It will be a beautiful child.

De gynaecoloog leidde ons naar de kamer voor de echo. ‘Wel, ik ben dokter Fitch. Gaat u maar liggen juffrouw Forton.’ Ik knikte en ging op de stoel liggen. ‘zou u even uw kleedje omhoog kunnen doen zodat ik de gel op uw buik kan doen.’ Ik bloosde en deed wat de dokter vroeg. De dokter deed wat gel op mijn buk en ik rilde even van de koelte. ‘Zo, even kijken. Hier is het!’ De dokter wees naar het scherm. Ik zag de omtrekken van het hoofdje en de beentjes en armpjes. Spontaan kreeg ik tranen in mijn ogen van geluk. ‘Zo te zien bent u 17 weken en 5 dagen en het kindje ziet er gezond uit. U zult rond 7 juni bevallen. Wilt u ook het geslacht weten?’ Ik keek Robert vragend aan en die stond te glimlachen. ‘Neen, het moet een verrassing zijn.’ Zei Robert met een gelukzalige glimlach. ‘Zou u er foto’s van kunnen nemen en kunnen afprinten?’ Ik probeerde niet te huilen van geluk. ‘Ja, natuurlijk.’ Dokter fitch nam meteen foto’s en printte ze af.
‘Dan kom je binnen een maand weer terug op controle, hé?’ ‘Ja, tot volgende maand.’ Ik bedankte de dokter en liep samen met Robert naar zijn auto en we vertrokken weer naar mijn huis. Ik bekeek de foto’s allemaal. ‘Het zal zo een mooi kindje worden.’ Fluisterde ik tegen mezelf. ‘Als ze op jou lijkt wel, ja.’ Ik zag Robert naar me glimlachen en moest blozen. We kwamen aan bij mijn huis. Ik stapte uit en sloeg mijn deur dicht. Robert kwam naast me lopen. ‘Weet je, ik heb zo het gevoel dat ik blij mag zijn dat jij mijn kind krijgt.’ ‘Uhm… Dank je denk ik.’ Ik bloosde weer en zag Robert me een overweldigende lach schenken. Maar toen werd zijn gezicht serieus en nerveus en kwam hij dichter. Ik voelde zijn lippen op de mijne, kort en krachtig. Snel liet hij me weer los en liet hij zijn hand over mijn wang gaan, die nu gloeide. Van mijn wang ging hij naar mijn buik. ‘Slaapwel, allebei.’ Ik kreeg nog een klein kusje en hij ging naar zijn auto en vertrok. Verstomd opende ik de voordeur en werd meteen aangevallen door Lori en mijn moeder.
Reactie ’s!
xoxo’