What...

Paul en Yannai ? zegt Jared die naast me op en neer zit te wippen. Met verbaasde ogen kijk ik naar hem enerzijds omdat hij zo zit te doen en anderzijds om dat andere. ‘Uh dat wist ik niet…’ zeg ik gechoqueerd. ‘Hmm het is dus zo’ zegt hij met een ondertoon er in van ik weet het eerder dan jou. Kwaadaardig kijk ik hem aan. Ik wil net opspringen als Paul en Yannai naar ons toe komen. ‘Hoooi’ glimlacht ze. Ik glimlach terug en beeld me in dat Jacob en ik zo zouden lopen hand in hand en dan zou ik… ‘knip knip’ geschrokken kijk ik op en zie daar Quil met zijn handen voor me knippen. ‘Ga je mee de bel is net gegaan.’ Vraagt hij. ‘Ja ik kom’ roep ik want hij was al verder gelopen. Ik probeer op te staan, maar struikel over men eigen voeten. Met een smak kom ik neer op de grond, recht op men gezicht. “En ik dacht dat het niet slechter kon” denk ik in mezelf. Ik kom recht en loop naar de jongens toe terwijl ik de grassprietjes en aarde vanuit mijn mond en neus verwijder.
We komen het lokaal binnen en de jongens kunnen hun lach niet inhouden wanneer ik nog een keer val, recht voor de leraar zijn voeten. Yannai komt naar me toe gerend en helpt me recht ‘alles ok’ vraagt ze bezorgd. ‘Ja’ zeg ik vlug. “wat is het toch een schat” denk ik bij mezelf. ‘Wil iedereen zich alstublieft naar zijn plaats begeven?’ vraagt de leraar. En zo gezegd zo gedaan begeef ik me weer naar de eenzame, lege plek naast Jacob.

Het was dus Biologie, het onderwerp van de les was iets met bloed en een vinger en een naald, bij dat woord kijk ik wanhopig opzij en zie Jacob grijnzen. Ik wierp een blik naar Yannai en ze kijkt me ook al grijnzend aan. Wat een sadistische mensen leven er hier. ‘mensen, ik zou graag je volle aandacht hebben’ roept onze leerkracht door de klas. Na vijf minuutjes zwijgt iedereen. ‘Vandaag gaan jullie bloed onderzoeken, je gaat als volgt te werk. Samen met je buur ga je in je vinger prikken, het bloed dat daar dan uitkomt druk je uit op het glazen plaatje en daar doe je dan een paar onderzoekjes mee.’ Zegt de leerkracht.
We zijn al een kwartiertje bezig met de onderzoekjes als een paar jongens die naar de naam Jared, Paul, Sam, Quil, Seth en Jacob luisteren een beetje raar beginnen doen. Niet in de manier van kattenkwaad, maar raar. Benauwd kijken Yannai en ik naar elkaar. Wanneer de jongens harder beginnen te trillen zegt de leraar ‘ga er maar uit’. Yannai en ik steken onze handen in de lucht en vragen of we mogen volgen. Hij knikt instemmend.

Wanneer we uit de klas zijn rennen we beiden naar buiten en zien daar tot onze grote verschrikking…


Sorry dat ik lang niet meer geschreven heb, ik had een paar familie gebeurtenissen.