Hoofdstuk 5
Eenmaal aangekomen bij toverdranken is er nog maar één plaats over, Harry zit naast Ron, die na vandaag naar zijn broer Charlie gaat en Simon zit naast Daan. De enige plaats die over is, is naast Draco. Ik ga naast hem zitten, hij glimlacht naar me. Hij heeft nog nooit oprecht naar me geglimlacht. Ik voel een aangename warmte naar me toe stromen als ik naast hem zit. Ik kom tot rust als de les begint. Professor Sneep komt het klaslokaal binnen lopen. 'Allemaal naar pagina 15,' Iedereen slaat zijn bladzijdes om, behalve Draco, ik voel hem naar me staren. Ik kijk hem aan, snel draait hij weg en slaat zijn boek open op bladzijde 15. 'En nu terug naar bladzijde 1' Iedereen slaat de bladzijde terug op bladzijde 1. ' Dit moeten jullie morgen uit jullie hoofd kennen,' iedereen kreunt, behalve ik. 'Maar professor?' Zegt Harry. ' Heb ik je een beurt gegeven Potter?' Zegt professor Sneep. 'Nee maar..' Voor Harry zijn zin heeft afgemaakt zegt professor sneep: 'Praat dan ook niet.' Harry steekt zijn hand op. 'Ja, Potter.' Zegt sneep koeltjes. 'Maar professor, ik heb straks zwerkbal training.' Zegt Harry. 'Dan moet je zorgen dat je het kent voor je zwerkbal training.' Zegt sneep weer koeltjes. Harry kreunt. 'Heb je nog iets *even stilte* Potter.' Zegt professor Sneep. Harry schudt zijn hoofd 'Nee, professor.'
Na de les kom ik Ginny tegen. 'Heey, Hermelien!' Zegt ze vrolijk. 'Ik heb een 8,5 voor toverdranken! Kun je dat geloven! Voor toverdranken!' Ik lach naar haar. Snel geef ik haar een knuffel. 'Ik moet nu naar verweer tegen de zwarte kunsten, doei!' 'Doei!' Roept ze me na.
Eenmaal aangekomen bij verweer tegen de zwarte kunsten is de klas nog leeg, en zitten alleen al 2 kinderen uit Griffoendor. Ik neem plaats vooraan in het midden, langzaam aan komen er andere kinderen van Griffoendor binnen. Ik pak alvast mijn boeken en lees hoofdstuk 1 nog een keer door, het gaat over de drie onvergefelijke vloeken. Als je een van die vloeken gebruikt, dan word je naar Azkaban gestuurd. Nu komen er ook een aantal kinderen van Zwadderich binnen. Als iedereen eenmaal binnen is neemt Draco plaats langs mij. Terwijl Korzel ook nog alleen zit! Maar daar heeft Kwast nu al plaats genomen. 'Heyy, Griffel.' Zegt Draco lief. Ik snap hem niet, eerst scheld hij me uit voor modderbloedje, en nu doet hij aardig tegen me. Aan de andere kant vind ik het ook wel weer fijn, dat hij me niet meer zo treitert. De nieuwe professor komt binnen, een zo gezegd oude vriend van Perkamentus. Dwaaloog Dolleman word hij genoemd.
'Alostor dolleman, ex schouwer, ontevreden over het ministerie en jullie nieuwe leraar verweer tegen de zwarte kunsten.' Hij houd houd zijn handen achter zijn rug. 'Ik ben gevraagd door Perkamentus einde verhaal, de mazzel en einde, nog vragen?' Hij kijkt de klas kort rond, niemand zegt iets. 'Wat betreft de zwarte kunsten, geloof ik in een praktische aanpak, maar eerst, wie kan mij vertellen hoeveel onvergeeflijke vloeken er zijn?' 'Drie meneer.' Zeg ik. 'En waarom heten ze zo?' Zegt hij direct na mijn antwoord. 'Omdat ze onvergefelijk zijn.' Ik twijfel of ik door moet gaan. 'Het gebruik van een van deze spreuken is..' En nog voor ik mijn zin kan afmaken maakt hij hem af, 'Genoeg voor een enkele reis naar Azkaban!' 'Correct, het ministerie vind jullie te jong voor deze vervloekingen, Ik zie dat anders! Je moet weten wat je kunt verwachten! ' Hij draait zich om naar het krijtbord en schrijft verder. 'Je moet voorbereid zijn, en je moet een andere plek zoeken voor je kauwgom als onder je tafel Simon.' 'Dat meen je niet! Die oude gek heeft ogen in zijn achterhoofd.' Fluistert Simon naar zijn buur. Professor dolleman gooit het krijtje naar zijn hoofd en zegt ' EN JE MOET ALLES KUNNEN HOREN!' Hij komt weer wat tot rust. ' goed, met welke vloek gaan we beginnen? WEMEL.' Ron schrikt op en zegt met trillende stem 'ja..a' 'STA' zegt de professor. Ron kijkt angstig naar hem. 'Noem is één onvergefelijke vloek.' 'Nou, ik weet er wel een van mijn vader,' zegt hij. 'De imperius vloek,' stottert Ron. 'Ja, daar weet je vader alles van, hè. Daar heeft het ministerie een paar jaar geleden heel veel last van gehad. Een venijnige vloek dat is waar.' Ik word gek van die man, hoe durft hij! Hij pakt een hele grote spin uit een pot. En gebruikt de inperius vloek. Hij laat de spin over onze hoofden vliegen, bij sommige laat hij hem landen op ons lichaam. Draco lacht heel hard, professor dwaaloog houd de spin op Draco's gezicht. Ik vind het zo zielig voor hem, ook al is het dan wel zijn eigen schuld. 'Als ze bijt, is ze dodelijk. Wat zal ik haar nu laten doen? Uit het raam laten springen ? Verdrinken?' Hij legt de spin terug in zijn hand. hij laat Marcel de volgende vloek noemen, de crusiatus vloek zegt hij. Hij neemt hem mee maar de tafel. Hij spreekt de vloek uit op de spin, die begint te piepen en te krijsen, het doet Marcel pijn, dat kun je goed zien. Ik kan er niet langer tegen. 'Stoppen! Kan je niet zien dat het hem pijn doet! Hou op!' Hij stopt. Marcel blijft verbluft staan. 'Misschien kunt u mij de laatste vloek vertellen, Mevrouw Griffel?' Ik schud mijn hoofd, en ik moet mijn tranen in houden. Ik denk er niet aan om dat te zeggen, die.. die.. wat denk hij wel niet?! 'Nee?' Zegt hij verbaasd. 'Avada kedavra,' zegt hij en dood de spin. In zie Harry naar de spin kijken, het liefste zou ik naar hem toe rennen en hem troosten. Ik draai mijn hoofd weg. 'De vloek des doods, zo ver bekend heeft maar een persoon deze vloek overleeft, en hij is hier bij ons.'
Na de les komt Draco naar me toe lopen. 'Gaat het wel Griffel?' Zegt Draco, en hij komt op me aflopen. Ik kan het niet langer tegen houden. Ik schudt mijn hoofd en de tranen lopen over mijn wangen. Zonder te beseffen wat ik doe geef ik hem een knuffel. Eerst lijkt hij verbaasd, maar daarna slaat hij zijn armen troostend om me heen, het voelt fijn. Ik hoor Harry's stem aankomen, snel laat ik hem los. 'Dankjewel' zeg ik. 'Geen, probleem' zegt hij en hij glimlacht. Snel loop ik weg. Door mijn tranen heen moet ik toch glimlachen, is hij dan toch?
Reageer (1)
Ik vind het fijn zo een lang hoofdstuk!!
7 jaar geleden