Proloog

Ik zit in de trein en heb net afscheid genomen van mijn ouders. Het is alweer mijn vierde jaar op Zweinstein. Korzel en Kwast zitten naast me dom voor hun uit te staren. Dit jaar, zal ik het vertellen. Ze zal weten dat ik van haar hou en nadat ik haar heb overtuigd zal ze om me smeken. Ik glimlach om die leuke gedachte. Sinds ik haar ontmoet ben ik niet meer hetzelfde. Elke dag denk ik aan haar. Ze maakt me blij ookal is ze anders. Ze is een bloedverrader. Toch hou ik van haar.
Ik wist niet dat dat kon. Mijn vader weet hier gelukkig niks van als hij of mijn vrienden eens wisten dat ik verliefd was op ..... Dan zwaait er wat voor mij. Haar vrienden en familie, daar zit ik wel mee. Die Potter is populair en heeft genoeg lef om mij tegen te spreken net zoals die Wemel. Griffel is het ergst, zij is een betweter, een modderbloedje, ze haalt betere cijfers dan ik en zit net zoals de andere in Grifoendor.
Nu ik zo in mijn gedachten zit let ik niet op de omgeving om me heen en merk ik dus niet dat Benno binnen is gekomen en tegen me aan het praten is. "Kleed je om we zijn er bijna!" Schreeuwt hij nu bijna in mijn oor. "Godverdomme Benno hou eens op met schreeuwen!" Schreeuw ik nog harder terug en duw hem op de grond. Ik kleed me wel snel om. Als de trein stopt zijn we net klaar, pakken onze bagage en lopen de trein uit. We stappen in de koets die zoals altijd, vanzelf begint te rijden. Langzaam krijgen we Zweinstein te zien. Dit gaat steeds verder totdat we kunnen uitstappen en Zweinstein binnen lopen. Ik ga aan de Zwadderich tafel zitten en kijk hoe de eerste jaars zenuwachtig de zaal binnen komen. "Zie hem." Zeg ik tegen Benno en wijs naar een jongetje die steeds over zijn eigen voeten struikelt. We lachen allebei. Dit gaat nog een leuke avond worden.

Welkom op Zweinsteins Hogeschool voor hekserij en hocus-pocus
en welkom in het leven van Ginny, Hermelien en Draco