Hs 58: Kyky

Zo blij als Mem er net mee leek, zo niet-blij lijkt ze er nu mee. Ze duwt Shawn geschrokken weg en rent weg. Ze laat zelfs haar ijsje achter!!! "Die krijgt zo een gebroken neus," mompel ik strijdlustig. Ik zie dat Shawn verbaasd kijkt in de richting waar Mem net is verdwenen. "Hey, gaatie?" vraag ik als ik en Arrie op hem aflopen. Hij geeft geen antwoord en blijft voor zich uit staren. "Ik weet zeker dat ze gewoon wat tijd nodig heeft," zegt Arrie. "Mem heeft nog nooit echt een vriendje gehad. Ben blij dat je niet zo'n blauwtje als Claude hebt opgelopen want... dat was gewoon erg," ratel ik. Ik probeer het een beetje troostend te laten klinken maar volgens mij helpt het niet echt. "Kyky!" zegt Arrie. "Niet goed, ik probeer je alleen maar te..." ik kan niet eens uitpraten want Shawn loopt terug naar het hostel.

We lopen met Shawn mee en wisselen geen woord onder het lopen. Als we aankomen zien we Mem op een bankje zitten. Er staan wat mensen omheen en ik hoor hier en daar wat gemompel waarom Men depressief op een bankje zit na te denken in plaats van dat ze hyperactief, zonder na te denken, een boom of zo inklimt en er dan niet meer uitkomt. Ik en Arrie gaan naast haar zitten. "Vertel, als de rede is dat je er nog niet klaar voor was dan heb je een probleem!" zeg ik. Er komen wat jongens bij staan, merendeels aan de kant waar ik zit. "Ik heb gewoon nog nooit een vriendje gehad en ik weet niet..." begint ze en dan gaat ze met een plukje haar spelen! "Ik had je gewaarschuwd," zeg ik en ik spring op Mem af. Een paar handen pakken me van achter vast en ik word naar achteren getrokken. "NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!" roep ik als ik op de stenen word neergegooid. Als ik probeer op te staan duwt iemand me ruw bij mijn schouders terug. Ik zie dat Jude, Nathan en Xavier om me heen staan. "Waarom?" vraag ik. "Geen neuzen breken," antwoord Nathan alleen maar. "Met jou heb ik al gepraat," zeg ik als ik naar Nathan wijs. "Met jou hoef ik niet te praten, of wel?" zeg ik als ik naar Jude wijs. "Met jou wel nog, prima moment, meekomen," zeg ik als ik naar Xavier wijs en hem meetrek naar binnen.

"Waarom wil je met me praten?" vraagt Xavier. "Alhoewel ik je niet meer... Leuk, leuk vind... Ik je wel nog gewoon leuk van vrienden vind," zeg ik. "Dat eerste had ik ondertussen wel door," zegt hij. "Luister, het spijt me dat ik zo rottig tegen je deed en je negeerde maar je bent een van mijn beste vrienden en waarschijnlijk zal je dat, voor mij, altijd blijven," zeg ik terwijl de tranen me in mijn ogen gaan staan, dit is ook niet makkelijk voor mij! "Het spijt mij ook dat ik zo irritant deed en misschien een beetje stalkerig," zegt hij. "Een beetje?" vraag ik lachend. "Oké, misschien een beetje heel erg," lacht hij. "Alles weer oké?" vraag ik als ik mijn hand uitsteek. "Alles weer oké," zegt hij en dan schudden we de hand. Alles vergeven... Nu nog vergeten.

Ik loop weer naar buiten en moet halverwege aan de kant omdat de drie managers Shawn naar buiten duwen. "Als jullie me niet duwen en zeggen waar we heen gaan kan ik zelf lopen," zegt hij. "Nee want dan ga je waarschijnlijk niet meer lopen," zegt Silvia. Ze gaan door met duwen. Draaien hem een hakf rondje om en duwen hem tegen de bank aan. Ik ga achter Mem staan en tik Shawn op zijn schouder. Blijkbaar ziet hij Mem nu pas want hij krijgt grote ogen en wil weer weglopen maar ik pak hem bij zijn schouders. "Ik ga niet nog een poging doen tot gebroken neuzen want ik heb ondertussen een gebroken kont!" zeg ik geïrriteerd en dan voel ik dat de kracht die ik probeer(de) tegen te houden afneemt. "Goed zo," zeg ik als ik achter ze blijf staan. "Waarom rende je weg?" vraagt Shawn. Iedereen is geïnteresseerd mee aan het kijken. Sommige zijn zelfs aan het filmen! "Kunnen jullie weggaan?" vraagt Mem. We lopen allemaal naar binnen en zoeken het beste plekje voor het raam. We kunnen ze nu niet maar verstaan maar ik zie wel dat Mem helemaal rood word. Ik kan Shawns gezicht niet zien! "Kan iemand Shawns gezicht zien?" vraag ik. Arrie zit een de andere kant en schud haar hoofd. "Hier zie je ook alleen maar zijn haar," zegt ze. Ik zucht geïrriteerd.

We kijken nu al een tijdje en dan gaat Mem naar onder kijken. "Hoe moet dit interessant voor ons zijn als we niks kunnen zien?" vraag ik wanhopig. "Volgens mij is het niet bedoeld om interessant te zijn voor jou," zegt Xavier achter me. "Mijn liefdesleven zag zij ook als een film, ik de hare vanaf nu ook," zeg ik als ik naar buiten stamp. "Ik wil wel wat kunnen zien," zeg ik tegen Shawn en Mem en ik duw ze beiden voor het raam. Dan zet ik ze er schuin voor. Nu kun je van beiden de helft van het gezicht zien. "Perfect," zeg ik als ik weer binnen ga zitten en raar genoeg blijven ze nog beiden staan ook! Dan lopen ze weg. "We moeten ze stalken!" zeg ik.

We hebben ze nu dus letterlijk gestalkt met heel Raimon en volgens mij weten ze dat we achter ze zitten omdat als ze omkijken Jack zich achter een boom verstopt en ze dan best vaak naar de boom waar Jack achter staat kijken. Het is ook niet moeilijk want sommige doen geen moeite om zich te verstoppen, bijvoorbeeld Caleb; hij leunt gewoon tegen de andere kant van de boom. Toch lijken ze hem niet te zien. "Wie er het laatste is is een... Is een..." Shawn kan kennelijk niks bedenken. "Slome slak," zegt Mem als ze wegrent. Wij gaan er met zijn allen achteraan. Wie weet wat we nu krijgen...