What the fuck?!

Ik zit zenuwachtig met mijn voeten te tikken. 'Wees nou rustig, het komt wel goed. Trouwens we zijn toch zo aan de beurt.' Embry en ik waren naar de gyneacoloog, we hadden de anderen wijsgemaakt dat we naar Seattle waren, een dagje samen ontspannen. Dit was alles behalve ontspannen. Ik pakte Embry's hand vast om te kalmeren. Er kwam een dokter naar de wachtkamer. 'Mevrouw en meneer Call' Embry en ik stonden op en volgden hem tot zijn praktijk. 'Gaat u maar liggen, ik ga een soort gel op je buik doen. Het is wel heel koud.' En het was koud. Ik gaf een gilletje als hij de gel opensmeerde op mijn buik. Ik zag Embry ongemakkelijk kijken en nam zijn hand vast. 'Ik hou van je' zei ik zonder geluid. Er verscheen een lach op zijn gezicht. Ik voelde het ding op mijn buik nog amper. 'Ik heb goed of slecht nieuws' zei de dokter uiteindelijk. Ik en Embry keken hem beiden vragend aan. 'Als u hier goed kijkt' hij wees naar het scherm. 'Ziet u 2 lichaampjes' Embry en ik keken elkaar aan. 'Een tweeling' fluisterden we tegelijkertijd.