Het zwarte busje.

De volgende morgen kwam ik beneden, me moeder is nog niet wakker zag ik. Normaal zat ze altijd aan de keukentafel te eten of aan het koken. Maar de laatste tijd is alles verandert . Ik pakte beleg uit de koelkast en zette het op de keukentafel. Ik zette alles klaar voor deze ochtend en deed de radio aan. Me favoriete liedje kwam er op tijdens het eten, vrolijk zong ik mee maar eigenlijks ver in me hart zat een groot zwart gat die somber en verdrietig is. Nog vijf minuten moet ik vertrekken dacht ik.
Ik ruimde snel alles op en deed me brood en pakjes drinken in me tas.

Ik fietste snel naar school toe want over paar minuten gaat de bel anders moet ik weer om acht uur melden bij de conciërge en daar heb ik echt totaal geen zin in. In de pauze zat ik alleen buiten op het muurtje. Ik dacht aan al die gesprekken op deze muur. Wat mis ik Lisa en Ingrid en Claire helemaal maar ik vind haar geen echte vriendin meer en toch mis ik haar. Dat ik haar altijd kon vertrouwen echt een bitch! En hoe kon ik nou bedenken dat ik wraak ga nemen op die zogenaamde vriendin van mij, door die fout heb ik die vriendinnen kwijt geraakt echt dom van mij, hoe kon ik nou zoiets bedenken alleen zieke mensen bedenken dat. Waarom heb ik die fouten gemaakt zeg, Daisy zei altijd dat ik van me fouten moest leren maar ik leer niet van me fouten als of me hele leven een fout is.
‘Ik ben één grote fout in deze wereld, ik wil niet geboren zijn’ zei ik zacht tegen mezelf. En er viel een traan op me shirt. Ik hoorde stappen dichterbij komen ik keek naar voren.
‘Waar zijn je nerd vriendjes gebleven?’ vroeg Kimberly lachend.
‘Voor de laatste keer het zijn niet mijn nerd vriendjes en trouwens het zijn niet eens me vrienden!’
‘Ahhh wat zielig nou je hebt geen vrienden, toch?’ en Kimberly keek naar haar twee vriendinnen achter haar. Die meiden achter Kimberly knikten en liepen weg met Kimberly. Wat heb ik een rot leven en shit over paar dagen heb ik kamp, dat word ook een feest dacht ik. Schuin tegen over mij zaten Lisa en Ingrid, ik zag dat ze lol hadden door dat hun lol hadden kreeg ik pijn in me hart. Ik beet op me lip en dacht er even over na. Want normaal zit ik daar altijd bij het groepje.
TIIINGGGGG! De bel ging allemaal leerlingen gingen naar boven of de gangen op.
Ik sprong langzaam van het muurtje af BENG ik viel op de grond. Het leek alsof niemand me zag ze zagen me wel maar alsof ze me negeren. Ze liepen langs me en keken me aan en liepen verder. Ik lag daar maar op de grond en veegde me kleding af.
Ik voelde dat er wat bij me benen wat stroomde, maar ik had geen tijd om er over na te denken en te kijken. Ik liep snel naar me tas en pakte het op. Ik keek nog even snel naar me agenda, gelukkig was het lokaal beneden. Ik rende snel naar het lokaal toe maar ahw wat deed dat zeer!
Ik kon me pijn nergens kwijt het prikte en er stroomde van alles naar beneden.
Snel ging ik zitten bij het enige plekje in het lokaal de docent zag me wel maar ze zei er niks van ze keek me raar aan en ging weer verder met de les.
Kimberly keek me van top tot teen aan.
‘Ben je weer ongesteld?’ vroeg ze.
‘Je kan zeker geen maandverband halen zeker’ zei Eline lachend.
Tranen kreeg ik bijna in me, ik dacht gelijk aan wat me moeder vertelde in het restaurant. Ik beet op me lip om er niet over na te denken over die gedachte.
Ik keek sip naar beneden en ineens zag ik allemaal bloed bij me schoen en broek, ik schrok me kapot! Snel zocht ik naar doekjes in me schooltas maar nee hoor.
Iedereen was aan het werk behalve ikzelf ik zocht naar doekjes het kon me niet schelen wat ze nu denken maar nee ik heb geen doekjes. Ik stak me hand op.
‘Mevrouw mag ik even naar het toilet?’
‘Ja als je maar snel terug komt in de les’
‘Je gaat nu zeker maandverband om doen hé?’ zei er een.
‘Die haalt ze in de vuilnisbak van de toiletten.’
‘Anders zijn ze weg gegooid en dat vind ze zonde!’
Snel liep ik naar het toilet en er kwamen allemaal sporen van me bloed op de grond.
Ik schaamde me rot toen ik naar de toilet ging, langzaam deed ik me broekspijp omhoog. Het zag er heel vies uit met een rood plekje en bloed. Ik wikkelde wat toiletpapier om me been heen en deed me broekspijp weer goed. Toen ik net de deur van het toilet wil open doen ging net de bel.
‘Gered door de bel!’ zei ik zachtjes tegen mezelf.

‘Daar is ze’ riep Ingrid tegen Lisa.
‘Ingrid ga niet zo hard praten’ fluisterde ze.
‘Sorry hoor’
‘Oké geeft niet, we moeten even kijken wat ze aan het doen is’
‘Bedoel je dat we daar langs lopen?’
‘Wat een sttt… best een goed plan Ingrid’
‘Oké nu je het met me eens bent gaan we die proberen’
Ze liepen even om dat ze langs Marieke konden lopen. Verder op, tegen over waar Marieke zit staat een boom ze gingen daaronder zitten en zogenaamd hun broodjes opeten.
Af en toe keken hun in elkaars ogen de twee vriendinnen voelde niks maar voor Marieke was het echt heel hard, ze had echt pijn in haar hart.
‘Let goed op wat ze nu doet’
‘Ja, moet jij ook doen he?’
‘Ik maak aantekeningen, kijk’
‘Aha ik zie het, ik zie een wit papier’
‘Ja nu nog wel hè straks niet meer’
‘Oké oké je hebt gelijk’ lacht Ingrid
Een paar minuten gingen voorbij. Ze hadden wat aantekeningen gemaakt en gingen er van door.