Ik word wakker. Ik lig op de vloer van mijn oude kamer. Ik kijk om me heen. Ik kan niet weg via het luik, er moet iets anders zijn. Iets dat geen pijn doet. Ik kijk om me heen en hoor mijn moeder naar boven komen. Ik zie een boek op mijn bureau liggen, raar ik heb nooit boeken gehad maar wat nog raarder is dat de kaft gloeit. Ik pak het boek vast en zodra mijn moeder boven is begin ik te roepen. "Nathan!" hij is sowieso de enige die me zou kunnen horen maar ik krijg geen antwoord. Ik loop achteruit als ze dreigend mijn kant op komt en raak in paniek. "NATHAN, HELP ME!!' roep ik. Hij moet me wekken. Het liefst nu! Mijn moeder staat voor me. "Waar was je? Ben je buiten geweest? Wie is die Nathan?" vraagt ze argwanend. "Ik... Ik," mompel ik en ik ren langs haar. Ik loop zo snel mogelijk de trap af maar mijn moeder is sneller. Ze gaat op mijn handen staan waardoor ik gedwongen loslaat en achteruit de trap afval. Ik lig kreunend onder. "Dacht je aan mij te kunnen ontsnappen?" vraagt mijn moeder spottend. Ik zie het boek naast me liggen en pak het vast. "Eigenlijk wel," zeg in als ik met het boek onder mijn arm door ren. Ik ren de deur uit maar ben vergeten waar ik heen moet. Dan hoor ik een stem. "Cora, Cora word wakker!" Het is Nathan! Ik let niet op en dan word ik vooruit geduwd.

Reageer (2)

  • DeNaamIsGideon

    zwaar leven
    *leven-s?
    i don't know

    8 jaar geleden
  • Opperbibbsie

    Alweer zo'n shit droom.

    Soms gun ik mensen mijn dromen over Inazuma- Uhm... Andere leuke dingen ook wel eens.
    xD

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen