Proloog
Binnenkort ben ik dood. Misschien ben ik het al. Ik voel geen pijn meer. Er zijn geen harde geluiden meer. Er is helemaal geen geluid meer. Het enige wat er is, is mijn eigen stukje van de wereld. Een stukje waar ik keihard voor gestreden heb.
Misschien had ik niet zo hard hoeven strijden als ik in een andere tijd, op een andere plek en als dochter van iemand anders was geboren. Maar de mensen die naast mij streden maakten dit leven het leven waard. En in een andere tijd, op een andere plaats had ik ze misschien nooit ontmoet.
Misschien is dit het einde. Misschien niet. Maar vanavond wil ik mijn verhaal vertellen, want morgen is het te laat.
Misschien had ik niet zo hard hoeven strijden als ik in een andere tijd, op een andere plek en als dochter van iemand anders was geboren. Maar de mensen die naast mij streden maakten dit leven het leven waard. En in een andere tijd, op een andere plaats had ik ze misschien nooit ontmoet.
Misschien is dit het einde. Misschien niet. Maar vanavond wil ik mijn verhaal vertellen, want morgen is het te laat.
Er zijn nog geen reacties.