11. Hidden Love

Door zacht getik, wat ik eerst niet kan plaatsen, ga ik naar het raam. Pas dan zie ik hem staan en doe ik mijn raam open. Wel ben ik blij dat ik hem weer zie. Behendig en soepel klimt hij via het klimop hek omhoog naar mijn raam. Wat hij vaker gedaan heeft, weet ik. Toch is het de enige manier.
'Hey, ik kan Liams auto zien staan dus ik kan onmogelijk aanbellen,' zegt hij zacht. 'Anders denkt hij dat ik voor hem kom terwijl ik jou wil zien.' Niall klimt dan mijn kamer in en trekt hij mij in een knuffel.
Een lieve knuffel en geef ik hem een kus. 'Fijn om je te zien.' Ik trek hem mee naar mijn bed en beland ik in zijn armen. Wat ik altijd heerlijk vind.
Een kus volgt in mijn hals. 'We kennen elkaar al een half jaar en je bent net een maandje mijn vriendin. Wanneer wil je het bekend maken?'
Ik wil het zelf ook maar ben bang voor de reactie van Liam, die mijn broer is. Hij heeft me altijd verboden om met de anderen een relatie te beginnen. Vriendschap was echter geen probleem maar voor Niall voelde ik snel genoeg meer dan dat. Iets wat hij ook had en pas een maandje geleden vroeg hij mij om zijn vriendin te zijn. 'Ik wil het wel bekend maken maar ik zit met Liam. Ik zou niet weten hoe ik het hem moet vertellen. Nog steeds waarschuwt hij mij dat ik uit jullie buurt moet blijven,' zucht ik en kruip ik verder weg in zijn armen.
'Snap ik, maar het is beter dat hij het eerst weet. Daarna kunnen wij een keer gaan uiteten en dan weet iedereen het gelijk. Ik wil met jou buiten gezien worden,' glimlacht Niall en geeft hij me een kus.
Iets dat ik ook wil maar ik weet echt niet waar Liam in toe staat is, als hij hoort dat Niall en ik samen zijn. 'De vraag is hoe ik het hem moet vertellen. Misschien samen,' stel ik voor en kijk ik hem aan. Om weer in zijn lichtblauwe ogen te verdrinken.
Hij schudt zijn hoofd. 'Dat is echt vragen om problemen. Beter dat je het zelf doet.'
Ergens weet ik gewoon dat hij gelijk heeft. Verder nadenken gaat niet want hij kust me en kus ik hem terug. Waarop ik mijn lippen vaneen doe en is het een lieve zoen. Zelfs zijn hand verdwijnt net onder mijn shirt op mijn rug en wrijft hij over mijn ruggengraat. Een heerlijk gevoel en voel ik zelf het volgende moment zijn six pack.
Hij verbreekt de zoen. 'Geloof me dat het soms lastig is,' mompelt hij hees, 'want ik wil verder maar verstandig is het niet. Vooral omdat je broer thuis is.'
Ook al noemt hij Liam's naam niet, voelt het aan als een koude douche. 'Ik weet het,' knik ik. 'Ik ga mijn best doen om het hem te vertellen.'
'Doe het dan langzaam aan en vertel hem eerst dat je een vriend heb, zonder eerst mijn naam te laten vallen. Geen idee wat er anders gaat gebeuren.' Met een glimlach haalt hij een hand door mijn rode haar. 'Hm, je hebt het weer geverfd.'
Zacht lach ik. 'Hé, jij verft het blond, ik verf het rood...'
'Geeft toch niet. Het is een mooie dieprode kleur en het staat je fantastisch,' grijnst Niall en staat hij op van mijn bed. 'Het is beter dat ik weg ga. Het is dat ik je gewoon echt wilde zien.'
Ik kom van mijn bed af en sta ik weer in zijn armen. 'Er komt een moment dat hij het toch weet en dan kunnen we daarna uitgaan. Ik weet dat je dat wilt.'
Niall overbrugt de laatste paar centimeter en kust hij me nog een keer. 'Ik kom in het weekend nog even langs. Ik stuur je wel eerst een berichtje.' Na nog een kus, klimt hij mijn raam uit en omlaag.
Zelf kan ik hem alleen nakijken en verdwijnt hij in het donker. Ik moet hem gelijk geven dat Liam het zou moeten weten. Het punt is, dat ik geen idee heb hoe hij gaat reageren.
Een zachte klop, verstoort me en gaat de deur al open. 'Krissy, ga je zo naar bed? Je moet morgen naar school,' zegt Liam, die in de deuropening staat. 'Het is bijna weekend. Heb je nog plannen met je vriendinnen?'
Ik schud mijn hoofd. 'Nee, maar vrijdag na school gaan we wel wat drinken, dus ik ben wat later thuis.'
Verbaasd kijkt hij me aan. 'Je doet minder met je vriendinnen in het weekend. Leer je nu al voor je toetsweek?'
Verlegen kijk ik naar de grond, naar mijn beren pantoffels. Welke ik van Niall gekregen heb. 'Ik... Liam, ik...,' stamel ik. Daar gaan we. Ik hoef niet gelijk al zijn vragen te beantwoorden. 'Ik heb een vriend,' zeg ik zacht met mijn blik omlaag.
'Je hebt een vriend,' reageert mijn broer. 'Wie is het? Is hij lief voor je? Respecteert hij je wensen? Is hij zorgzaam?'
Ik laat zijn vragen eerst op me inwerken voor ik antwoord geef. 'Ja, wil ik nog niet zeggen, ja, ja en ja,' beantwoord ik zijn vragen.
Liam tilt dan mijn hoofd op. 'Waarom wil je niet zeggen wie het is? Hoe lang zijn jullie al samen? Je weet dat je me kan vertrouwen.'
'Nog niet, Liam, alsjeblieft.' Ik doe een stap achteruit als ik zijn blik zie. Alsof hij al in staat is om achter hem aan te gaan terwijl hij nog niet eens een naam weet.
Dan knikt hij. 'Vooruit, ik kan zien dat jij je niet op je gemak voelt. Maar ik hoop dat ik hem snel ontmoet.'
***
In de paar weken die volgen hoor ik van Niall minstens twee keer per dag. Nog altijd stuurt hij me een berichtje in de ochtend en een berichtje voor ik naar bed ga. Af en toe in de avond dat hij langs komt en klimt hij via het klimop hek mijn kamer in. Maar nu kijk ik zenuwachtig naar de klok. Omdat het vrijdag is en mijn broer is vrij. Juist daarom heeft hij zijn vrienden uitgenodigd voor een filmavondje. Dus dat betekend dat Niall komt. Ik heb hem al een berichtje gestuurd om als laatste te komen. Dan heb ik nog een moment met hem. Harry en Louis zijn er. Als de bel gaat, doet Liam zelf open.
'Ja, het is even een tijd geleden. Nog heel even en we gaan weer op tour.' De mannen komen lachend terug.
Harry en Louis kibbelen juist weer over de film, die ze op willen zetten. Waarvan de één de Notebook wilt zien en de ander Grease.
'Kris, ik ben even in de keuken. Mocht Niall zo komen, wil jij dan open doen?' Hij kijkt me aan. Nog altijd probeert hij de naam van mijn vriend eruit te krijgen.
Ik knik naar hem.
'En daarna kun je wel naar je kamer gaan. Misschien dat we gelijk een thriller of horror opzetten en daar kun jij slecht tegen,' gaat hij door.
Inwendig schud ik mijn hoofd. God nee, ik ga wel dicht tegen Niall zitten want anders kan ik hem nog niet zien. 'Pak jij nou maar wat te drinken voor hun.'

Een klein kwartier later gaat de bel. Ik weet dat het Niall is want hij heeft me eerst een bericht gestuurd. Het is dat ik voor de anderen ook de deur open gedaan heb, is het geen probleem voor Liam dat ik naar de hal loop. Als ik de deur open doe, zie ik gelijk dat Niall wat opgelucht is en slaat hij zijn armen om mij heen.
'Ik dacht even dat Liam misschien zelf open zou doen,' fluistert hij en geeft hij me een kus.
Glimlachend kus ik hem terug. 'We kunnen hier niet te lang blijven.'
Knikkend knuffelt hij me nog. 'Dringt hij nog steeds aan?'
Daardoor zucht ik en lopen we naar de woonkamer. 'Ja,' antwoord ik. 'Al vindt hij het belangrijker dat mijn vriend lief, aardig en zorgzaam is. Waar ik ja op geantwoord heb.'
'Niall, goed je weer te zien.' Liam omhelst hem kort. 'Het is echt veel te lang geleden.' Hij kijkt kort naar mij. 'We gaan zo Oculus opzetten.'
Ik lach kort. 'Weet je het zeker? Dat gaat over een spiegel die bezeten is door een demon.' Toevallig ken ik de film.
Daardoor kijkt Liam vreemd naar mij. 'Jij kent die film?'
Kort knik ik en ga ik op de bank zitten naast Niall. Vanzelf leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Hopelijk kan ik het hem binnenkort vertellen met wie ik ben.
Iemand schraapt zijn keel en blijkt het mijn broer te zijn. 'Ga gewoon rechtop zitten.'
'Wat?' Ik haal mijn schouders op. 'Het is gewoon fijn om op een andere schouder te liggen in plaats van mijn broer.' Wel sta ik te kijken van mijn eigen antwoord. Voornamelijk door het snelle reageren en een beetje brutaliteit. Dat is anders niks voor mij. 'Laat nou maar. We zitten allemaal half op elkaar op de bank.'
'Kan wel zijn maar jij hebt een vriend,' geeft Liam commentaar.
'Liam, niet moeilijk doen,' zucht Niall en kijk ik omlaag. 'Ik vind het niet erg en ze kan ook op schoot springen bij de anderen als het te eng wordt.'
Nu schiet ik in de lach en kan ik het niet helpen. 'Sorry, maar ik noem de film liever voorspelbaar. Dan is Annabelle nog erger en daar is Liam bang van.'
De anderen lachen ook.
'Ja, dat was hilarisch,' grinnikt Louis.
Ik schop Louis wat in zijn rug. 'Misschien moet Ellen maar achter Liam aan gaan met de pop van Annabelle,' opper ik, 'in plaats van Andy te pakken.' Tegelijk begint de film en trek ik mijn benen op. Net als dat ik tegen Niall leun.
Zelf doet Niall totaal niet moeilijk en legt hij zijn arm om mij heen. 'Ik zie het gebeuren dat Louis straks een pop heeft en het Liam onmogelijk gaat maken.'

Geen idee wanneer mijn ogen dicht gevallen zijn maar ik word langzaam wakker en merk ik dat ik gedragen word.
'Niall, laat haar gewoon,' klinkt Liam's stem achter ons.
Mij gelijk laten weten wie me draagt. Ik glimlach wat en leg mijn hoofd beter tegen zijn schouder.
'Nee, ik leg haar even op bed...'
'Weet jij waar haar slaapkamer is?'
O jee, dit gaat niet goed.
Niall drukt een kus op mijn voorhoofd. 'We zijn bijna twee maanden bij elkaar en het wordt tijd dat hij alles weet,' fluistert hij. 'Ja,' antwoordt hij dan naar mijn broer, 'ik weet waar haar slaapkamer is.'
'Kris.' Liams stem klinkt waarschuwend.
Ik negeer het en zet Niall me op de grond, dat ik voor hem sta. Zo ook dat ik de vraag in zijn ogen zie. De vraag om het gewoon bekend te maken.
'Kris,' roept Liam nu.
Even wrijf ik over mijn oor, die wat pijnlijk aan voelt door het geschreeuw van mijn broer.
'Krissy!'
Daardoor gaat Niall echt tussen mij en mijn broer staan. Samen dat hij me een kus geeft en vervolgens knuffelt. 'Weet je dat je het zelf voor elkaar heb dat je zus bang is voor je,' begint hij. 'En even voor alle duidelijkheid, ik heb bijna twee maanden een relatie met je zus.' Hij draait zich om en blijft tussen ons in staan. Schijnbaar dat hij wel Liam's vuist kan ontwijken. 'Bedenk je even dat ze op deze manier niks zegt tegen je omdat ze bang is.'
Ja, daar kent hij mij goed genoeg voor, weet ik. Wel dat ik mijn armen om Niall heen sla en tegen hem aan gaat staan. Mijn gezicht tegen zijn rug drukkend.
'Kris.'
Het klinkt nog steeds waarschuwend en durf ik Niall niet los te laten.
'Hoe lang zijn jullie samen?'
Ik weet dat ik ook wat moet zeggen. 'Zes weken, bijna zeven weken,' antwoord ik en is het zo stil dat je een speld kan horen vallen.
'Zeven weken!'
'Liam, kalmeer,' reageert Harry nu en knipoogt hij naar mij en Niall. 'Ik heb sterk het vermoeden dat ze op het punt staat om met Niall mee naar huis te gaan en dan zie je haar voorlopig niet.'
Louis staat knikkend op. 'Klopt, hier zal ze vast echt moeite mee hebben. Om het jou te vertellen. Maar dan zijn jullie ook niet uit geweest want anders kun je het nooit zolang stil houden.'
Niall knikt kort. 'Is ook zo.' Dat hij glimlacht, is te horen. 'En ik wil anders heel graag met haar gaan uiteten. Uiteraard als jij het weet.'
Liam schudt zijn hoofd. 'Je bent met Niall?'
Ik kan zien dat Louis zijn armen over elkaar slaat. 'Liam, al wil ik niet dat een van mijn zussen met een van jullie is, kan ik er niet tussenin gaan staan als dat toch wel gebeurd. Je kunt liefde niet afdwingen, en hun zijn duidelijk verliefd. Eigenlijk hadden ze langer kunnen wachten want binnen de eerste paar maanden leer je elkaar vooral kennen. Ik denk ook niet dat ze al het bed delen...'
'Zeg me niet dat jullie het bed al delen,' zegt Liam en betrekt zijn gezicht.
Waarop Niall zijn hoofd schudt. 'Nee, zo ver is Kris niet en ik wacht tot ze naar mij komt,' verklaart hij.
Liam zucht erom. 'Wat!? Dus jij bent er van overtuigt dat die dag nog wel komt.' Hij trekt een wenkbrauw op.
Gelijk dat Niall knikt. 'Ja, en ik wacht zolang dat nodig is.' Hij glimlacht naar mij. 'Ik hou van haar, Liam, en zij van mij.'
Ik glimlach wat en wil ik het liefst naar boven. Gewoon om te knuffelen en zoenen. Zolang ik maar in zijn armen lig. Daar voel ik me nog altijd veilig. De manier waarop Niall me aankijkt, lijkt het alsof we de enige zijn in de kamer en geef ik hem een kus.
Direct geeft hij me een kus terug. 'Liam, je hebt mijn woord dat ik op haar wacht.' Hij tilt me op en wikkel ik mijn benen om zijn middel. 'Maar dat neemt nog niet weg dat ik gewoon met haar wil knuffelen.'
'Ga maar,' grinnikt Louis op de achtergrond. 'We hoeven ook niet te zien dat jullie elkaar zoenen.'
'En ons filmavondje dan,' is de reactie van Liam dan en lijkt hij zich erbij neer te leggen dat we samen zijn.
Even kijkt Niall me aan en knipoogt hij. 'Het weekend is voor Kris. Zeker nu omdat we straks weer aan de slag moeten en dan zie ik haar minder.'
Ik laat Niall los en kijk ik voorzichtig naar mijn broer. 'Ben je echt boos?'
Liam trekt me in een knuffel. 'Nee, maar je bent mijn zusje en ik geef om je.' Hij drukt een kus op mijn wang. 'Als er iets gebeurd, kun je naar me toe komen. Beloof me dat, oké,' fluistert hij. 'Daar ben ik je broer voor en dan ga ik wel achter Niall aan.'
Dat wil ik wel beloven. Helemaal omdat hij toch blij wilt zijn.