Welsch Swearing and Wandlore (AaI/G)
Vandaag volgen we de avonturen van de mysterieuze Arthur "Arth" ap Ithel/Glarin
Voor mensen die Lorcan missen, die komt binnenkort wel terug, maar ik had al een paar hoofdstukjes helemaal uitgedacht over Arthur en dit is de laatste er van, enjoy!
zoals altijd eerst een reminder, die ik totaal niet vorig hoofdstuk vergeten ben
trouwens ik zou het leuk vinden om te zien hoe jullie de personages zien, zeg in een reactie wat het sterke en wat het zwakke punt is van elk personage, misschien kan ik er wat mee!
Voor mensen die Lorcan missen, die komt binnenkort wel terug, maar ik had al een paar hoofdstukjes helemaal uitgedacht over Arthur en dit is de laatste er van, enjoy!
zoals altijd eerst een reminder, die ik totaal niet vorig hoofdstuk vergeten ben
trouwens ik zou het leuk vinden om te zien hoe jullie de personages zien, zeg in een reactie wat het sterke en wat het zwakke punt is van elk personage, misschien kan ik er wat mee!
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (6)
Histoire heeft compleet gelijk! En ze kan het ook nog eens goed verwoorden ik ga ook even je vragen beantwoorden, al denk ik dat het antwoord min of meer met Histoire gelijk zal lopen.
7 jaar geledenJe personages, zoals ik ze zie:
Arthur lijkt me een toffe, aardige jongen die altijd zijn mening volgt. Wel denk ik dat hij hierdoor niet altijd zal luisteren naar de mening van anderen en zie ik hem nog wel eens boos op iemand worden terwijl die ander het alleen maar goed bedoelde. Echter lijkt hij me ook wel grappig en weet hij hoe hij met zijn blindheid kan omgaan. Hij leeft een beetje in zijn verzonnen wereld, afgaand op geluid. Ik vind dit ook prachtig om te lezen!! Ik denk dat zijn beste vriend niet het stereotyp van mensen zal worden; als hij hoort dat Arthur blind is, zal hij dan niet reageren van 'wat naar', maar eerder van 'Nu leef je gewoon in een fantasiewereld!' Oké, nu wijk ik een beetje af van je vraag maar dat was dus welke vriend ik hem (persoonlijk) zou geven. Ik denk dat Arthur ook zijn vrienden zou verdedigen mochten ze bv uitgelachen worden. Hij lijkt me het type dat dan kwaad wordt en voor zijn vrienden gaat staan om ze te verdedigen. Ik denk dat hij grappig is en zoals je al hebt laten uitschijnen lacht hij ook vaak met zijn blindheid. Beter dit dan erom te huilen!! Zeer mooi personage en ik hoop hem beter te leren kennen
Lucas komt bij mij over als een aardige en vriendelijke jongen, maar ik denk dat zodra hij vrienden heeft hij veel socialer (met zijn vrienden) gaat zijn en er zich thuis zal gaan voelen. Hij zal merken dat zijn vrienden hem warderen zoals hij is en ik denk dat dit dan veel zal helpen! Ik denk dat hij een beetje onzeker in het leven staat en bang is om fouten te maken. Is er iets gebeurd waardoor hij hier zo bang voor is?
Lorcan lijkt me een erg positieve en sociale jongen met een eigen willetje. Ik denk dat hij wel zal moeten oppassen dat zijn willetje niet overgaat in bazigheid/egoïsme. Dit karakter vind ik ook iets moeilijker te beschrijven. Ik vermoed dat hij ook nieuwsgierig is, te merken aan het boekje. Ook hier kwam zijn willetje weer naar boven
Ik mag ze alle drie wel!! Veel succes nog!!!
Ik sluit me bij Histoire aan (geef later nog wel volledige mening en uitleg maar weinig tijd oeps)
7 jaar geledenOei, dat is wel erg lang. Het spijt me als je dat lastig vind om te doorlezen, zo'n heel boek. (:
7 jaar geledenFeedback op de uitwerking van je personages.
7 jaar geleden+ Ze zijn niet perfect en bezitten dingen die door mensen als minder aantrekkelijk kunnen worden beschouwd. Lukas is onderdanig, Arthur heeft een taalgebruik waarvan mensen wel eens de neus van zouden optrekken. Dat vind ik heel goed: je bent heel naakt en eerlijk in hun onvolkomenheden. Soms heb ik de indruk dat mensen van hun personage houden en ze daarom wat willen beschermen, zelfs al hebben ze fouten, er wordt toch niet àl te ver op in gegaan. Ze blijven altijd toch aantrekkelijk ogen. Bijvoorbeeld gaat er niemand zeggen dat zijn personage zweetvoeten heeft of zo. Ik bedoel het nu met karaktereigenschappen, maar dat is wat ik bedoel met ze beschermen en toch altijd voldoende aantrekkelijk laten ogen. Ik vind dat je eerlijk bent over hun volkomenheden en dat is goed, want zelf geloof ik dat je personages op die manier pas realistisch worden en dat mensen pas als ze menselijk genoeg zijn, met ze kunnen meeleven. Ik vind het goed dus goed dat je ze eens over de schreef laat gaan in hun taalgebruik en in hun gedrag.
- Het is moeilijk om ze uit elkaar te houden. En dat is zeker niet omdat jij hen voldoende zou hebben uitgedacht. Ik denk dat het eerder "misloopt'' hier in het opschrijven zelf. Ik denk dat je meer een eigen stem voor elk van hen moet ontwikkelen, in dialoog, maar zeker in je monoloog (stuk ik - verteller), zou ik zorgen dat hun karaktereigenschappen je tekst wat meer doordesemen. Probeer te doen alsof jij die tekst niet geschreven hebt, maar hoe zou een grof personage het vertellen, of een arrogant of hoe zou het hoofd van een paranoïde persoon eruit ziet. Om maar een klein voorbeeldje te geven: Voor me op straat loopt een vrouw ≠ Voor me op straat loopt een dikke koe ≠ Voor me op straat loopt een dame. Of een arrogant personage kan meer pompeuze en neerbuigende woorden gebruiken, een stoere puber jongerentaal. Misschien dus nog meer letten aan hoe hun karakter kan doorkomen tot in je taalgebruik door te kijken hoe bepaalde karaktereigenschappen zich precies uitdrukken.
Het is iets heel moeilijk hoor, neem het jezelf dan ook niet kwalijk als het je wat tijd kost om dit te ontwikkelen, want je verhaal en je personages zijn nog maar enkele weken oud en je krijgt ze niet zomaar in 1 -2 -3 in de vingers. Ook is het zeer moeilijk om het uit jezelf te halen allemaal, haast onmogelijk. Als je het allemaal uit jezelf haalt, gaan ze erg op elkaar lijken, erg hetzelfde klinken.
Beter is andere mensen observeren. Soms zie ik zo'n random persoon op straat of op tv die me aan één van mijn personages doet denken en dan observeer ik gewoon hoe dat komt. Het kan een bepaalde manier van spreken zijn: bepaalde woorden of humor die ze gebruiken of dat ze er anekdotes ingooien die eigenlijk totaal niet aan de orde zijn, waaruit je zien kan dit is een extravert persoon. Terwijl je dat bij een introvert personage niet gaat toepassen. Dit soort details zorgt dat je ze goed van elkaar onderscheiden kan, denk ik. Ik zou dus per personage deze volgende dingen vastleggen/verwerken: mimiek, gestiek, hoe ze hun stem gebruiken (fluisteren, minzaam, spottend, snel, traag, brullen, hoog, laag... Stel je gewoon voor hoe het klinkt en schrijf het op), inhoud van wat ze zeggen (random en impulsieve opmerkingen, vulgaire moppen, ironie, stopwoordjes). Ik heb vroeger ook last gehad van het feit dat ik mijn personages en hun karakters heel goed in mijn hoofd had zitten, maar ik wist niet altijd goed hoe ik uiting aan die eigenschappen moest geven op papier. Ik wist dit personage is X,Y en Z, maar ik wist niet goed hoe je die eigenschappen liet overkomen op anderen, waardoor mensen zelf goed konden omschrijven wat voor een karakter ze hadden.
Kenmerkende details observeren en vervolgens toe te passen, heeft voor mij gezorgd dat ik meer tevreden ben, dus dit zijn technieken die er tegen kunnen helpen. Al die kleine details in een documentje bijhouden, per personage en toepassen wanneer je het nodig hebt, is dus nog een tip om ze goed van elkaar te onderscheiden. Het helpt goed om ervoor te zorgen dat ze over komen, zoals je wilt dat hun karakters overkomen op de lezers. Zorg dat je ze een heel kenmerkende lichaamstaal, taalgebruik, stemgebruik en mimiek geeft die aan karaktereigenschappen uiting geven.
Dit was het belangrijkste pluspunt en het belangrijkste minput die ik had. Het is in zijn geheel wat lang geworden, maar ik hoop toch dat je aan mijn feedback iets hebt gehad! Dit zijn moeilijkheden die ik ook heb gehad en veel over heb nagedacht hoe het op te lossen. Zoals je wel kunt zien aan de lengte. :'D Ik vind dit toch één van de allermoeilijkste dingen die er is, dit. Zorgen dat ze zoveel mogelijk als echte, eigen mensen overkomen en niet als je eigen geestesschimmen. Ik heb daar zelf al zo mijn hoofd over gebroken en dit zijn zowat mijn oplossingen ervoor, waarvan ik hoop dat ze ook jouw zullen kunnen helpen. (:
Hoe ik je personages zie
7 jaar geleden- Arthur komt bij mij over als een jongen met een kort lontje en als een jongen die heel impulsief is van aard. Toch heeft hij iets aardigs ook. Hij is niet van het type: ik ben de gefrustreerde driftkikker, zit vol haat en negativiteit voor iedereen en ik ga iedereen pesten en kleineren en het leven zuur maken. Hij lijkt me positiever en bescheidener dan dat. Ik denk dat hij een aardige jongen is naar anderen toe.
- Lorcan komt op mij eerder over als een vredelievende, rustige en intelligente jongen. Ik kan me niet meteen een negatieve eigenschap voor de geest halen. Misschien moet je dat nog wat duidelijker naar voren laten komen dan.
- Lukas of Lucas, was ik eigenlijk al vergeten. Ik ben even terug gaan lezen voor je en ik vond hem ook iets impusliefs hebben, gemengd met iets onzeker. Schichtig, dat is het juiste woord. Ontzettend schichtig. Oké, ik weet nu niet of ik dieper lees dan de bedoeling is, maar ik denk - dat mensen die zichzelf heel hard op hun donder geven omdat ze zichzelf te zwak en te schuchter vinden, dat doen net omdat ze het niet zijn, of omdat ze ook een kant aan hun persoonlijkheid hebben die eraan tegengesteld is? Ik geloof niet dat meisjes die van die damstels in distress zijn, wakker gaan liggen van het feit dat ze zo zijn. Ik denk dat alleen meisjes van het stoerdere type daar van gaan wakker liggen van: omg, nee, niet dat! Ik denk dat Lukas dus schichtig is, maar ik denk ook dat hij iets sterk in hem heeft zitten. Maar misschien ga ik er nu te diep op door.
Ik post dadelijk nog een tweede reactie. Om antwoord op je tweede vraag te geven, anders wordt het wat lang.