oliebol langzaam op te eten, maar besloot een stukje te bewaren, om Valerio jaloers te maken. Zijn oliebollenjacht was immers nog steeds niet over. Hij had nog niet genoeg oliebollen gehad.
Mike was zo in gedachten verzonken, dat hij niet doorhad dat Amelie was gestopt met lopen en hij knalde weer tegen haar aan. Met rode wangen sprong hij opzij en liet hij het stukje oliebol vallen. Met een sip gezicht keek hij er even naar om vervolgens weer terug naar Amelie te kijken.
‘Jij bent ook niet echt handig he,’ grijnsde Amelie, maar Mike zei niets terug en kon alleen maar staren naar haar, ‘ik wilde je even vertellen dat het kwart voor twaalf is. 2017 gaat bijna beginnen.’ Vlug knikte Mike. Er kwamen best leuke games uit in 2017, zoals For Honor, Injustice 2 en Outlast 2. Tenminste, hij dacht dat het wel leuke games zouden zijn. Hij had ze immers nog niet gespeeld. Het leek hem echter best leuk om gametester te zijn. Dan kon hij alle games spelen die nog niet eens uit waren en ondertussen bakken met geld binnenhalen.
‘Hey, Amelie!’ Een meisjesstem haalde Mike weer aan zijn gedachten en hij keek toe hoe twee meisjes van zijn leeftijd Amelie begroetten. Ze gaven elkaar kussen op de wang en onwillekeurig moest hij glimlachen om hun vriendschap. Je kon zien dat ze goede vrienden waren.
‘Wat moet die creep hier?’ vroeg een van de meisjes aan Amelie terwijl ze naar hem gebaarde en Mikes glimlach verdween weer van zijn gezicht. Enigszins nieuwsgierig keek Mike naar Amelie, om haar reactie te peilen. Was ze echt zo aardig als ze leek of was het allemaal maar schijn.
‘Doe niet zo gemeen, Lotte,’ zei Amelie toen en met een glimlach legde Amelie een hand op Mikes schouder, ‘dit is Mike. Hij is heel grappig.’ Met grote ogen keek Mike op naar Amelie, die alleen maar glimlachte. Vond ze hem grappig? Maar hij deed toch niets? Was het grappig op een goede manier of niet? ‘Mike, dit zijn Lotte en Kim. Lotte is het zusje van Sara, degene die het feest heeft georganiseerd.’ Mike besefte zich dat hij nu de andere meisjes aan moest kijken en met tegenzin deed hij dat. Deze meisjes waren een stuk minder vriendelijk dan Amelie. Amelie was eigenlijk gewoon een heel lief meisje en ze was ontzettend aardig, iets wat Mike enorm waardeerde. Kim glimlachte naar hem en Lotte keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Lotte leek erg op haar zus, viel Mike op. Hij mocht haar zus immers ook totaal niet en Lotte had het bij hem nu al verpest.
‘Hey, zal ik nog wat champagne en oliebollen regelen?’ vroeg Kim toen met een glimlach. Mikes gedachten dwaalden af naar het vuurwerk. Het was al dagen aan het knallen en Mike vond het eigenlijk maar niets. Door die knallen kon hij zich niet goed concentreren op zijn games! Eigenlijk vond hij de hele jaarwisseling onzin. Het enige wat leuk was, waren de oliebollen. Daarom pakte hij er een van de schaal die Kim voor zijn neus hield.