One

De sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden en komen terecht op het licht blonde haar van Elsa. Ze loopt samen met haar zusje Anna door de sneeuw. Het kraakt onder hun voeten, omdat er al veel ligt. Anna pakt haar geel met zwarte handschoenen uit haar jaszak en trekt ze aan.
“Het is wel koud,” zegt Anna en op het ogenblik dat ze dat zegt komen er witte wolkjes uit haar mond.
“Ik heb er niet zo’n last van,” zegt Elsa. Dit laat Anna een beetje lachen.
“Kun je weer, net zoals vroeger, een sneeuwpop maken voor mij?” vraagt Anna enthousiast en begint op en neer te springen.
“Anna, je bent geen vijf meer,” is Elsa’s reactie. Ze vindt het namelijk wel leuk dat haar zusje nog zo kinderlijk is.
“Ah, please,” smeekt Anna. Elsa glimlacht en steekt haar handen naar voren. Een sneeuwpop komt, vanuit het niets, tot leven. Anna rent er meteen naar toe. Ze pakt een paar takjes die er naast liggen en zorgt er voor dat hij armen krijgt.
Zodra Anna weer opstaat wordt de sneeuwpop kapot gemaakt. Een jongen met spierwit haar staat een eindje verderop te lachen met zijn vrienden.
“Ik wist niet dat er op Hogwarts ook kleuters toe gelaten worden,” zegt Jack. Elsa balt haar vuisten en kijkt met samengeknepen ogen naar Jack.
“Elsa, hij is het niet waard,” zegt Anna en ze lopen samen weer terug in de richting van het grote kasteel.

Jack kijkt naar hoe Elsa en Anna terug naar binnen lopen.
“Moet je nou zo gemeen zijn tegen haar?” vraagt Jasmine met Aladdins armen om haar heen, omdat ze het koud heeft. Jack kijkt haar alleen maar aan en zwijgt. Jasmine rolt met haar ogen en loopt samen met Aladdin weer terug naar binnen.
“Ze heeft een punt, Jack. Ze mag dan wel een Ravenclaw zijn, maar wij hoeven niet het typische Slytherin te zijn,” zegt Tiana.
“Maar het is wel leuk om anderen een beetje te plagen,” zegt Naveen en meteen krijgt hij een zachte elleboog stoot van Tiana in zijn zij.
Tiana loopt terug richting kasteel en Naveen rent achter haar aan: “My little frog, wacht op mij!” “Ik ben niet jouw little frog!” roept Tiana geïrriteerd terug.
Jack en Flynn zijn de enige twee die nog buiten in de sneeuw staan. “Ik was toch niet te gemeen?” vraagt Jack dan ineens. Flynn is verbaasd dat hij deze vraagt hoort.
“Misschien een beetje,” zegt Flynn.
“Jij zou hetzelfde hebben gedaan als het Rapunzel zou zijn geweest,” zegt Jack met een opgetrokken wenkbrauw.
“Oh jij gaat er aan, Frost!” roept Flynn lachend en ze rennen terug naar het kasteel.

Aan de andere kant van het grote kasteel zit een meisje te tekenen in haar schrift. Haar potlood gaat over het papier, maar dan komt er ineens een gedaante van boven. Hij landt keurig op zijn voeten. Ze schrikt en schiet uit.
“Tarzan!” roept Jane een beetje boos.
“Wat? Ben je niet blij om mij te zien?” vraagt hij.
“Jawel, maar had je dan niet gewoon kunnen aan komen lopen als een mens in plaats van als een aap uit een dakgoot komen springen. Nu kan ik weer op nieuw beginnen.” Tarzan komt naast haar zitten op de blauw met grijze deken.
Tarzan kijkt naar wat er voor zich afspeelt. Twee draken zijn met elkaar aan het spelen. Dan kijkt hij naar het schrift van Jane. Ze is driftig aan het gummen.
“Ze zien er mooi uit,” zegt hij verontschuldigend.
“Ja totdat jij kwam,” snauwt ze hem toe.
“Het spijt me.” En hij geeft haar een kus op haar hoofd.

“Kom op, Toothless, doe alsjeblieft wat ik zeg,” spreekt Hiccup zijn zwarte draak toe.
“Lukt het allemaal niet?” vraagt Astrid en Hiccup hoort het sarcasme al in haar stem. Ze vraagt het niet, omdat ze hem wil helpen. Ze vindt het gewoon leuk om hem te zien kneuzen.
De blauwe stekelige draak van haar doet ook niet altijd wat ze vraagt, maar dat is dan maar zo. Hiccup daarentegen wordt zenuwachtig als Toothless niet doet wat hij hem opdraagt.
“Ga alsjeblieft liggen,” zegt Hiccup. Toothless kijkt hem alleen maar aan met trouwe puppy ogen.
“Zo werkt het ook niet, hè. Je moet hard tegen ze zijn en ze niet behandelen als je gelijkwaardige. Ze zijn lager dan jij en dat moeten ze weten,” zegt Astrid.
Twee meiden komen naar hen toegelopen. “Ben je hem weer de les aan het lezen?” vraagt Merida die haar rode krullen in een staart probeert te doen.
“Misschien wel,” zegt Astrid.
“Je moet niet luisteren naar haar, Hiccup. Elke draak is anders. Die van mij praat, dus ja,” zegt Mulan en dan staat haar kleine rode draak naast haar.
“U gaat nog kou vatten, als u zonder sjaal naar buiten gaat,” zegt Mushu, de draak. Hij overhandigt een rood met brons gekleurde sjaal aan Mulan. “Dank je, Mushu.”
“Ik denk dat ik Toothless maar weer naar binnen breng en dan laat ik jullie meiden maar lekker meiden dingen doen,” zegt Hiccup en loopt samen met Toothless naar het kasteel.
Astrid volgt met haar ogen hoe hij terug loopt samen met Toothless. “Jij vindt hem leuk, hè?” vraagt Merida meteen.
“Wat! Nee?” verbaasd kijkt Astrid naar Merida en Mulan. “Hij is een kluns.”
“Ja, maar dat blijk jij aantrekkelijk te vinden,” zegt Merida met een grote glimlach.

De grote bibliotheek is bijna helemaal leeg op dit late uur. Een paar lampjes branden nog waar studenten bij zitten te lezen. Waaronder Belle. Ze leest een boek over transfiguration.
“Moet jij niet naar bed, Belle?” vraagt een zware stem. Ze kijkt op en ziet een spierbundel voor haar staan. Ze verafschuwt hem en om een duistere reden zit hij achter háár aan.
“Wat doe jij in de bibliotheek, Gaston?” vraagt Belle en kijkt weer in het boek.
“Ik kom mijn favoriete Ravenclaw meisje opzoeken,” zegt Gaston verleidelijk en gaat tegenover haar zitten. “Geloof je het zelf.” Gaston zegt niets en kijkt alleen maar naar Belle.
“Als je zo blijft staren, kan ik me niet concentreren,” zegt Belle geërgerd. “Ik zie je morgen wel weer bij een les.” En Belle staat op en verlaat de bibliotheek.
Op de gang komt ze Rapunzel tegen. “Ik word zo gek van Gaston,” zegt Belle meteen.
“Ik hoorde net dat Jack Elsa’s sneeuwpop kapot heeft gemaakt,” zegt Rapunzel en strijkt een lokje van haar lange blonden haren achter haar oor.
“Slytherin jongens zijn zo verschrikkelijk irritant,” zucht Belle. Rapunzel knikt alleen. Ze denkt alleen maar aan dat Flynn zo juist tegen haar op liep en haar diep in de ogen keek. Het leek wel magie, wat best ironisch is.
“Waar zit je aan te denken?” vraagt Belle en Rapunzel is weer terug in het heden. “Niets.”