Wie ben jij?

Vandaag ging ik naar me oma toe, het was eindelijk weekend. Nou morgen heb ik pas weekend
Ik heb me belofte met Ingrid en Lisa gebroken ik heb alles uitgelegd en verteld.
Ze snapte me ook. Ook heb ik het aan me mentor verteld ook vond zij het goed
Ze mochten van mij het verhaal wel aan Rosa vertellen.
Ik kon haar vertrouwen. 100% Zeker ben ik ervan dat ze het aan niemand vertelt.
Ik zat in de auto en over 10 minuten ben ik er.
Ik heb me oma lang niet meer gezien. Ik moet haar miljoenen vragen stellen, maar ik moet wel rustig aan doen want ze kan de drukte niet aan.

‘Marieke, we zijn er.’
‘Heh? Ze had toch een ander huis?’
‘Ja ze is verhuist.’
‘Woah!...’
We liepen op naar de deur, het was een villa. Meer dan een villa zelfs.
Er was een groot hek en de tuin was prachtig.
De bloemen waren mooi verzorgt geen één dode bloem kon je zien.
Ook stonden er 2 standbeelden, het waren twee ridders die het hele huis beschermde kon je zien.
We belden aan bij het hek. Automatisch ging het hek open en de deur ging open van de villa.
Daar stond me oma. Ik rende naar me oma toe en knuffelde haar.
‘Oma, wat heb ik je gemist.’
‘Ik jou ook schat, George geef haar wat taart.’
‘Oma, wie is George?’
‘Dat is haar ober.’ Zei me moeder.
‘Sinds wanneer..’
‘Het is een goeie vriend van me.’ Zei oma.
‘Kom maar binnen.’

Ze kwamen binnen in een hele grote hal. Het was erg modern en luxe maar ook een beetje antiek erbij. Dat het een mysterieuze sfeer geeft.
Ze volgde de ‘goeie vriend’ George ze moesten wat gangen door en toen waren ze pas bij de woonkamer. Hij vertelde dat hij lang met oma bevriend is. Hij was ietsje jonger dan oma.
Maar hij kan nog heel veel dingen doen. Ik vond hem wel een aardige man.
We gingen op de banken zitten en George gaf ons thee met heerlijke zelf gemaakte koekjes.

‘Bedankt.’ Zei Oma vriendelijk.
‘Oma, ik moet je wat vragen.’
‘Vertel maar lieverd.’
‘Het gaat over me vader.’
Ik zag dat me moeder schrok maar me oma was even stil.
‘Marieke, laten we over iets anders beginnen.’
‘Nee, het is tenslotte mijn eigen vader dus ik moet het weten.’
‘Je dochter heeft gelijk Daisy.’
‘Maar mam..’
‘Ze is groot genoeg om het te weten.’
‘Oké..’
‘Marieke, ik heb ook al lang geen contact met je vader. Hij heeft een full time baan. Ik weet dat hij nog in Nederland woont maar binnenkort gaat hij verhuizen.’
‘Binnenkort!?’ Riep ik in de kamer.
‘Mariek!’
‘Oops, sorry.’
‘Dus oma, ik moet snel zijn als ik hem moet gaan zien?’
‘Ik denk het wel.’
‘Bedankt voor de informatie.’
‘En mam, hoe weet u die informatie.’
‘De nieuwe technologie, de computer gebruiken.’ Lachte oma.
‘Weet u ook zijn nummer? En mag ik ook e-mail adres?’
‘George?’
‘Ja, hier is een boekje met informatie.’
‘Hoe weet u dat ik…’
‘Ik wist wel dat je ooit dit zal vragen.’
‘Voorspelbaar is me dochter.’
‘Net als haar vader.’
Er kwam een traan uit mn moeders oog.
Gelijk gaf George een zakdoek. Hij is snel dacht ik.
Ik bekeek het boekje er stond allemaal informatie in.
‘Oma, ik moet je echt heel erg bedanken.’
‘Geen dank, bedank George maar.’
‘Dankje George.’
‘Graag gedaan mevrouw.’ Zei hij netjes.
‘Bedankt mam.’
‘Mam, mogen we pap opzoeken?’
‘Ik weet het niet, ik heb hem ongeveer vanaf je geboorte niet meer gezien.’
‘Please?’
‘Geef madame een kans.’ Zei George.
‘Iedereen krijgt een kans.’

We zwaaide oma en George uit en liepen naar onze auto.
Ik bekeek me boekje, het was een klein mini notebook.
Hier staat dat hij een zoon heeft. Ik schrok me rot! Een zoon. Het is me broer! Me bloed eigen broer. Waarom heeft mam dit nooit verteld.
‘Mam waar gaan we heen?’
‘Het adres in het boekje.’
‘Dat duurt uren!’
‘We hebben het over voor onze familie, het is zelfs ons gezin.’
‘Mam, ik kan niet wachten!’
‘Ik ook niet, het is me man die ik ga zien schat.. me man.’
‘Straks is hij niet thuis.’
‘Ik hoop van wel.’

Na een paar uurtjes rijden waren we in Breda. Het duurde wel lang de reis.
Marieke werd wakker en wist niet waar ze was.
In het boekje stond Station straat 230. De station straat was heel erg lang.
Ik stond te trillen als een gek, hoe zou me broer en me vader eruit zien!
Na al die jaren denken in me gedachtes kan ik me echte vader zien!
En me broer! Wow! Wat een verhaal…
De chatters hadden gelijk. Ooit kan ik me vader ontmoeten en nu ontmoet ik me bloed eigen vader ik kan het nog steeds niet geloven. Ik kan aan me moeder ook zien dat ze ook nerveus is.
Ze rijdt langzamer dan normaal.
‘Hier is toch de Station straat?’
‘Het is zóóó lang mam, we vinden het nooit.’
‘Positief blijven.’
‘Nummer 200.’
‘Nummer 202.’
‘Nummer 204.’
‘Nummer 206.’
‘Zo kunnen we heletijd door gaan.’
‘Oké ik ga iets sneller.’
‘Nummer 220’
‘MAM! DAAR IS HET HUIS!!!’ Riep ik opgewonden.’
‘Mariek, ik ben zenuwachtig!!’
‘Ik niet dan, kom hier pakeren!’
‘Niet zo snel.’

Daar stonden we dan Station straat 230.
Ik en me moeder stonden zenuwachtig voor de deur.
We belden aan. Een jongen van ongeveer 18 jaar stond voor de deur.
Hij had een stoere spijkerbroek aan met een witte hemd.
De jongen keek mij en me moeder raar aan.
Ik kon het niet geloven! Hij had dezelfde ogen en mond als mij!
Het gezicht leek op me moeder. Maar het kleurtje had hij niet van ons. Misschien de vader?
We stonden naar elkaar te staren. Later zei me moeder dat hij de zoon van haar was.
Dus hij was mijn broer! Ik was verbaast en blij tegelijk! Me broer stond tegen over mij en nu zit hij naast mij! Ik kan het nog steeds niet geloven.
‘Ik ben je moeder.’
‘Ik ben je zoon?’
‘Jamie…’
‘Hoe ken je me naam?!’
‘Geloof je me nu…’ Me moeder begon te snikken.
‘Broer?...’ Zei ik met open mond.
Ik zag dat Jamie mijn broer het raar vond. En dat snapte ik ook.
Want ik vond het ook zo. We hoorde dat de deur open ging.
Het was een man. Dit moest me vader zijn. Hij had een donkerder huidskleur als ons.
De vader keek ons nog raarder aan.
‘Jamie, wie zijn die gasten?’
‘Het is je ex-vrouw en je dochter…’
Met open mond keek hij ons aan, tranen in zijn ogen knuffelde hij me moeder en mij.
Jamie keek me aan en gaf me een knipoog.
Ik voelde me raar, een knipoog van me broer.
‘Dees?’ Zei me vader.
‘Peter! Wat heb ik je gemist…’
‘Ik jou meer.’ Ze begonnen elkaar heel lang te knuffelen.
‘Dus jij bent me kleine zusje?’
‘En jij me grote broer.’
‘Men, ik vind dit maar raar worden.’
‘Vind ik ook.’
‘Steeds hebben ze een doosje verstopt in hun kamer.’ Zeiden Jamie en Marieke tegelijk.
‘Een doosje?!’ Zeiden we weer.
‘Huh.’ Riep ik.
‘Hoeveel doosjes bestaan er…’ Zei Jamie.
‘Genoeg op de wereld maar je vader heeft een doos en mijn moeder.’
‘Jou vader is mijn vader, jou moeder is mijn moeder.’
‘MAM?!...’
‘Ja schat?’
‘Kan je me uitleggen wat er nu gebeurt is.’
‘Wat uitleggen, nu is nu.’
‘Marieke!’
Me vader kwam op me af hij gaf me een dikke knuffel en me moeder gaf Jamie een knuffel.
‘Worden we weer één grote familie?’ vroeg ik.
‘Peter, je bent bruiner geworden.’
‘Ja dat klopt, ik ben op zakenreis geweest.’
‘Pa, waar ben je geboren.’
‘In Suriname.’
‘Ooh! Daarom dat huidskleur.’
‘Ja.’ Lachte hij.
‘Zusje, ik wil weten wat in die geheime doosjes zitten.’
‘Als ze niet opletten…’
‘Kan niet, kamer is opslot kamer van me vader is verboden terrein.’
‘Damn! Jouwe ook al.’
‘Hoeveel toeval kan er zijn Marieke.’
‘Ik weet het niet.’

In de avond bleef het nog gezellig we hadden allemaal verhalen en we bleven eten bij me vader.
Het liefst wil ik dat we 1 grote familie worden.
Een warm gezin, met z’n alle op vakantie, met z’n alle in 1 huis.
Net als een echt gezin. In me hele leven besefte ik me niet dat ik geen normaal leven lijdt.
Ik had een leven als een buitenbeentje. Een meisje dat geen ‘echt’ gezin heeft.
Maar nu voel ik het echt dat ik leef hier als een echt gezin.
Ook was het gezellig in de keuken.
Steeds bij praten en bij praten.
‘Waarom kunnen we geen groot gezin worden.’
‘Ik weet het niet.’ Zei Peter.
‘Ik wil wel een kleine zus zoals deze.’ En Jamie aaide over me hoofd.
‘Nou-hou.’
‘Ik wil het liefst een warm gezin.’
‘Ik ben het er mee eens.’
‘Pap is …’
‘Vertel.’
‘Hij is op een andere vrouw.’
Ik was teleurgesteld ik wou net als me moeder een liefde vol warm gezin.
Maar me vader was al op een ander.
Me moeder keek bedroefd.
‘We kunnen vrienden blijven.’
‘Pap, je kan geen kans krijgen Andrea heeft al een man.’
‘Huh.’ Zei ik zachtjes.
‘Sorry Dees.’
‘Geeft niet.’
Ik zag wel aan me moeder dat het heel veel uitmaakte.
Het maakte me ook heel veel uit.
Ik wil me echte vader en me echte broer.
Van vlees en bloed. En geen stief vader. Straks is het een hele enge vent.
Maar ik wist wel dat je niet alles kan krijgen in het leven.
‘Pap! Hoe kan je je ex-vrouw waar je vroeger altijd depri over was nu weg doen.’
‘Ik weet het niet.’
‘Peter, het geeft echt niet.’
‘Het maakt wel uit Dees.’
‘Ik wil mam terug!’ Riep Jamie.
‘En ik wil een echt gezin.’
‘Een liefde vol gezin.’ Zei Peter.
‘Zie je wel?’ Zei Jamie blij.
‘Dees, zullen we samen gaan wonen?’
‘Graag.’ Zei me moeder huilend van blijdschap.

In het weekend bleef ik slapen met me moeder daar in Zwolle.
Helaas moesten we de laatste avond weg. Het was heel erg gezellig en ook laat geworden.
De volgende morgen moest ik weer naar school maar in de ochtend mocht me gips eraf.
Het jeukt als een gek! Ik was blij dat ik me echte vader zag en me broer!
Ik wist echt niet dat ik die had. Ik vond hem aardig.
Als ik geen familie van hem was en ook 17 of 18 was had ik allang met hem genomen.
Maar zo zelfverzekerd ben ik ook weer niet. Ik lachte om die gedachte.
Ik en me broer, het kan nooit.
Toen we thuis waren ging ik gelijk me computer opstarten ik moest het vertellen aan me dagboek.

2 augustus ’09

DAGBOEKJE! <33

Ik heb dit weekend heel erg beleefd, dit was echt een te gek weekend!
Ik kon het ook niet geloven maar ik heb me vader ontmoet!
Hij heet Peter en hij heeft een zoon van 18 jaar. Hij heet Jamie. Jamie is dus mijn broer!
Echt te gek was het weekend. Eerst gingen we gewoon naar oma toe.
Ze heeft een grootte villa zeg! Ook heeft ze een ober die heet George.
Eigenlijks is het gewoon een vriend maar hij helpt haar een handje omdat ze veel dingen niet alleen kan. Dus ook gezelschap heeft ze van hem.
Ik vond hem wel een aardige man, hij is ietsjes jonger dan me oma.
Maar daarna gingen we naar Zwolle! Ik kreeg een boekje van oma. Waarin stond waar me vader woonde. En we hadden een hele kennismaking.
Me moeder en me vader. Ik kan het nog steeds niet geloven dat het me vader is.
Ze gingen heletijd elkaar knuffelen en huilen tegelijk. Van blijdschap.
Me moeder wou een warm liefdevol gezin hiervan ons maken.
En me pa wou dat niet omdat hij op een één of andere Andrea verliefd was.
Die al een man heeft, dus heeft hij geen schijn van kans zei Jamie.
Daarna wou hij wel na een peptalk. EINDELIJK EEN ECHT GEZIN!
WOOHOO!! Ik wil dat ze gaan trouwen. Op 14 augustus heb ik alweer vakantie! Eindelijk! Ik kreeg donderdag een briefje dat ik morgen schoolfeest heb in de avond.
En ik hoef geen boeken mee die week alleen spelletjes en een film!
Ook hebben we paar dagen vrij en dan VAKANTIE!!
Ik kan dan allemaal dingen doen met me nieuwe vrienden en met me oude vrienden Ingrid en Lisa! <33 Ik ben super duper blij dat ik ze terug heb.
Ik had ze echt nodig. Maar ik kon door omdat ik me hele leven maar 1 vriendin had.
Die ik nu kwijt ben geraakt. Waaaaahh! Ik kan ook langer op MSN en op de Chat-box.
De mensen op de Chat-box zijn echt aardig!
Ook al weet ik dat sommige pedos kunnen zijn. Dat vind ik walgelijk.
Ik vind op de Chat-box gewoon voor problemen of gezelligheid als ik me alleen voel.
Daarom mijn nickname : Only.
Morgen mag me gips eraf! In de ochtend dan maar in de ochtend gaan we alleen spelletjes doen en de hele week zoals ik net zei. Ik heb er echt zin in.
Woah me moeder roept me ik moet gaan!
Me leven is nu perfect.. Of misschien toch niet..
xx Marieke.

Marieke rende naar beneden, daar zat me moeder in de woonkamer op haar te wachten.
Ik zag dat ze het doosje in haar handen had.
Na al die lange tijd wou ze weten wat erin zat.
Ze probeerde allemaal dingen maar het is helemaal niet gelukt…
En nu is het zover. Marieke is zenuwachtig. Want dit had ze niet verwacht.
‘En mam, is dat het doosje.’
‘Ja, ik moet je dit laten zien na al die jaren Oma had gelijk. Je bent groot en nu ben je er klaar voor.’ Zei Daisy zelfverzekerd.
‘Is dat het sleuteltje?’
‘Hoe weet je dat?’
‘Ik probeerde die te vinden. In je kamer ja maar toen had je me betrapt.’
‘Sorry daarvoor dat ik boos was want ik wou echt niet dat je in me kamer komt.’
‘Geeft niet het is al goed.’
‘Hier, mag je het sleuteltje, maak het doosje maar open.’
Na een tijdje deed ik het sleuteltje in het slot van het doosje.
Die jaren waar ik op heb gewacht. Dat me moeder dit zou doen.
Het doosje ging open. Er kwam een muziekje uit. Het klonk mooi.
Mijn moeder ging bijna huilen, ik herkende dit geluidje maar ik wist niet meer waarvan.
‘Mam, ik herken dit.’
‘Echt waar?’
‘Ja…’
‘Pap heeft dit vaak aan dit laten horen.’
‘Echt..?’
‘Ja, hier werd je blij van, en ik zag het.’
‘Ik keek me moeder recht in haar ogen.’ Ook ik moest bijna huilen ik knuffelde haar.
‘Als je dit omhoog doet, zie je dit.’
‘Allemaal foto’s en papiertjes.’ Zei ik.
‘Ja, van je vader.’
‘Het brengt je herinneringen op denk ik.’
‘Ja, als ik hier naar kijk allemaal beelden.’
‘Beelden?’
‘Ja, beelden.’
‘Wat voor beelden, de laatste tijd heb ik ook beelden.’
‘Verschillende, het maakt niet uit.’
‘Oké.. ‘
‘Ik ben blij dat ik Peter en Jamie weer heb gezien na al die tijd.’
‘Ik ben ook blij mam.’
‘Meer dan blij?’
‘Super blij!’
‘Hier is een foto van Jou, Ik, Peter en Jamie.’
‘Dus ik ben dat kleine meisje in pa’s arm?’
‘Ja, zo mooi ben je schat.’
‘Zo lief was ik toen.’
‘Jamie ziet er schattig toen.’ Lachte ik.
‘Ik keek steeds naar deze foto, ik miste hun echt erg.’
‘Ik snap het.’
‘En jij hebt je vader en Jamie nooit gezien.’
‘Ik weet.. Maar nu gelukkig wel ik ben echt opgelucht!’
‘Sorry dat ik het niet zei ik wou niet dat je zo vroeg van dit wist.’
‘Ma ik ben al bijna puber.’
‘Je bent nu al puber.’
‘Hahaha.’
‘Straks word het erg.’
‘Jaja.’
‘Ik hoop dat je altijd zo lief en klein blijft.’
‘Ik hoop dat we een warme familie worden.’
‘Ik hoop dat ook Mariek.. Ik hoop het ook.’

De volgende morgen ging ik naar het ziekenhuis.
Het gips mocht eraf, eindelijk.
Het ging best wel snel vond ik zelf.
Het was pauze op school en ik kon weer normaal lopen.
Ik kwam van de achterdeur van de school binnen.
Allemaal kinderen zaten te praten, eten en meer.
Zoals gewoonlijk ging ik naar Ingrid en Lisa. Nu stond Rosa er ook bij.
We groette elkaar en omhelsde me.
‘Meiden ik moet jullie GROOT NIEUWS vertellen! Echt groot nieuws.’
‘Vertel op!’ Riepen ze tegelijk.
‘Ik heb me vader ontmoet!’
‘Meen je dat serieus!?’ Zei Lisa opgewonden.
‘Ja men! Tuurlijk meent ze dat ze is zoo blij dat zie je gewoon toen ze binnen kwam’
‘En hoe ziet hij eruit?’
‘Ziet hij eruit als een popster?’
‘Het is zeker een beroemde vent.’
‘Nee gewoon een zaken man, hij heet Peter en heeft een zoon van 18 hij heet Jamie.’
‘Woah! Een broer heb je dus.’
‘Gaaf!’
‘Ja en me vader is in Indië geboren.’
‘Halfbloedje.’
‘Asian.’ Zei Ingrid.
‘Ik wist het wel.’ Zei Rosa stiekem.
‘Haha tuurlijk.’
‘Asian pride, High 4.’
‘High 5 bedoel je.’
‘We zijn toch met z’n 4e.’
‘Maar we gebruiken 5 vingers.’
‘Kom we zijn origineel, we gebruiken 4 vingers.’
‘High 4 voor Asian pride!’

De bel ging en Rosa liep met me mee naar onze klas.
We zwaaide Ingrid en Lisa nog uit.
Deze pauze was echt te gek ik hoop dat dit altijd blijft dit blije gevoel.
Ze hadden het vak handvaardigheid, we pakte onze spullen uit onze kluisjes. En liepen naar het lokaal. Gelukkig mocht je in de les praten behalve als de leraar iets moet uitleggen natuurlijk.
‘Ik heb echt zóó zin in het eind schoolfeest!.’ Riep Marieke opgewonden.
‘Ik niet dan, wat moet ik aantrekken!’
‘Rosa, ik weet het zelf ook niet.’
‘Me hele kast word straks een zooitje. Terwijl ik hem net heb opgeruimd.’
‘Hahaha, dat heb ik ook altijd.’
‘Echt eh.’
‘Oh shit, Meneer Laar komt eraan, pak snel papier en die potloden.’
‘En dames zijn jullie al ver met de opdracht? Aha.. Rosa keurig gedaan. Marieke je moet nog veel leren van haar. Ze is me beste leerling.’
Rosa werd rood. Daarna moesten ze allebei lachen.

In de avond was Marieke zich klaar aan het maken voor het eindfeest. Ze verheugde er echt op om erheen te gaan met haar vriendinnen. Haar verleden schoolfeesten waren echt een ramp!
Want ze ging altijd met Claire, ze had geen keus of anders ging ze niet.
Claire ging eigenlijks meer met andere vriendinnen uit haar klas die haar pesten.
Maar vaak ging Marieke gewoon niet naar het schoolfeest.
Na al die tijd heeft Marieke weer zin in een schoolfeest. Want eerst voelde ze zich alleen op schoolfeesten, en buitengesloten.
Gelukkig is ze dit keer met meer vriendinnen. Daar is ze echt blij om.
Nog 2 uurtjes, dan begint het eind schoolfeest.
Ze had dus nog genoeg tijd om zich klaar te maken, maar dat doet ze nu niet.
Ze ging naar de Chatbox. En logde in op haar account.

Chatters: Sanny, Music!, Xen, Flower en Only

Flower: Best weinig mensen hier.
Music!: Ja men.
Only: Ik heb zin in vanavond.
Xen: Wat is er dan. Ik heb er ook zin in.
Sanny: Ik heb trouwens jullie toegevoegd op MSN.
Music!: Mooi zoo 
Only: Ik kijk zo wel, ik heb zo een eindschoolfeest.
Xen: Echt waar?..
Music!: Denk het wel, anders zegt ze het toch niet?
Xen: Ik heb dan ook een schoolfeest ;o
Only: Dit kan geen toeval zijn of wel.
Flower: Misschien.
Sanny: Oehh! Misschien kunnen jullie elkaar in het echt zien…
Only: Trouwens ik heb me VADER ONTMOET!!!
Xen: Vertel vertel!
Music!: Je kan beter op MSN praten.
Sanny: Kom online.
Only: Ik ga van de Chatbox af en dan kom ik wel op MSN oké?
Flower: Oké, al heb ik je niet.
Xen: Is goed meid.
Sanny: Tot zoo!
Only: Byebyee!
Music!: Doei
Only heeft het gesprek verlaten.

Marieke sloot de Chatbox af en ging op haar MSN.
Ze zag allemaal verzoeken van de chatters op de chatbox.
Gelijk accepteerde ze alle verzoekjes, en ja de chatters waren online op MSN.
Marieke maakte een groepsgesprek met hun en begon met chatten.

Marieke Zin in vanavond! zegt: Ik heb een groepsgesprek aangemaakt. Ik ben Only op de chatbox en in het echt heet ik Marieke :p
Sanny zegt: Mooi zoo ;p
Xen  zegt: Leuke naam.
Daan zegt: Ik ben Music!
Sanny zegt: Ik heet in het echt Sandra maar ze noemen me Sanny.
Xen  zegt: Ik heet in het echt gewoon Xen.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Xen, waar kom je vandaan.
Xen  zegt: Afkomst?
Marieke Zin in vanavond! zegt: Ja afkomst.
Xen  zegt: Mijn afkomst is Vietnamees.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Cool!
Daan zegt: Ik ga haar display op msn bekijken.
Sanny zegt: Wat is een display.
Daan zegt: Dat is het plaatje van degene op msn.
Sanny zegt: Oooh!
Daan zegt: WOW XEN JIJ BENT SEXY!
Xen  zegt: Oké.
Sanny zegt: Droogheid.
Xen  zegt: Marieke, vertel eens over je vader die je hebt ontmoet.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Het was eigenlijk dik toeval. Ik was zo bij me oma ik vroeg aan haar info over me vader. En binnenkort gaan ze immigreren.
Xen  zegt: Awh zo jammer voor jou zeg…
Sanny zegt: WAAT IMMIGREREN SOO STOM!
Daan zegt: Xen ik geil op je.
Xen  zegt: Ik niet op jou.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Maar toen kreeg ik een boekje van me oma waarin stond hoe oud hij was en waar hij woonde dus me moeder en ik gingen gelijk naar dat adres toe rijden. We waren echt stik zenuwachtig. Omdat me moeder hem heel lang niet meer heeft gezien en ik hem nooit in me leven. Of toen ik echt nog een babytje was. Kon ik echt niets meer van herinneren.
Sanny zegt: En toen daarna??
Daan zegt: Spannend verhaal.
Xen  zegt: Stttt…
Marieke Zin in vanavond! zegt: Daarna belden we zo aan. En toen kwam er een beetje donkere type de deur open doen. Later bleek het me broer te zijn. Die huidskleur komt van me vader, die is in Suriname geboren.
Daan zegt: Half bloedje.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Zoiets ja ;p
Sanny zegt: Woah! En daarna.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Daarna kwam me vader binnen. En eerst geloofde me broer me niet dat ik zijn zusje ben en mijn moeder zijn moeder.
Xen  zegt: Logisch, ik zou het dan ook niet geloven
Sanny zegt: En daarna gingen jullie praten met elkaar?
Marieke Zin in vanavond! zegt: Ja ehm me vader geloofde het daarna ook niet en daarna wel me moeder vertelde alles aan hem enzo. Dik gesprek.
En daarna nog meer praten enzo was wel gezellig.
Daan zegt: Vet cool! Gaan jullie dan ook samen wonen?
Marieke Zin in vanavond! zegt: Ja, ze gaan trouwen. En ze gaan misschien niet meer immigreren, daar ben ik echt blij om en helemaal dat ik me vader heb gezien!
Xen  zegt: Een happy end.
Marieke Zin in vanavond! zegt: Nee, helemaal niet want ik moet snel omkleden ik moet over een half uurtje weg.
Xen  zegt: Wat is er dan, oh shit schoolfeest! Helemaal vergeten.
Daan zegt: Je mag bij mij in de auto.
Sanny zegt: HEB JE EEN AUTO HOE OUD BEN JE WEL NIET.
Daan zegt: Speel goed auto
Sanny zegt: O my god..
Marieke Zin in vanavond! zegt: Ik ga nu echt offline mensen.
Xen  zegt: Ik ook Marieke.

Marieke Zin in vanavond! heeft het gesprek verlaten.
Xen  Heeft het gesprek verlaten.

Marieke trok snel een leuk shirtje aan en een spijkerbroek.
Ook pakte ze wat sieraden en deed ze snel om.
Haar haar borstelde zich, en deed een schattig strikje in.
Ze pakte haar sleutels en zei snel gedag tegen haar moeder.
Marieke ging als een speer naar school toe. Want over paar minuten ging de deuren dicht en kon niemand er meer in. Ze fietste en fietste. Zo snel als ze kon.
Eindelijk… Ze was op school, ze ging haar fiets in de fietsenstalling zetten en zag weer het plekje van Lucas en Tom waar ze aan het zoenen waren.
Het deed pijn in Marieke. Maar ze moest er niet aan denken.
Ze ging naar de ingang van school. Daar stonden leraren te wachten op leerlingen.
‘Schoolpas alstublieft.’ Zei de docent.
‘Schoolpas?!’ Zei ik paniekerig, ik zocht in me zakken. Shit ik ben me schoolpas vergeten. Ik moest snel anders ging de deuren dicht. Ik kon niks meer doen dan naar huis gaan.
‘Ik ken haar wel.’ Zei een meisje die achter me stond.
‘Hah?’ zei ik zachtjes.
‘Ze zit bij me in de klas.’
‘Oh ja, ik herken haar ook weer loop maar naar binnen.’
Ik was echt super blij dat dat meisje dat zei dat ze me kende.
En ook nog in de klas. Ik herkende haar ergens van maar ik wist niet meer waarvan.
Ik liep naar binnen en keek het meisje nog na.
Ik zag dat ze Aziatisch was. Ze had lang zwart golfend haar.
Ik durfde niet naar haar toe te lopen en te vragen wie ze was. Ik had heleboel onbeantwoorde vragen voor haar. Ze ging op een bankje zitten die vlak bij de kluisjes stond.
Ik liep naar die kluisjes toe. Het meisje keek me nog recht in me ogen aan.
Gelukkig stond dat bankje vlak bij haar kluisje.
Ik deed me kluisje open en gooide me jas er in en me andere spulletjes.
‘Eh hoi..’ Zei het meisje op het bankje.
‘Hoi.’
‘Alles goed met jou?’
‘Jahoor. En met jou dan?.’
‘Ook.’
‘Ik heb een vraagje.’
‘Stel maar.’
‘Waarom hielp je me.’
‘Hoebedoel je?’
‘Bij het hek, je zei dat je me kende, dat ik je klasgenoot was.’
‘Oh dat!’
‘Jaa.’
‘Nou kijk.’
‘Oke.’
‘Ik wou niet dat je naar huis ging.’
‘Hmm…’
‘Ik vond het anders zielig.’
‘Ooh!’
‘En trouwens.’
‘Ja?’
‘Ik herken je ergens van.’
‘Jaa, ik herken jou ook ergens van.’
‘Ben jij Marieke?’
‘Huh, hoe weet je dat…’
‘Ik had vandaag ook een schoolfeest?’
‘Oooh!!! Dus, het betekent dat jij Xen bent?’
‘Zoiets.’
‘Waaah!’
‘Hihi.’
Me vriendinnen kwamen eraan, kennelijk kennen ze Xen ook.
Ze gaven elkaar knuffels en we gingen wat drinken halen.
En we stonden bij de deur te zitten. Omdat het benauwt was binnen, was het daar lekker fris.
We kletste wat bij, het was wel gezellig.
Ik vond het jammer dat er alleen maar van die stomme muziek was.
Waar iedereen op los ging. Terwijl het van die gare liedjes zijn.

(vervolg komt nog )