06

Ik werd wakker doordat er op de deur geklopt werd.
Ik dacht dat het een van de meiden zou zijn die iets nodig had uit de kamer en de sleutel vergeten was.
Ik liep naar de deur en maakte hem open.
Maar daar zag ik niet een van de meiden.
'Hey Zola'
'Hey Viktor, wat doe jij hier?' Vroeg ik aan hem.
'Je was je oortjes van je telefoon vergeten in het vliegtuig dus heb ik ze maar voor je mee genomen en ik kon je zo snel niet vinden dus vroeg ik maar even aan Naomi en Candy in welke kamer jullie zaten en nu sta ik hier om ze aan je te geven' Zei hij met een schattige lach.
'Awh lief! Dankje' Zei ik en gaf hem een knuffel.
'Geen dank' Zei hij en knuffelde me terug.
'Maar als je het niet erg vind ik ga weer m’n bed in want ik heb barstende koppijn' Zei ik.
'Oh beterschap, heb je al een paracetamol in genomen?' Vroeg hij.
'Nee ik ben ze vergeten mee te nemen, heel stom' Zei ik en gaf me zelf een tik voor m’n kop.
'Ik heb ze wel bij me, ik ben over 5 minuutjes terug oké?'
'Oké is goed, bedankt'
5 minuten later kwam Viktor de kamer weer in met een doosje paracetamols en een flesje water.
'Hier neem maar in' Zei hij en gaf het aan mij.
'Heel erg bedankt Viktor, hopelijk gaat het nu een beetje weg en kan ik vanavond nog wat leuks gaan doen' Zei ik lachend.
'Geen dank' Zei hij en gaf me een knuffel.
'Ik moet nu wel gaan we hebben zo training, zie ik je vanavond weer?' Vroeg hij.
'Ja waarschijnlijk wel'
'Oké doei Zola' Zei hij toen hij de kamer uit liep.
'Doei Vik'